Czytałam pierwszy tom i krótko mówiąc nie spodobał mi się. Do sięgnięcia po kolejny i napisania tej recenzji skłoniły mnie bardzo pochlebne opinie o twórczości Tarana Matharu. Zaczynając od początku... Nasz protagonista siedzi sobie w celi dla najzwyklejszych przestępców (czyli nie magów, co z tego że głęboko? Był magiem wydostanie się stamtąd nie byłoby szczególnie trudne) i może korzystać z magii... i nikt w obawie przed jego tatuażami nie naciął chociażby mu dłoni aby przerwać kręgi (znaki)...i żaden ze strażników Diricka na jego rozkaz lub on osobiście nie pobili go, nie torturowali nie utopili w wiaderku no proszę przecież Dirick mógł robić całą masę rzeczy i nie uwierzę że nie wiedział o miejscu pobytu Fletchera…. Poza tym w późniejszych wydarzeniach nasz protagonista ma idealną okazję na pozbycie się trójki najbardziej niebezpiecznych osób i nikt by go nawet nie podejrzewał, ale nie bo to było by nie poprawne politycznie i w ogóle nie humanitarne zostawić ich na śmierć.

Czytałam pierwszy tom i krótko mówiąc nie spodobał mi się. Do sięgnięcia po kolejny i napisania tej recenzji skłoniły mnie bardzo pochlebne opinie o twórczości Tarana Matharu. Zaczynając od początku... Nasz protagonista siedzi sobie w celi dla najzwyklejszych przestępców (czyli nie magów, co z tego że głęboko? Był magiem wydostanie się stamtąd nie byłoby szczególnie trudne)...