Obiecałam sobie, że uzupełnię swoje opinie o każdej książce, którą umieściłam na półce "Przeczytane". Przynajmniej mam taki zamiar, bo nie o każdej powieści mam chęć pisać.
Tak samo jest z "Cierpieniami młodego Wertera". Zapewne moja opinia o tej lekturze jest po części spowodowana niezbyt przychylnym podejściem do tej lektury polonistek w mojej starej szkole, no ale trudno się mówi.
Uważam, że główny bohater - Werter, to jeden z najbardziej "przykrych" postaci z jaką kiedykolwiek miałam do czynienia. Romantyczny bohater według panujących wtedy idei wręcz skazany jest na nieszczęśliwą miłość i cierpienia z nią związane, no ale bez przesady. To jak bardzo ten młody mężczyzna użala się nad sobą zamiast wziąć się w garść i zawalczyć o ukochaną jest aż niesmaczne.
Szanuję osoby, które w tej lekturze odnajdują jakieś ukryte prawdy i wyciągają z niej naukę. Ja nie potrafiłam jednak wyciągnąć z niej niczego wartościowego, a jedyne co mi się w niej podoba to forma epistolarna, która jest ciekawym rozwiązaniem na przedstawienie fabuły.

Obiecałam sobie, że uzupełnię swoje opinie o każdej książce, którą umieściłam na półce "Przeczytane". Przynajmniej mam taki zamiar, bo nie o każdej powieści mam chęć pisać.
Tak samo jest z "Cierpieniami młodego Wertera". Zapewne moja opinia o tej lekturze jest po części spowodowana niezbyt przychylnym podejściem do tej lektury polonistek w mojej starej szkole, no ale trudno...