Zoja Ossupow była córką kuzyna cara Mikołaja. Cała jej rodzina wiedzie bajeczne życie w pięknej Rosji. Zoja oraz jej brat Mikołaj zostali wychowani wraz z carskimi dziećmi toteż mieszkali od siebie w niewielkiej odległości, przez co obie rodziny łączyła bliska relacja. Jeszcze jako mała dziewczynka Zoja uczęszczała na lekcje baletu do renomowanej nauczycielki, uczyła się w najlepszych szkołach, nosiła drogie stroje, mieszkała w przepięknym dużym domu. Od zawsze kochała tańczyć, marzyła, że któregoś dnia zostanie sławną primabaleriną. Jednak z uwagi na wysokie urodzenie nie mogła nią zostać, musiała więc zatrzymać tą myśl tylko w swetrze marzeń.

Niestety marzenia i cały świat burzą się jak domek z kart w roku 1917. Niespełna siedemnastoletnia Zoja jest świadkiem niewyobrażalnej tragedii. Przewrót bolszewicki odbiera jej wszystkich bliskich. Dziewczyna z przerażeniem uzmysławia sobie przebieg nadchodzących dni. Zmuszona zostaje do ucieczki z kraju by ratować siebie i swoją babcię, która cudem uniknęła śmierci. W pośpiechu pakują tylko najpotrzebniejsze rzeczy. Starają się wziąć ze sobą jak największą liczbę rodowych klejnotów i wszywają je w podszewki ubrań. Towarzyszy im oddany służący, który umiejętnie wywozi obie kobiety z Sankt Petersburga ratując im życie. Po długiej i wyczerpującej podróży odbytej wszystkimi środkami lokomocji , przemarznięte i na wpół żywe dopływają do Francji.

Paryż na długie lata stanie się dla Eugeni i Zoji domem. Doświadczają okrutnej biedy, głodu i wszechogarniającego zimna. Nadeszły dla wszystkich ciężkie czasy. Żeby związać koniec z końcem Zoja postanawia zająć się tym, co robi najlepiej - tańcem. Z powodu braku innych umiejętności chce przyłączyć się do zespołu. Szybko dostrzegają jej wielki talent. Trupa baletowa często daje występy i jest zapraszana na przyjęcia. Na jednym z takich przyjęć Zoję dostrzega pewien przystojny oficer. Ten wieczór już na zawsze pozostanie w jej pamięci.

Żeby nie psuć wam całej przyjemności z czytania nie napiszę już nic więcej na temat tej przebogatej historii. Jest to bowiem początek przewrotnych losów Zoji. Życie odciśnie na niej głębokie piętno. Naznaczona stratą nigdy się nie podda w dążeniu do lepszego życia. Od ogarniętego rewolucją Sankt Petersburga po Nowy Jork lat siedemdziesiątych - miłość, rozpacz i nadzieja będą wyznacznikami w podróży zwanej życiem .

Świetnie napisana i skonstruowana powieść. To moja już któraś z kolei książka od Danielle Steel i ta zdecydowanie urzekła mnie. Autorka nakreśliła niesamowicie złożony świat wplatając wątki historyczne i opisując życie kilku pokoleń w sposób przejrzysty i lekki. Dobrany umiejętnie język dopina całość. Lektura nie jest długa i dzieje się w niej bardzo dużo, jest dynamiczna, a fabuła dość zawiła. Nie ma przy niej szans na nudę. Gorąco polecam.

Zoja Ossupow była córką kuzyna cara Mikołaja. Cała jej rodzina wiedzie bajeczne życie w pięknej Rosji. Zoja oraz jej brat Mikołaj zostali wychowani wraz z carskimi dziećmi toteż mieszkali od siebie w niewielkiej odległości, przez co obie rodziny łączyła bliska relacja. Jeszcze jako mała dziewczynka Zoja uczęszczała na lekcje baletu do renomowanej nauczycielki, uczyła się w...

Nie mogłam się oderwać...Piękna, polecam.

Nie mogłam się oderwać...Piękna, polecam.

Bardzo ciekawie opowiedziana historia.
Młoda Rosjanka Zoja, blisko spokrewniona z ostatnim carem Rosji. Wybuch rewolucji niszczy cały jej świat, giną jej najbliżsi a sama zostaje skazana na tułaczkę, towarzyszy jej ukochana babcia. Od tego zaczyna się walka o przetrwanie. Zoja kobieta z klasą, niezwykle silna i dzielna, po każdym upadku znajduje siłę by się podnieść i żyć dalej godnie. A życie nie obchodzi się z nią łagodnie...

Bardzo ciekawie opowiedziana historia.
Młoda Rosjanka Zoja, blisko spokrewniona z ostatnim carem Rosji. Wybuch rewolucji niszczy cały jej świat, giną jej najbliżsi a sama zostaje skazana na tułaczkę, towarzyszy jej ukochana babcia. Od tego zaczyna się walka o przetrwanie. Zoja kobieta z klasą, niezwykle silna i dzielna, po każdym upadku znajduje siłę by się podnieść i żyć...

Zoja jest mloda i piekna kobieta ktora po stracie bliskich bedzie musiala nauczyc sie zyc od nowa i radzic sobie w kazdej sytuacji. Uda sie jej i musze przyznac ze bardzo mi imponowala jej osoba. Jej sila i determinacja w dazeniu do celu. Bardzo polubilam bohaterke ksiazki i o takich kobietach az chce sie czytac.

Zoja jest mloda i piekna kobieta ktora po stracie bliskich bedzie musiala nauczyc sie zyc od nowa i radzic sobie w kazdej sytuacji. Uda sie jej i musze przyznac ze bardzo mi imponowala jej osoba. Jej sila i determinacja w dazeniu do celu. Bardzo polubilam bohaterke ksiazki i o takich kobietach az chce sie czytac.

to książka o sile przetrwania i sile miłości kobiet;babci i wnuczki.Jest w niej także miłość do ojczyzny, która przepełnia serca bohaterów,dodaje sił w obcym kraju,miłość, której nie odebrało nawet nowe, bogate życie .Uważam,że to jedno z najlepszych dzieł tej pisarki.

to książka o sile przetrwania i sile miłości kobiet;babci i wnuczki.Jest w niej także miłość do ojczyzny, która przepełnia serca bohaterów,dodaje sił w obcym kraju,miłość, której nie odebrało nawet nowe, bogate życie .Uważam,że to jedno z najlepszych dzieł tej pisarki.

Początkowo pomyślałam, że ta książka nie jest kompletnie dla mnie bo nie będę ukrywać za historią nie przepadam, jednak została mi polecona przez moją mamę która ma bardzo podobny gust do mnie. I co tu dużo mówić bardzo się cieszę, że sięgnęłam po tą książkę. Elementy historyczne owszem pojawiają się jednak jest ich mało są naprawdę tylko tłem, które pozwala nam poznać jeszcze lepiej główną bohaterkę oraz to w jak ciężkich czasach żyła. Zoja pochodziła z bogatej rosyjskiej rodziny jej życie zmienia się jednak całkowicie po wybuchu rewolucji kiedy razem z babką uciekają do Paryża, gdzie życie również nie jest dla nich łaskawe. Przyzwyczajone do luksusu są zmuszone do mieszkania w malutkim pokoju, dodatkowo nie mają gotówki i Zoja musi podjąć pracę aby miały chociaż na jedzenie. Jednak los miał się odwrócić gdy poślubiła amerykańskiego wojskowego i faktycznie początkowo żyła jak księżniczka, była lubiana w towarzystwie dodatkowo miała kochającego męża oraz dzieci. Wszystko jednak znowu ulega zmianie gdy mąż umiera i zostawia ją z ogromnymi długami. Jak Zoji udaje poradzić się z kolejnymi problemami dowiecie się już z książki. Książkę bardzo polecam jednak ostrzegam bardzo wciąga i trudno się od niej oderwać.

Początkowo pomyślałam, że ta książka nie jest kompletnie dla mnie bo nie będę ukrywać za historią nie przepadam, jednak została mi polecona przez moją mamę która ma bardzo podobny gust do mnie. I co tu dużo mówić bardzo się cieszę, że sięgnęłam po tą książkę. Elementy historyczne owszem pojawiają się jednak jest ich mało są naprawdę tylko tłem, które pozwala nam poznać...

Początek zapowiadał całkiem ciekawą historię, rozwinięcie przerodziło się w ckliwą historyjkę. Doczytałam, bo nie mam zwyczaju zostawiać książek w połowie. Jak już nie macie co czytać... ;)

Początek zapowiadał całkiem ciekawą historię, rozwinięcie przerodziło się w ckliwą historyjkę. Doczytałam, bo nie mam zwyczaju zostawiać książek w połowie. Jak już nie macie co czytać... ;)

Po przeczytaniu tej książki długo byłam pod jej wrażaniem.To swoista biografia kobiety,która jest bardzo mocna ,silna i bez względu na okrutny los nie daje się przeciwnościom losu.A że uwielbiam rosyjskie klimaty bardzo chętnie przeczytam ją jeszcze raz.Polecam.

Po przeczytaniu tej książki długo byłam pod jej wrażaniem.To swoista biografia kobiety,która jest bardzo mocna ,silna i bez względu na okrutny los nie daje się przeciwnościom losu.A że uwielbiam rosyjskie klimaty bardzo chętnie przeczytam ją jeszcze raz.Polecam.

"Zoja" całkiem mnie oczarowała. Lubię świat carskiej Rosji, gdy byłam mała, w nieskończoność mogłam słuchać o księżniczce Anastazji. Zoja to bohaterka, którą polubiłam od samego początku i szczerze jej współczułam, gdy straciła bliskich. Szczególnie jej brata i ojca bardzo polubiłam.
"Zoja" to książka, która ukazuje nam wydarzenia historyczne takie jak rewolucja w Rosji, Wielka Wojna, krach na giełdzie nowojorskiej i drugą wojnę światową oczami zwykłych ludzi, w tym Zoi, która ciężko przeżyła śmierć cara i kuzynostwa. Na co dzień zwykle nie myśli się, że mieli rodzinę, która ich opłakiwała Osobiście byłam bliska łez, kiedy Zoja dowiedziała się o ich zamordowaniu.
Znalazłam tu schemat, chyba pierwszy u tej autorki, ale wciąż nie przeczytałam zbyt wielu jej książek, więc na ten temat więcej się nie wypowiem. Nie przytoczę też schematycznego wątku. Byłby to spoiler.
Gorąco polecam tę książkę każdemu. Gwarantuję, że "Zoja" was zachwyci.

"Zoja" całkiem mnie oczarowała. Lubię świat carskiej Rosji, gdy byłam mała, w nieskończoność mogłam słuchać o księżniczce Anastazji. Zoja to bohaterka, którą polubiłam od samego początku i szczerze jej współczułam, gdy straciła bliskich. Szczególnie jej brata i ojca bardzo polubiłam.
"Zoja" to książka, która ukazuje nam wydarzenia historyczne takie jak rewolucja w Rosji,...

Książkę przeczytałam po zachętach mamy, ale niestety to nie moja bajka. Czytałam ją bez przekonania, tylko momentami mnie ciekawiła. Nie wiem czy sięgnę po książki tej autorki.

Książkę przeczytałam po zachętach mamy, ale niestety to nie moja bajka. Czytałam ją bez przekonania, tylko momentami mnie ciekawiła. Nie wiem czy sięgnę po książki tej autorki.