Mam mieszane uczucia co do tej części książki. Była wciągająca, była ciekawa ale czegoś jej brakowało. Chyba takiej szybkiej, wartkiej akcji z mnóstwem zwrotów.
Tutaj wszystko było ok, dosłownie wszystko. Mikael i jego ekipa, policjanci i inni szli tropem i każdy ich ruch był odpowiedni. Tutaj tylko kilka momentów można zaliczyć do trzymających w napięciu ale i tak nie są one aż takie świetne, żeby trzeba było rozpisywać się o ich świetności.
Nie dopatrzyłam się tu żadnego kryminału. Jakoś tak po prostu go nie było. Thiller polityczny owszem, ale ja - chociaż w ogóle nie znam się na kryminałach, przeczytałam ich zaledwie kilka - jednak nie zaliczałabym "Zamku..." do kryminału.
Poprzednie części były super. Ta jest jednak wybrakowana. Mi po prostu czegoś brakuje. Być może nie pieję z zachwytu dlatego, że poprzednie dwie części przeczytałam dosyć dawno, więc nie ogarnia mnie euforia spowodowana świetnym zakończeniem.

Mimo wszystko polecam przeczytać. Mimo dosyć krytycznej z mojej strony oceny uważam, że powinno się skończyć trylogię Millenium czytając "Zamek z piasku, który runął".
Jest mi też szkoda, że Stieg Larsson umarł i już nic więcej nie napisze. Trzeba faktycznie oddać mu cześć, bo wykonał kawał dobrej, solidnej roboty.

Jeszcze na jednym szczególe muszę się skupić - mianowicie objętości. Książka mogłaby być krótsza. Wcale nie musiała być taką cegłą. Niektóre rzeczy jak dla mnie były zbędne. No cóż, ale to tylko moje zdanie

Mam mieszane uczucia co do tej części książki. Była wciągająca, była ciekawa ale czegoś jej brakowało. Chyba takiej szybkiej, wartkiej akcji z mnóstwem zwrotów.
Tutaj wszystko było ok, dosłownie wszystko. Mikael i jego ekipa, policjanci i inni szli tropem i każdy ich ruch był odpowiedni. Tutaj tylko kilka momentów można zaliczyć do trzymających w napięciu ale i tak nie są...