Powieść Szczepana Twardocha przenosi nas na ulice przedwojennej Warszawy. Główna część fabuły rozgrywa się w roku 1937. Narrator, którym jest siedemnastoletni żydowski chłopiec Mojżesz Bernsztajn, zaczyna swoją opowieść od słów "Mojego ojca zabił wysoki, przystojny Żyd o szerokich ramionach i potężnych plecach machabejskiego boksera". To mocne rozpoczęcie powieści sygnalizuje, że jej akcja będzie toczyć się wokół opisanej w tym zdaniu postaci oraz to, że jej tematyka nie będzie należeć do najprzyjemniejszych.

Owym bokserem jest Jakub Szapiro, zawodnik warszawskiej drużyny Makabi walczącej o mistrzostwo stolicy z Legią. Jest on budzącym respekt mężczyzn i zachwyt kobiet postawnym trzydziestosiedmiolatkiem, prywatnie mężem Emilii i ojcem bliźniaków Dawida i Daniela. Jest on także prawą ręką rządzącego warszawskim półświatkiem Kuma Kaplicy, dla którego wykonuje rozmaite zlecenia, począwszy od ściągania haraczu od handlarzy z Kercelaka na fizycznej likwidacji dłużników i wrogów zwierzchnika kończąc. Jego charyzma sprawia, że traktowany jest przez mieszkańców lewobrzeżnej Warszawy z podziwem i szacunkiem godnym króla.

Autorowi udało się wykreować postać romantycznego bandyty, bo przecież inaczej niż bandytą nie można nazwać człowieka, który zastrasza ludzi i ma na rękach krew licznych ofiar. Mimo tego czytelnik od początku sympatyzuje z nim, rozumie motywy jego postępowania i jest w stanie wiele mu wybaczyć. Można go porównać chociażby do słynnych Bonnie i Clyde'a.

Powieść przedstawia międzywojenną Warszawę jako świat rządzony twardymi prawami; zbrodnie, nieuczciwość, intrygi i zdrady dotyczą wszystkich warstw społecznych, od przekupniów po szczyty władzy w państwie, miasto pełne jest nędznych uliczek, konfliktów na tle narodowościowym i walki o przetrwanie w brutalnej codzienności. Jest to jednak także Warszawa świetnie prosperująca, prężna i dynamiczna, prawdziwie rozkwitająca europejska metropolia. Bohaterowie powieści dążą do jak najpełniejszej realizacji swoich zamierzeń i odnalezienia się w pędzącej machinie czasu. My już wiemy to, czego oni jeszcze są nieświadomi: że miasto czeka zagłada i za kilka lat nic już nie będzie takie samo, że z nadciągającej katastrofy wyjdą tylko nieliczni.

Pomimo tego, że "Król" jest pełen brutalnych, nieraz drastycznych scen, co może zniechęcać niektórych czytelników, jest to powieść świetnie napisana. Autorowi należą się wyrazy uznania za mistrzowskie zwroty akcji i wyrazistych bohaterów. Postaci i wydarzenia są w większości fikcyjne i tylko luźno nawiązują do autentycznych osób i zdarzeń, niemniej jednak wyraźnie widoczny jest ogromny wkład pracy autora nad oddaniem klimatu przedwojennej Warszawy. Wydawnictwo Literackie postarało się także o to, żeby okładka książki przypominała stronę ówczesnej gazety, co dodaje jej pozorów większego autentyzmu. Tylko co robi na niej kaszalot? Ta tajemnica wyjaśni się na kartach powieści. :)

Gorąco polecam

Powieść Szczepana Twardocha przenosi nas na ulice przedwojennej Warszawy. Główna część fabuły rozgrywa się w roku 1937. Narrator, którym jest siedemnastoletni żydowski chłopiec Mojżesz Bernsztajn, zaczyna swoją opowieść od słów "Mojego ojca zabił wysoki, przystojny Żyd o szerokich ramionach i potężnych plecach machabejskiego boksera". To mocne rozpoczęcie powieści...