Przejmująca stery narracji Gwen, główna bohaterka, fascynuje, ale też irytuje. Ambitna, rozbita, pragnąca szczęścia – wzbudza podziw i współczucie, chociaż swoim niezdecydowaniem i chwilowym egoizmem potrafi wyprowadzić z równowagi. Można powiedzieć, że już samą swoją osobą pisze ona zapewniającą paletę wrażeń historię. Nie byłoby w niej jednak niczego wyjątkowego, gdyby nie JC.

Chyba nie spotkałam dotąd bardziej tajemniczego bohatera na kartach literatury, aniżeli jest nim enigmatyczny partner Gwen. Znany wyłącznie z pseudonimu, wreszcie zaczyna zdzierać maski, a każde jego nurtujące i zadziwiające zachowanie zostaje wytłumaczone i nabiera sensu. Podobało mi się to, że autorka pozostawiła jego historię drugiej części, przez co kontynuacja potrafi zaskoczyć nie tylko nowym biegiem wydarzeń, ale także przeszłością. Dla mnie to właśnie JC okazuje się główną gwiazdą tej powieści. To mężczyzna, który oprócz doznań, potrafi zafundować kobiecie coś więcej.

Przyznam, że pierwszy tom serii „Uwolnij mnie” ukończyłam zaciekawiona, chociaż nie do końca oczarowana. Miałam więc spore obawy dotyczące kontynuacji, a jednak spotkało mnie całkiem przyjemne zaskoczenie. Autorce udało się stworzyć rozpalającą historię, która nie ogranicza się wyłącznie do scen erotycznych. I chociaż przez pewien moment było bardzo słodko, nastąpiło wielkie bum, które rozbiło unoszącą się w powietrzu sielankę.

Jak na książkę tego gatunku przystało, Laurelin Paige nie poskąpiła pikantnych opisów, które mocno odważne, wręcz zahaczające o perwersję, nie wykroczyły poza granice niesmaku. Oczywiście nie jest to wybitnie romantyczna powieść, która rozrywa serce czy pieści duszę, niemniej jednak pojawia się tutaj całkiem dobrze wykreowany wizerunek dojrzewającej miłości. Brawa za początek i za koniec. Działo się tutaj sporo, na tyle, bym mogła stwierdzić, że druga część przebiła pierwszy tom.

Watek kryminalny, sprawa zabójstwa i ciąża, która stawia cały bieg wydarzeń pod wielkim znakiem zapytania. Plastyczne opisy, dobry styl, wiarygodne dialogi oraz interesujący bohaterowie. Książka, ogólnie rzecz biorąc, jest nieco schematyczna jednak nie wszystko da się tutaj przewidzieć. Przyjemna, lekka lektura na jeden, góra dwa wieczory. Zdecydowanie podnosząca libido i wprawiająca w dobry nastrój. Jeżeli szukacie czegoś nieobciążającego i rozpalającego na trwające właśnie zimowe dni, to może być właśnie to.

http://ktoczytaksiazki-zyjepodwojnie.blogspot.com/

Przejmująca stery narracji Gwen, główna bohaterka, fascynuje, ale też irytuje. Ambitna, rozbita, pragnąca szczęścia – wzbudza podziw i współczucie, chociaż swoim niezdecydowaniem i chwilowym egoizmem potrafi wyprowadzić z równowagi. Można powiedzieć, że już samą swoją osobą pisze ona zapewniającą paletę wrażeń historię. Nie byłoby w niej jednak niczego wyjątkowego, gdyby...