"Buszujący w zbożu" to historia młodego chłopaka, który po raz kolejny został wyrzucony ze szkoły. Zapoznajemy się z nią z punktu widzenia głównego bohatera, który postrzega otaczającą go rzeczywistość inaczej niż większość jego rówieśników. Czytając tą powieść, czytamy jego myśli, które jak u większości z nas często mimowolnie odbiegają od tematu i przejmują zupełnie inne tory. Właśnie dzięki temu poznajemy bohatera od każdej strony i w moim przypadku wzbudziło to do niego ogromną sympatię. Chłopak sam przyznaje, że wszystko go irytuję i nic mu się nie podoba, jednak my dostrzegamy jego wrażliwość, np. w sposobie jakiem mówi o swojej młodszej siostrze, zmarłym bracie albo dawnej koleżance. Książka porusza tematy bliskie każdemu z nas, czyli m.in. poszukiwanie własnego miejsca na świecie, poczucie zagubienia i niezrozumienia, poczucie samotności, niepewność co do tego, co chcemy robić w życiu, a także miłość i nienawiść do otaczających nas osób. "Jeżeli w książkach czyta się tylko to, co zostało napisane, to całe czytanie na nic." Tutaj ten cytat pasuje doskonale, bo czytając powinniśmy dać tej historii coś od siebie i wtedy dopiero poznamy jej prawdziwą wartość.
Książka bez dwóch zdań zasługuje na honorowe miejsce w mojej domowej biblioteczce i w moim odczuciu jest całkowitym arcydziełem. Natomiast Holden już na zawsze pozostanie moim przyjacielem.

"Buszujący w zbożu" to historia młodego chłopaka, który po raz kolejny został wyrzucony ze szkoły. Zapoznajemy się z nią z punktu widzenia głównego bohatera, który postrzega otaczającą go rzeczywistość inaczej niż większość jego rówieśników. Czytając tą powieść, czytamy jego myśli, które jak u większości z nas często mimowolnie odbiegają od tematu i przejmują zupełnie inne...