Książka ta opowiada o miłości i cierpieniu z nią związanym. Główny bohater Werter zakochuje się w kobiecie o imieniu Lotta (u mnie w książce była Karolina), która jest piękna i na jego nieszczęście ma zamiar wyjść za mąż za innego (Alberta).

Werter całą książkę cierpi z powodu, że nie może być z ukochaną. Próbuje jej się przypodobac i zaczyna spędzać z nią dużo czas. Nie potrafi przestać o niej myśleć nawet gdy wyjeżdża z miasta aby nie rozbić małżeństwa Lotty z Albertem.

Goethe przedstawił świetnie obraz tego co dzieje się w człowieku wewnątrz jego głowy. Do czego zdolny jest człowiek w imię miłości i co zrobi gdy nie może być bliską mu osobą. Werter szerzy swoje nieszczęście, ponieważ ma tylko jednego przyjaciela, któremu może się wyżalić. Poza miłością "cierpieniem" Wertera był brak kochającej go rodziny. Nie miał zbyt bliskich kontaktów z matką i zawsze prosił o przekazanie wiadomości matce w liście do swojego przyjaciela Wilhelma.

Oprócz cierpienia w tej książce można tez odnaleźć radość płynącą z codziennych spotkań Wertera z Lottą i jej młodszym rodzeństwem. W historii tej przedstawione zostały dzieci szczęśliwe, które nie zaznają przykrości ze strony dorosłych. Mają według mnie wspaniałe dzieciństwo... Kobiety w tym tekście są wywyższane ale ja uznałam, że komplementy są mało interesujące i kobiety te opisywane są jak identyczne i z wieloma wadami tylko po to aby pokazać jaka mądra i ciekawa jest Lotta.

Mimo tych wszystkich opisów i dość długich wywodów nad tym jaka Lotta jest piękna przebrnęłam dzisiaj przez tą książkę. Dwa razy mnie uśpiła ale gdy już akcja się rozkręciła to nawet dało się to czytać ;)

Książka ta opowiada o miłości i cierpieniu z nią związanym. Główny bohater Werter zakochuje się w kobiecie o imieniu Lotta (u mnie w książce była Karolina), która jest piękna i na jego nieszczęście ma zamiar wyjść za mąż za innego (Alberta).



Werter całą książkę cierpi z powodu, że nie może być z ukochaną. Próbuje jej się przypodobac i zaczyna spędzać z nią dużo czas. Nie...