To moja druga książka Mitcha Alboma. Wcześniej czytałam"Zaklinacz czasu" i uznałam ją za wartościową, sięgnęłam więc chętnie też po "Jeszcze jeden dzień". I nie zawiodłam się. Książka o miłości między synem a matką, uczuciem zmiennym na poszczególnych etapach życia, ale cały czas intensywnym i decydującym praktycznie o wartości życia. Lektura ważna, refleksyjna, skłaniająca się do zastanowienia się nad relacjami rodzinnymi i sensem istnienia. Polecam.

To moja druga książka Mitcha Alboma. Wcześniej czytałam"Zaklinacz czasu" i uznałam ją za wartościową, sięgnęłam więc chętnie też po "Jeszcze jeden dzień". I nie zawiodłam się. Książka o miłości między synem a matką, uczuciem zmiennym na poszczególnych etapach życia, ale cały czas intensywnym i decydującym praktycznie o wartości życia. Lektura ważna, refleksyjna, skłaniająca...

Wszystkie książki Micha Alboma są niezwykle budujące.
Podnoszą na duchu. Dają nadzieję i wiarę.

W "Jeszcze jednym dniu" autor zawraca do czasów dzieciństwa, rewidując nasze spojrzenie na sytuacje, w których uczestniczyliśmy, a które mogliśmy odebrać błędnie, rzutując na przyszłe – niesłuszne – relacje z rodzicami.

Wszystkie książki Micha Alboma są niezwykle budujące.
Podnoszą na duchu. Dają nadzieję i wiarę.

W "Jeszcze jednym dniu" autor zawraca do czasów dzieciństwa, rewidując nasze spojrzenie na sytuacje, w których uczestniczyliśmy, a które mogliśmy odebrać błędnie, rzutując na przyszłe – niesłuszne – relacje z rodzicami.

Piękna i mądra książka.

Ujęła mnie postać Posey. Matka, która umie kochać. Dojrzale, czule, odważnie, z uporem, oddaniem i nadzieją. Figlarnie i przekornie. Po prostu - zgodnie z tym kim jest.

Rzeczywiście - ta powieść niesie pociechę i zwraca myśli ku bezcennym chwilom codzienności, które spędzamy z bliskimi.
Doceniajmy je!

Piękna i mądra książka.

Ujęła mnie postać Posey. Matka, która umie kochać. Dojrzale, czule, odważnie, z uporem, oddaniem i nadzieją. Figlarnie i przekornie. Po prostu - zgodnie z tym kim jest.

Rzeczywiście - ta powieść niesie pociechę i zwraca myśli ku bezcennym chwilom codzienności, które spędzamy z bliskimi.
Doceniajmy je!

O miłości matki do syna.

Charley osiągnął pewien sukces jako amerykański bejsbolista, ale jego kariera nie była fenomenalna. Teraz jest już w średnim wieku, ma żonę i dorastającą córkę, ale życie straciło dla niego sens. Coraz częściej zagląda do kieliszka, aż popada w alkoholizm, traci pracę i rodzinę. Postanawia odebrać sobie życie i w tym celu wraca do swojego rodzinnego miasteczka. Po drodze ma wypadek samochodowy, w wyniku którego zawiesza się gdzieś między życiem i śmiercią.

W tym żemiędzyświecie spotyka swoją zmarłą matkę i tak rozpoczyna się jego rozliczenie z przeszłością. Na pierwszy plan wysuwają się relacje z rodzicami. Chłodny ojciec, weteran wojenny, którego akceptacji syn tak bardzo potrzebował, opóścił rodzinę, kiedy Charley był małym chłopcem. Na straży pozostała matka.

Głównym tematem tej książki jest miłość. Zakłada bezkompromisową miłość matki do dziecka i dziecka do rodzica. Kiedy matka umiera, nawet jeżeli dożyła słusznego wieku, to dorosłe dziecko pozostaje osierocone, z zionącą pustką w duszy.

Opowieść jest raczej prosta, ale niezwykle wzruszająca. Myślę, że można zarzucić jej pewną sztampowość, ale wzbudza prawdziwe, żywe uczucia. Warsztat literacki autora jest świetny, przez książkę wręcz się przepływa.

Już dawno się tak nie wzruszyłam podczas lektury.

O miłości matki do syna.

Charley osiągnął pewien sukces jako amerykański bejsbolista, ale jego kariera nie była fenomenalna. Teraz jest już w średnim wieku, ma żonę i dorastającą córkę, ale życie straciło dla niego sens. Coraz częściej zagląda do kieliszka, aż popada w alkoholizm, traci pracę i rodzinę. Postanawia odebrać sobie życie i w tym celu wraca do swojego...

To moje piąte spotkanie z autorem...i najsłabsze. Nie odnalazłem się w opisywanej tam relacji, ani w realiach życia bohatera więc wszystko było trochę dalekie dla mnie. Historie nie wciągały tak mocno jak w innych książkach chyba za sprawą zwykłości bohatera żyjącego w zwykłych realiach, dokonującego zwykłych decyzji.

To moje piąte spotkanie z autorem...i najsłabsze. Nie odnalazłem się w opisywanej tam relacji, ani w realiach życia bohatera więc wszystko było trochę dalekie dla mnie. Historie nie wciągały tak mocno jak w innych książkach chyba za sprawą zwykłości bohatera żyjącego w zwykłych realiach, dokonującego zwykłych decyzji.

Wspaniała książka o cichej, niedocenionej zawczasu roli matki w życiu. Ale nie tylko o matce, lecz o rozliczeniu ze swoim egoizmem i tchórzostwem w swoim własnym postępowaniu. Autor miał szczęście posiadać matkę mądrą, dobrą i kochającą- taką, o którą zawsze można się oprzeć w życiu.

Wspaniała książka o cichej, niedocenionej zawczasu roli matki w życiu. Ale nie tylko o matce, lecz o rozliczeniu ze swoim egoizmem i tchórzostwem w swoim własnym postępowaniu. Autor miał szczęście posiadać matkę mądrą, dobrą i kochającą- taką, o którą zawsze można się oprzeć w życiu.

Książka zauroczyła mnie swoją okładką w katalogu ze Świata Książki.Był rok 2008/'09;autor mi nieznany ale zamówiłam.Od pierwszych przeczytanych stron przepadłam w opowiadanej historii.Cudowna.Metaficzna.
Po latach powróciłam. Niesamowite doświadczenie.
Wówczas utożsamiałam się z dzieckiem,któremu umarła Mama.Teraz czułam się Matką...Polecam.

Książka zauroczyła mnie swoją okładką w katalogu ze Świata Książki.Był rok 2008/'09;autor mi nieznany ale zamówiłam.Od pierwszych przeczytanych stron przepadłam w opowiadanej historii.Cudowna.Metaficzna.
Po latach powróciłam. Niesamowite doświadczenie.
Wówczas utożsamiałam się z dzieckiem,któremu umarła Mama.Teraz czułam się Matką...Polecam.

Jeśli szukasz książki , aby czytać ją pośpiesznie w pociągu, czy w autobusie w drodze do pracy - nie będzie ona dobrym wyborem. Jest zbyt refleksyjna. Dotyka naszego sumienia i każe przeprowadzić rachunek. Należy więc ją czytać powoli i w samotności, by móc odpowiedzieć sobie na pytania: "A jak to wygląda u mnie?", "Córeczka/synuś tatusia, czy mamusi?", "Czy dobrze postrzegam rodziców?", "Czy nie krzywdzę tych, którzy kochają mnie bezwarunkowo?", "Co chciałbym im powiedzieć i o co zapytać, gdybym miał jeszcze jedną szansę?".
Jeżeli kiedyś jadąc komunikacją miejską zobaczysz kogoś, kto co kilka chwil zamyka książkę i nieobecnym wzrokiem spogląda w przestrzeń i czynność tę ponawia co kilka stron - nie myśl o nim jak o szaleńcu. Jest wielce prawdopodobne, że właśnie razem z Charlesem przeżywa swoje rodzinne dramaty.

Jeśli szukasz książki , aby czytać ją pośpiesznie w pociągu, czy w autobusie w drodze do pracy - nie będzie ona dobrym wyborem. Jest zbyt refleksyjna. Dotyka naszego sumienia i każe przeprowadzić rachunek. Należy więc ją czytać powoli i w samotności, by móc odpowiedzieć sobie na pytania: "A jak to wygląda u mnie?", "Córeczka/synuś tatusia, czy mamusi?", "Czy dobrze...

Ta niewielka książeczka ma tyle treści...i pięknych cytatów...i zmusza do refleksji...

"... Czy straciliście kiedyś kogoś, kogo kochaliście, i pragnęliście jeszcze jednej rozmowy, jednej szansy, by odrobić ten czas, gdy myśleliście, że ta osoba będzie zawsze przy Was? Jeśli tak, to wiecie, że możecie przejść przez całe życie, kolekcjonując dni, ale żaden nie dorówna temu, który chcielibyście odzyskać.
A gdybyście go odzyskali?..."

Ta niewielka książeczka ma tyle treści...i pięknych cytatów...i zmusza do refleksji...

"... Czy straciliście kiedyś kogoś, kogo kochaliście, i pragnęliście jeszcze jednej rozmowy, jednej szansy, by odrobić ten czas, gdy myśleliście, że ta osoba będzie zawsze przy Was? Jeśli tak, to wiecie, że możecie przejść przez całe życie, kolekcjonując dni, ale żaden nie dorówna temu,...

O miłości matki do dziecka. O rozpaczy i nadziei. O śmierci i życiu. Głęboka emocjonalna podróż.

O miłości matki do dziecka. O rozpaczy i nadziei. O śmierci i życiu. Głęboka emocjonalna podróż.