Na książkę trafiłam zupełnie przypadkowo, jednak jako że wszystko mające jakikolwiek związek z Koreą działa na mnie niczym magnes, kupiłam bez namysłu. Jakie są moje wrażenia?

Pierwsze 150 stron było... nudne. Głównie opisy tego jak poznali się autorzy, jak trafili do Korei itd oraz jak wygląda praca w stoczni. No cóż, z racji mojego wieku przede wszystkim ta część zupełnie mnie nie zaciekawiła.
Zabrnęłam jednak dalej i wbrew obawom książka na szczęście okazała się być coraz bardziej ciekawa :)

Zainteresowały mnie przede wszystkim rozdziały o obyczajach, spędzaniu wolnego czasu, zamiłowaniu do jedzenia i festiwali czy infrastrukturze i szpitalach. Trochę już się naczytałam o tym kraju, a mimo wszystko znalazłam tam wiele nowych ciekawostek i anegdot. Tak naprawdę ciekawie czytało mi się również o tych rzeczach, o których już wcześniej wiedziałam, ponieważ opisywane były one z innej perspektywy. To miłe że tą samą kulturą mogą zaciekawić się 20-letnie fanki dram i k-popu jak również ludzie po 50-tce.

Książka nie jest idealna. Ale podobała mi się również z jednego powodu- był w niej jakiś taki złoty środek- autorzy dostrzegali i te gorsze i te lepsze strony kraju. To co w Polsce bardziej im się podobało i to czego mogłaby się nauczyć od Korei.

Polecam tę książkę fanom nowych kultur, jak i coś do wdrożenia rodziny w Koreę jeśli sami się nią pasjonujemy ;)

Na książkę trafiłam zupełnie przypadkowo, jednak jako że wszystko mające jakikolwiek związek z Koreą działa na mnie niczym magnes, kupiłam bez namysłu. Jakie są moje wrażenia?

Pierwsze 150 stron było... nudne. Głównie opisy tego jak poznali się autorzy, jak trafili do Korei itd oraz jak wygląda praca w stoczni. No cóż, z racji mojego wieku przede wszystkim ta część...