Jeruzalem- „miasto pokoju”. Do tego niebezpiecznego miasta z Galilei wyrusza Chananiasz ze swoją rodziną, aby jak co roku mówić o chwale Zmartwychwstałego Jezusa. Głosi chwałę Pana poprzez swoje świadectwo, ponieważ umarł, a Jezus wskrzesił go. Chananiasz dla jednych jest przedmiotem szyderstwa, oszustwem, dla innych radością i nadzieją.
Trafiają na moment, kiedy Tytus, syn cesarza Wespazjana każe Jerozolimę zrównać z ziemią, a Żydów wymordować lub wziąć do niewoli. Chananiasz, żona Rebeka, córka Lea i syn Marek zostają zamordowani, lub umarają z głodu i wycieńczenia. Tylko Hadassa przeżyła. Najbardziej nieśmiała, wątpiąca, zachwiana w swojej wierze.
Dlaczego ?
Po długiej wędrówce, Hadassa z niewielką grupą niewolników trafia do Rzymu, gdzie zostaje kupiona i miała pełnić rolę pomocy domowej.

Jestem oczarowana postacią Hadassy. Jej wiarą, postawą godną chrześcijanina. Ona żyła żeby służyć. Do wszystkich odnosiła się z życzliwością, zrozumieniem i miłością. Pomiatana, popychana szła do przodu ze słowem Bóg na ustach. Z pokorą przyjmowała wszystkie trudności i obelgi, szczególnie od rozkapryszonej Julii, córki państwa u których służyła. Bóg wybrał ją, aby świadczyła o nim swoim życiem, postawą, a ludzie w jej otoczeniu dziwili się, ze wierzy w rzeczy niemożliwe i nie z uporem i pychą, ale z niesamowitą niewinnością broni Tego, w Którego wierzy.

Autorka w bardzo plastyczny sposób przedstawia ówczesne czasy, zaraz po śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa. To czasy, gdzie Rzymem rządzi pieniądz i złoto.
Za pieniądze można było kupić przymierze, umowy handlowe, niewolników, za pieniądze toczą się wojny. Dzięki nim Rzym jest potęgą.
Bogacze, wyższa sfera, szczególnie młode pokolenie uważa, że przyjemności są najważniejsze w życiu. Rządni są krwi przelanej na arenach, pieniędzy, rozgłosu, życia w przepychu, szukają bez końca zmysłowych przyjemności i w imię wolności wyzbywają się przyzwoitości. Czczą bóstwa.
To upadek młodego pokolenia, które przestało zwracać uwagę na drugiego człowieka. Pokolenie, które im więcej ma, tym więcej chce, nie zważając jakimi środkami dochodzą do celu.
Tuż obok bieda, niewolnicy , pomiatani, wypychani do walk na arenie. A w tym wszystkim Hadassa modląca się za swoich prześladowców, za swoich Panów, opowiadająca historie, przypowieści o swoim Bogu.

Czytając „Głos w wietrz” miałam wrażenie, że mimo iż żyjemy prawie 2000 lat później dużo się na świecie nie zmieniło. I w dzisiejszych czasach pieniądz i władza dominują, toczą się wojny a wiara w Boga jest często krytykowana i ośmieszana, a w niektórych krajach nawet zakazana.
No cóż nie mamy tylko aren i gladiatorów :)

Jeruzalem- „miasto pokoju”. Do tego niebezpiecznego miasta z Galilei wyrusza Chananiasz ze swoją rodziną, aby jak co roku mówić o chwale Zmartwychwstałego Jezusa. Głosi chwałę Pana poprzez swoje świadectwo, ponieważ umarł, a Jezus wskrzesił go. Chananiasz dla jednych jest przedmiotem szyderstwa, oszustwem, dla innych radością i nadzieją.
Trafiają na moment, kiedy Tytus,...