Hmmm trylogia a ja zaczęłam. W sumie od końca.... No cóż teraz trzeba czytać druga i pierwsza część.... Czytając te książkę łatwo mi być w tych miejscach co piszą bo tam bywałam w dzieciństwie dość często najlepsza dla mnie była tu babka która ukradła pomadkę chciała zaliczyć ośrodek wypoczynkowy za darmo i jak jej właścicielka tarła nosa.... Inne historie z Pobierowa też ciekawe i życiowe

Hmmm trylogia a ja zaczęłam. W sumie od końca.... No cóż teraz trzeba czytać druga i pierwsza część.... Czytając te książkę łatwo mi być w tych miejscach co piszą bo tam bywałam w dzieciństwie dość często najlepsza dla mnie była tu babka która ukradła pomadkę chciała zaliczyć ośrodek wypoczynkowy za darmo i jak jej właścicielka tarła nosa.... Inne historie z Pobierowa też...

Przeczytana w jeden dzień. Nie było innej opcji - nie dało się odłożyć, choćby na chwilę.
Polecam jako odskocznię od codzienności, a jednocześnie często tak jej bliską i podobną

Przeczytana w jeden dzień. Nie było innej opcji - nie dało się odłożyć, choćby na chwilę.
Polecam jako odskocznię od codzienności, a jednocześnie często tak jej bliską i podobną

Są takie książki, o których nie umiem dużo napisać. To jest właśnie jedna z nich. Cechą wspólną takich książek jest ich wpływ na mnie - totalny relaks. Oczywiście taka książka musi być dobra, inaczej z relaksu nici. I ta taka była. Świetnie napisana, przyjemna w odbiorze, głowa przy niej po prostu odpoczywa. Dorzućmy do tego dobry warsztat pisarski, ciekawą fabułę, małe miasteczko i mamy hit. A do tego realizacja audiobooka genialna.

Polecam gorąco, szczególnie w letnie wakacyjne dni :)

Są takie książki, o których nie umiem dużo napisać. To jest właśnie jedna z nich. Cechą wspólną takich książek jest ich wpływ na mnie - totalny relaks. Oczywiście taka książka musi być dobra, inaczej z relaksu nici. I ta taka była. Świetnie napisana, przyjemna w odbiorze, głowa przy niej po prostu odpoczywa. Dorzućmy do tego dobry warsztat pisarski, ciekawą fabułę, małe...

Oczywiście audiobook.

Oczywiście audiobook.

Powieść niestety kończy pobierowską trylogię. Trzecia część ponownie przenosi nas w nadmorskie klimaty w lecie, kiedy miejscowość tętni życiem. Wracamy do bohaterów, których już znamy, ale także poznajemy nowych mieszkańców i wczasowiczów nadmorskiego kurortu. W pensjonacie Matyldy jak to mają w zwyczaju i tego lata odpoczywają Piotr wraz z Dorotą, którzy oczekują przyjścia na świat drugiego dziecka. Czy wszystko pójdzie zgodnie z planem i mały Władek pojawi się na świecie dopiero po zasłużonym odpoczynku? Wraz z przyjaciółmi do Pobierowa przyjeżdża także Aldona z malutką Ewą. Niespodziewane pojawienie się w miejscowości jej byłego partnera dalej obecnego w jej sercu zmusi dziewczynę do podjęcia ważnych decyzji dotyczących dalszego życia nie tylko świeżo upieczonej mamy, ale także maleńkiej córeczki. Ryszard i Zoja wolne dni spędzają jak zawsze w Gostyniu. Czy mężczyzna odkryje kim jest kobieta, która ostatnio pojawiła się w jego życiu? Jaką tajemnicę skrywa chora pani i jaką rolę ma odegrać w niej Ryszard? Aurelia z mężem na stałe przeprowadzają się do Polski i postanawiają, że zaczną prowadzenie hotelu.
Bardzo dobra, refleksyjna powieść pokazująca, że nie powinno się oceniać ludzi po tym, jak wyglądają, tylko jacy są, a każdy zasługuje na szacunek i drugą szansę. Autorka idealnie ukazała zwykłych ludzi, którzy borykają się z różnymi problemami, mają swoje marzenia i cele, przez co powieść czyta się tak, jakby czytelnik był przyjacielem bohaterów i spędzał z nimi wakacje, dzielił troski, ale także te wesołe momenty.

Powieść niestety kończy pobierowską trylogię. Trzecia część ponownie przenosi nas w nadmorskie klimaty w lecie, kiedy miejscowość tętni życiem. Wracamy do bohaterów, których już znamy, ale także poznajemy nowych mieszkańców i wczasowiczów nadmorskiego kurortu. W pensjonacie Matyldy jak to mają w zwyczaju i tego lata odpoczywają Piotr wraz z Dorotą, którzy oczekują...

Książka szybko mi poszła, aż mi było przykro jak się kończyła. Wszystkie wątki dobiegły końca, fajnie zakończone, choć nie bez perturbacji ;) Czyta się ją szybko i ciężko oderwać, choć nie ma typowych rozdziałów, są przeskoki do innych bohaterów, to i tak mi się podobało, bo jak mnie ciekawił jeden wątek to pomimo innych już byłam przy tym, tak szybko szło ;)

Jedyne co mi się nie podobało to jeden wyraz, który widzicie na zdjęciu, w poprzednich książkach tego nie było, rozumiem gwarę, ale to już konsekwentnie gwara powinna być, a ten jeden wyraz tak ni z gruszki ni z pietruszki, zaburzał wszystko. Do niego tylko mogę się doczepić ;)

Oczywiście na upartego autorka mogłaby napisać kolejną część, ale nie widzę sensu, takie już naciągane by było. Choć może wątek grecki można by rozwinąć? hmm
Bardzo polecam wam tą serię, a ja chętnie poznam inne książki tej autorki z nadzieją, że tak fajnie je się będzie czytało jak te.
http://dorotxycosdladuszyidlaciala.blogspot.com/2020/01/dorota-schrammek-wiatr-wspomnien.html

Książka szybko mi poszła, aż mi było przykro jak się kończyła. Wszystkie wątki dobiegły końca, fajnie zakończone, choć nie bez perturbacji ;) Czyta się ją szybko i ciężko oderwać, choć nie ma typowych rozdziałów, są przeskoki do innych bohaterów, to i tak mi się podobało, bo jak mnie ciekawił jeden wątek to pomimo innych już byłam przy tym, tak szybko szło ;)

Jedyne co mi...

„Wiatr wspomnień” cudownie kończy pobierowską trylogię. Trzecia i ostatnia część, pozwoliła nam ponownie przynieść się w piękny klimat nadmorskiego kurortu. Autorka po raz kolejny mnie nie zawiodła zaskakując i przenosząc w świat pełen słońca piasku i naszego polskiego morza, wprowadzając bohaterów i historię, które pokocha każdy z nas. Dorota Schrammek swoim „Zakątkiem szczęścia” pokazała świat pełen emocji, w którym tak łatwo jest się zatracić.

Nadchodzi kolejne piękne i ciepłe lato. Pobierowo na nowo zaczyna tętnic życiem. Do pensjonatów i hoteli powoli zaczynają zjeżdżać się wczasowicze. Ponownie wkraczamy w życie naszych dawnych znajomych, których tak bardzo zdołaliśmy już polubić, z małymi wyjątkami oczywiście. Ale również mamy okazję poznać nowe osoby, z nowymi problemami i rozterkami. Czy Pobierowo i dla nich okaże się szczęśliwym miejscem, którego urok rozjaśni im życie? Chyba możemy się tego spodziewać po tym, jak to wspaniałe miejsce wpłynęło na bohaterów z poprzednich części.

Autorka w żadnym wypadku mnie nie zawiodła. Doskonale poprowadziła nas przez historię, które rozpoczęły się w poprzednich częściach trylogii. Stworzyła także nowe historię, które są bardzo ciekawe i wiarygodne, jak zresztą cały ”Zakątek szczęścia”. Tym właśnie Dorota Schrammek mnie urzekła. Realnością swoich bohaterów i zdarzeń, z jakimi przyszło im się zmierzyć. Wszystko to w połączeniu ze stylem, jakim posługuje się Pani Dorota dało nam powieść, od której trudno się oderwać.

Czytając „Wiatr wspomnień” była świadoma tego, że będę musiała pożegnać się z kochanym Pobierowem. Spodziewałam się oczywiście szczęśliwego zakończenia, lecz nie obyło się bez trudnych momentów i problemów. Autorka za pomocą swoich słów ukazała nam miłość, która może zmieniać człowieka. Pokazała siłę przyjaźń, która uskrzydla i wspiera. Cały wachlarz bohaterów niesamowicie urozmaica całą historię. Postacie są barwne, czasami nawet dziwne i nietypowe, ale czy w realnym świecie takich nie ma? Oczywiście że są nawet jeszcze bardziej pokręceni. I to tak bardzo pokochałam w całej tej opowieści. Realność.

Książka jest bardzo mądra. Uczy nas tolerancji, współczucia, wiary. Poznajemy różne problemy, bezinteresowną pomoc, miłość i wszystko to, co możemy poczuć wokół siebie. autorka potrafiła w bardzo przyjemny sposób połączyć losy wszystkich swoich bohaterów.

Szum fal, piękne zachody słońca mogą sprzyjać szczęściu, wystarczy wierzyć i mieć nadzieję, że i do nas los się kiedyś uśmiechnie. Czasami warto przystopować, pomyśleć i zaczekać. Niekiedy wiele nie potrzeba, aby zmienić swój świat na lepsze. Powieść wywołuje uśmiech na twarzy, potrafi wzruszyć, skłonić do refleksji i zastanowienia się nad tym co mamy i czego od życia oczekujemy, a wszystko to w otoczeniu słońca, plaży i morza.

„Wiatr wspomnień” to książka dla każdego, bez względu na wiek. Myślę, że każdy z nas może odnaleźć w niej jakąś cząstkę siebie. Polecam z całego serca. Wybierzcie się w podróż do Pobierowa z bohaterami „Zakątka szczęścia”

„Wiatr wspomnień” cudownie kończy pobierowską trylogię. Trzecia i ostatnia część, pozwoliła nam ponownie przynieść się w piękny klimat nadmorskiego kurortu. Autorka po raz kolejny mnie nie zawiodła zaskakując i przenosząc w świat pełen słońca piasku i naszego polskiego morza, wprowadzając bohaterów i historię, które pokocha każdy z nas. Dorota Schrammek swoim „Zakątkiem...

Zakończyłam cykl o mieszkańcach Pobierowa i zaczyna mi ich brakować. "Wiatr wspomnień" wyjaśnia losy kilku bohaterów. A ja lubię pozytywne zakończenia w książkach i w życiu także. Aż nabrałam ochoty na wyjazd do tej nadmorskiej miejscowości. Może kiedyś wybiorę się tam na urlop.

Zakończyłam cykl o mieszkańcach Pobierowa i zaczyna mi ich brakować. "Wiatr wspomnień" wyjaśnia losy kilku bohaterów. A ja lubię pozytywne zakończenia w książkach i w życiu także. Aż nabrałam ochoty na wyjazd do tej nadmorskiej miejscowości. Może kiedyś wybiorę się tam na urlop.

:)

:)

Przesłanie karma powraca . I dodatkowo pięknie opracowana promocja Pobierowa.

Przesłanie karma powraca . I dodatkowo pięknie opracowana promocja Pobierowa.