Książka nie powala pod względem literackim, dialogi są takie jakieś wydumane, bohaterowie BARDZO szablonowi. Zaczęłam się zastanawiać, czy czasami autor nie chciał przedstawić postaci jako typy, ale po głębszym zastanowieniu doszłam do wniosku, że jednak nie. I tak mamy tutaj obraz Polaka- ziemianina, dobrze wykształconego, oddanego ojczyźnie, biorącego udział w konspiracji, ratującego Żydów; Ukraińca- niewykształconego z własnej woli (podobno nie chciał iść na uniwersytet), pracowitego, oddanego ziemi, trochę hulaki, niestroniącego od alkoholu; Żyda- wykształconego, mądrego, artystę z krwi i kości. Później są obrazy zbiorowości, oczywiście na zasadzie antagonizmów- Polacy dobrzy, Ukraińcy to głównie mordercy, Niemcy lepsi niż Rosjanie, a Rosjanie to najgorsze zło. Proste? Proste!
Niemniej jednak książkę osadzono w realiach dwudziestolecia międzywojennego oraz czasów II wojny światowej. Na Kresach- w największym tyglu kulturowym II Rzeczypospolitej rozgrywały się tragedie- echa Wielkiego Głodu, okupacja sowiecka, później Niemiecka, mordy Polaków na Wołyniu. To właśnie największe atuty "Ukraińskiego kochanka", chociaż historia została przedstawiona tendencyjnie, wybiórczo to warto ją polecić jakieś nastolatce- a niech złapie bakcyla historii. Czytelnikom szukających literackich uniesień lub prawdy historycznej odradzam, bo niepotrzebnie się zdenerwują.

Książka nie powala pod względem literackim, dialogi są takie jakieś wydumane, bohaterowie BARDZO szablonowi. Zaczęłam się zastanawiać, czy czasami autor nie chciał przedstawić postaci jako typy, ale po głębszym zastanowieniu doszłam do wniosku, że jednak nie. I tak mamy tutaj obraz Polaka- ziemianina, dobrze wykształconego, oddanego ojczyźnie, biorącego udział w...