Cała recenzja: https://bo-w-nich-jest-caly-swiat.blogspot.com/2019/05/kroniki-belorskie-olga-gromyko-recenzja.html

Kroniki Belorskie to zbiór opowiadań, więc nie będę tutaj opisywać fabuły żadnego z nich. Opowiadania, szczególnie zebrane w jedną książkę, o tyle trudno jest oceniać, że one nie zawsze reprezentują jeden poziom. Tutaj podobnie, są opowiadania, które oceniłabym lepiej od pozostałych. Są też takie, które czytało mi się ciężej, były mniej interesujące. Być może przez te kilka historii tę książkę czytałam tak boleśnie długo. Chociaż to Olga Gromyko i powinnam przez to przejść z prawdziwą przyjemnością.

Nie zrozumcie mnie źle. To jest Olga Gromyko, jaką znamy. Jej historię wciąż ociekają poczuciem humoru, które trafia do mnie niesamowicie. Uważam jednak, że ta seria stoi osobą Wolhy Rednej. To jedna z najbardziej wyróżniających się bohaterek fantastyki, które do tej pory miałam okazję poznać. Czy uważam więc, że ten szósty tom jest potrzebny? Tak i nie. Dla osób, które tęsknią za światem Belorii to na pewno gratka. Ja natomiast przeczytałam tylko pierwszy tom, więc mam świadomość, że jeszcze powrócę do tej historii. Przyznam się, że przeczytałam tylko Zawód: Wiedźma przed sięgnięciem po Kroniki Belorskie. Na swoje usprawiedliwienie dodam, że najpierw upewniłam się, że te opowiadania są luźno powiązane z serią. Poza tym nieobce mi jest czytanie tomów serii nie po kolei i nie mam z tym wielkiego problemu.

Na początku myślałam, że opowiadania zawarte w Kronikach Belorskich łączy tylko fakt, że dzieją się w tym samym świecie. Jak się później okazało, niektórzy bohaterowie przewijają się w więcej niż jednej opowieści i to sprawia, że cała książka jest bardziej spójna. Olga Gromyko bawi się także narracją - raz mamy do czynienia z pierwszoosobową, innym razem pisze w trzeciej osobie. Dodatkowo te opowiadania nie dzieją się na jednej linii czasowej, co według mnie też zasługuje na wzmiankę.

Cała recenzja: https://bo-w-nich-jest-caly-swiat.blogspot.com/2019/05/kroniki-belorskie-olga-gromyko-recenzja.html

Kroniki Belorskie to zbiór opowiadań, więc nie będę tutaj opisywać fabuły żadnego z nich. Opowiadania, szczególnie zebrane w jedną książkę, o tyle trudno jest oceniać, że one nie zawsze reprezentują jeden poziom. Tutaj podobnie, są opowiadania, które...