Ciekawa książka... A jeszcze ciekawsze jest to, że w rankingu BBC 100 książek, które trzeba przeczytać znajduje się na bardzo wysokim, bo 18. miejscu. Książka opowiada o sfrustrowanym chłopaku - Holdenie Caulfieldzie, który, ujmując rzecz bardzo kolokwialnie, olewa wszystko. Nie lubi szkoły, nie lubi ludzi, chce przeżyć swój pierwszy raz, ale nie może - bo nie potrafi znaleźć kandydatki, a jeśli już jakaś ewentualna dziewczyna się zdarzy, to nie potrafi rozpiąć odpowiednio szybko jej "biusthaltera". I tak to na kartach książki przeżywamy razem z nim jego nienawiść do świata, ludzi bogatych, fałszywej inteligencji. Bo Holden zdaje się nie lubić nikogo oprócz swej młodszej siostry - Phoebe i nieżyjącego brata - Alika.

Oj, ciężko z tym Holdenem, bardzo ciężko. Założyłam sobie, że przeczytam wszystkie książki znajdujące się na tej liście. Wiele z nich znałam zanim się na nią natknęłam, ale zdecydowana większość przede mną. Po przeczytaniu kilku pozycji - takich jak "Anna Karenina", "Nędznicy" - zastanawiam się: "kto u diabła zawarł takie badziewie na liście? jak można było ją postawić na długo przed Nędznikami, Władcą Pierścieni?". Pomocą w odpowiedzi na te pytania, jak zwykle, miał udzielić internet. W niezawodnej Wikipedii czytam: "Książka jest apoteozą dzieciństwa, co w sposób szczególny podkreślone jest przez metaforę buszującego w zbożu, czyli osoby, która łapie dzieci na moment przed ich upadkiem z klifu", albo "[Książka porusza problem] wyizolowania jednostki ze społeczeństwa". Czytając te wszystkie interpretacje, kontrowersje dotyczące tej książki (nauczyciele byli nawet zwalniani za jej omawianie!) zastanawiam się, czy ktoś tu aby nie przesadza? Wiem, że należy wziąć pod uwagę lata publikacji, fakt, że wtedy społeczeństwo było dużo bardziej wyczulone na sprawy moralności i etyczne postępowanie jeszcze miało duże znaczenie. Ale czy książka ta rzeczywiście była takim przełomem? Czy naprawdę zasługuje na tak wysoką pozycję na wspomnianej wyżej liście? Przecież opisuje tylko problemy - moim zdaniem bardzo rozpieszczonego - nastolatka. Nie ma w niej pięknych opisów, wielkich metafor, wyszukanego języka. A przecież czytając książkę, zagłębiając się w niej powinna nas urzekać magia. Coś, czego nie da się opisać słowami. Tutaj, według mnie, tego zabrakło. Pierwsze i jedyne skojarzenie dla mnie to "Pamiętnik Bridget Jones", główny bohater jest tylko nieco młodszy, jest mężczyzną na progu życia, którego w gruncie rzeczy nie ma najmniejszej ochoty prowadzić.

Ocena książki? 3/10. Moje zdanie. Można się z nim nie zgodzić, oczywiście. Nikomu nie bronię uznawać tego "dzieła" za klasykę literatury. Tylko czy coś takiego ma jakiekolwiek prawo stać przy innych dziełach, takich jak "Rok 1984" chociażby? Moim zdaniem nie...

Ciekawa książka... A jeszcze ciekawsze jest to, że w rankingu BBC 100 książek, które trzeba przeczytać znajduje się na bardzo wysokim, bo 18. miejscu. Książka opowiada o sfrustrowanym chłopaku - Holdenie Caulfieldzie, który, ujmując rzecz bardzo kolokwialnie, olewa wszystko. Nie lubi szkoły, nie lubi ludzi, chce przeżyć swój pierwszy raz, ale nie może - bo nie potrafi...