Książka jest kontynuacja poprzedniej pracy autora, który dzieli się swoim sposobem myślenia o niebie. Można ten pomysł ponownie przyswoić jednak to pierwsza część zrobiła na mnie większe wrażenie, być może przez nowość w pomyśle. To co można docenić w jego pracy to przedstawienie ludzi jako omyłkowych, niedoskonałych i jednocześnie odpowiednich w takich wersjach jakimi są. Perspektywa głównej bohaterki -kobiety w tej części również jest czymś nowym i myślę że dla niektórych osób może być bliższa

Książka jest kontynuacja poprzedniej pracy autora, który dzieli się swoim sposobem myślenia o niebie. Można ten pomysł ponownie przyswoić jednak to pierwsza część zrobiła na mnie większe wrażenie, być może przez nowość w pomyśle. To co można docenić w jego pracy to przedstawienie ludzi jako omyłkowych, niedoskonałych i jednocześnie odpowiednich w takich wersjach jakimi są....

Bardzo dobrze się czyta i myślę że to całkiem udana kontynuacja najgłośniejszej książki tego autora.

Bardzo dobrze się czyta i myślę że to całkiem udana kontynuacja najgłośniejszej książki tego autora.

Piękna kontynuacja opowieści o Eddiem. Cudowna historia o tym, jak nasze życie spłata się z innymi.

Piękna kontynuacja opowieści o Eddiem. Cudowna historia o tym, jak nasze życie spłata się z innymi.

Książka jest dopełnieniem "Pięciu osób, które spotkamy w niebie". Koncepcja jest ta sama, jedynie autor poszerzył fabułę o kolejną osobę. Książka jest pełna pokory wobec losów życia, których często nie rozumiemy, a mają znacznie szerszy kontekst i cel. Autor pokazuje jak nasze działania przeplatają się z innymi- i często nasz ból i cierpienie jest początkiem dobrego dla innych, lub źródłem pozytywnych zmian dla nas samych. O tym wszystkim dowiadujemy się w niebie.

Książka jest dopełnieniem "Pięciu osób, które spotkamy w niebie". Koncepcja jest ta sama, jedynie autor poszerzył fabułę o kolejną osobę. Książka jest pełna pokory wobec losów życia, których często nie rozumiemy, a mają znacznie szerszy kontekst i cel. Autor pokazuje jak nasze działania przeplatają się z innymi- i często nasz ból i cierpienie jest początkiem dobrego dla...

Po PIĘCIU OSOBACH, KTÓRE SPOTYKAMY W NIEBIE przyszła pora na KOLEJNĄ OSOBĘ, KTÓRĄ SPOTKAMY W NIEBIE. Podobnie jak pierwszy tom, tak i drugi wciąga i czyta się te książki szybko, lekko. To bardzo ciekawa wizja zaświatów - wizja, która ma w sobie nadzieję i pokrzepiającą moc dobroci. Tak - te opowieści są poczciwe.
KOLEJNA OSOBA,... podobała mi się nieco mniej. Powodem jest chyba postać głównej bohaterki Annie (dziewczynki, którą poznajemy w pierwszej części - teraz jest już dorosłą osobą). Jej życie jest zwyczajnie zbyt okropne, zbyt pechowe i choć rozumiem zabieg, to jednak to pasmo tragedii, które ją dosięgają, zdaje się być przesadzone. Mimo to, bardzo polecam - to piękna opowieść.
Podoba mi się prostota, z jaką autor Albom opowiada o swojej wizji nieba. Jest w tym wielki urok, to czaruje, kusi, umacnia. Trzeba doceniać styl, który odznacza się wielką lekkością i wchodzi się w słowa, jak w masło. Mogę się przyczepić jedynie do większej niż w jedynce liczby truizmów, ale w sumie, to taki typ historii - moralizatorstwo musi tu być... choć mogło w pewnych momentach być delikatniejsze.
Książka jest bardzo ładnie wydana, czcionka idealna, niemęcząca. Opowieść tę czyta się na raz. Polecam książki Mitcha Alboma - warto poznać jego pióro i wyrobić sobie zdanie o jego twórczości. Cóż... to takie ciepełko na serduszku i wiara, że wszystko ma sens.

błędy - nie istnieją
6/10
tom 2
PIĘĆ OSÓB, KTÓRE SPOTYKAMY W NIEBIE
Wydawnictwo Zysk i S-ka

Po PIĘCIU OSOBACH, KTÓRE SPOTYKAMY W NIEBIE przyszła pora na KOLEJNĄ OSOBĘ, KTÓRĄ SPOTKAMY W NIEBIE. Podobnie jak pierwszy tom, tak i drugi wciąga i czyta się te książki szybko, lekko. To bardzo ciekawa wizja zaświatów - wizja, która ma w sobie nadzieję i pokrzepiającą moc dobroci. Tak - te opowieści są poczciwe.
KOLEJNA OSOBA,... podobała mi się nieco mniej. Powodem jest...

Jak zwykle autor nie zawodzi. Czyta się jednym tchem, historia daje do myślenia, podążamy razem z bohaterką przez niezwykłą podróż.

Jak zwykle autor nie zawodzi. Czyta się jednym tchem, historia daje do myślenia, podążamy razem z bohaterką przez niezwykłą podróż.

,,Kolejna osoba, którą spotkamy w niebie" to kontynuacja powieści ,,Pięć osób, które spotkamy w niebie".
Tym razem histoia tyczy się Annie, dziewczynki którą, główny bohater poprzedniej części, uratował przed śmiercią w wesołym misteczku.
Annie jest już dorosła, ale nie w podeszłym wieku. Życie może nie potoczyło się tak jak chciała. Jednak przypadek sprawił, że kiedy już to szczęście do niej przyszło jej czas na ziemi dobiegł końca.
Wdowca Annie w niebis i osoby, ktire tam spotyka, mają jej wiele uświadomić i nauczyć.
Między innymi tego, że jej życie nie było bezwartościowe. Każdy ludzki byt ma jakiś cel i sens, mimo że nie do końca możemy to pojąć a strata i śmierć jest częścią życia, na ktira nie mamy większego wpływu. Jedno ludzkie istnienie ma nierozerwalny wpływ na inne. I dlatego warto nauczyć się wybaczać, nie nosic w sobie uraz do śmierci, bo nikt z nas nie jest doskonały i każdy popełnia błędy. Mniejsze lub większe, ale każdy.
Z pozoru historia wydaje się bardzo podobna do porzednej, ale wędrówka Annie po śmierci, hiatorie z którymi przyszło jej się spotkać i konfrontacja z Eddim powodują nieoczekiwane wnioski. Autor zaserwował czytelnikowi kilka niespodzianek.
Nie wywołuje tak silnych emocji jak poprzednia część, a jednak z ciekawością czyta się o życiu i śmierci. Miłym dodatkiem jest wolna na końcu książki a i samo zakończenie nie jest wyraźnie jednoznaczne.
Nie pozostaje mi nic innego jak polecić lekturę.

,,Kolejna osoba, którą spotkamy w niebie" to kontynuacja powieści ,,Pięć osób, które spotkamy w niebie".
Tym razem histoia tyczy się Annie, dziewczynki którą, główny bohater poprzedniej części, uratował przed śmiercią w wesołym misteczku.
Annie jest już dorosła, ale nie w podeszłym wieku. Życie może nie potoczyło się tak jak chciała. Jednak przypadek sprawił, że kiedy już...

Pierwsza część powieści skradła moje serce. Z lekkim dystansem podeszłam do drugiej, nie chciałam się niemiło zaskoczyć. Stało się coś wręcz odwrotnego. Jestem nią zachwycona tak jak pierwszą częścią. Po prostu uwielbiam. Będę do niej na pewno wracała.

Pierwsza część powieści skradła moje serce. Z lekkim dystansem podeszłam do drugiej, nie chciałam się niemiło zaskoczyć. Stało się coś wręcz odwrotnego. Jestem nią zachwycona tak jak pierwszą częścią. Po prostu uwielbiam. Będę do niej na pewno wracała.

Zacna kontynuacja.
Porządnie wydana książka z uroczą grafiką na okładce.
Treścią pisarz trafia celnie w moje czułe punkty. Ckliwość mnie ogarnęła i znów jakaś łzawość...Zainteresowanym polecam.

Zacna kontynuacja.
Porządnie wydana książka z uroczą grafiką na okładce.
Treścią pisarz trafia celnie w moje czułe punkty. Ckliwość mnie ogarnęła i znów jakaś łzawość...Zainteresowanym polecam.

Udana kontynuacja książki "Pięć osób, które spotykamy w niebie" napisana w podobnym stylu, żeby nie powiedzieć identycznym. I to akurat dla jednych będzie zarzutem a dla drugich komplementem. Ja czytałam poprzednią pozycję dość dawno, więc fabuła i sposób narracji mnie absolutnie nie nużył, pomimo, że gdzieś z tyłu głowy jakiś głos podpowiadał "ale to już było". ;)
Czyta się bardzo dobrze, rozdziały są krótkie a styl przyjemny i lekko filozoficzny.

Końcówka podnosi moją ocenę, ponieważ zaskakuje, ale też pozwala na dodatkowe przemyślenia.

Udana kontynuacja książki "Pięć osób, które spotykamy w niebie" napisana w podobnym stylu, żeby nie powiedzieć identycznym. I to akurat dla jednych będzie zarzutem a dla drugich komplementem. Ja czytałam poprzednią pozycję dość dawno, więc fabuła i sposób narracji mnie absolutnie nie nużył, pomimo, że gdzieś z tyłu głowy jakiś głos podpowiadał "ale to już było". ;)
Czyta...