Tytuł książki skojarzył mi się ze znaną trylogią filmową Jacka Bromskiego.
Może nie jest zabawnie ale za to swojsko i sielsko jak to na wsi.
Pola cisza i gospodarstwo agroturystyczne prowadzone przez przemiłą
" maciotkę" Helenę, gdzie znajdują schronienie życiowi rozbitkowie. I to zarówno ludzie jak i zwierzęta. W takim miejscu gospodyni ma czas na rozmowę z drugim człowiekiem, gdzie odpoczywa ciało i dusza.
Autorka stworzyła wyjątkowe miejsce, każdy tu znajdzie dla siebie zajęcie i sposób jak dopłynąć do brzegu. To jest Nowa Biała i jest coś jeszcze modlitwa. Nic w życiu nie dzieje się bez przyczyny, może dlatego ta książka trafiła w moje ręce. Potrzebowałam historii, która podniosłaby mnie na duchu. Nawet jeżeli nasze życie rozpadnie się na tysiące kawałków, można poskładać je na nowo. nie będzie tak samo bo to niemożliwe ale może być w miarę normalnie tylko trzeba znaleźć lub dostrzec swoje miejsce na ziemi.
Może niektórych czytelników odstraszy temat wiary zwłaszcza, że na samym początku pojawia się modlitwa " Koronka do Miłosierdzia Bożego " ale ta powieść nie jest typowo literaturą chrześcijańską tu religijność bohaterów wpleciona jest w główną historię. Ale wiara czyni cuda i nie ważne z jakim problemem w życiu trzeba się zmierzyć, siła wiary i modlitwy potrafi natchnąć optymizmem.
Wyciszyłam się przy lekturze książki i rozkoszowałam się klimatem tego miejsca gdzie rządzi spokój miłość a czas płynie inaczej.
Polecam każdemu wierzącemu i niewierzącemu bo ta powieść uświadomiła mi , że życie jest szare ale nigdy nie jest beznadziejne.

Tytuł książki skojarzył mi się ze znaną trylogią filmową Jacka Bromskiego.
Może nie jest zabawnie ale za to swojsko i sielsko jak to na wsi.
Pola cisza i gospodarstwo agroturystyczne prowadzone przez przemiłą
" maciotkę" Helenę, gdzie znajdują schronienie życiowi rozbitkowie. I to zarówno ludzie jak i zwierzęta. W takim miejscu gospodyni ma czas na rozmowę z drugim...