Główny bohater to taki nieco zmodyfikowany Chuck Norris, tylko bardziej bezczelny i chamski. Cały czas próbuje być zabawny i sarkastyczny, co wychodzi mu z różnym skutkiem. Po 10 latach wraca do Teksasu, by odkryć kto tak naprawdę zabił jego ojca. Niby jest detektywem, ale jednak nie do końca. Prowadzi śledztwo na własną rękę, a dzięki tai-chi rozkłada na łopatki wszystkich, którzy wchodzą mu w drogę. Żaden mięśniak mu nie straszny, wierzcie mi. Sama fabuła książki jest nudna i wtórna do bólu, tego typu schematy możemy spotkać w setkach książek, które są jednak lepiej napisane. Tutaj mamy nudę i mocno wymuszony humor, który bardzo szybko męczy i sprawia, że w powieści nie ma ani odrobiny napięcia. Tak, ten niby humor zabija wszystko. Przez to trudno mi w ogóle określić gatunek tej książki, ponieważ nie jest to typowy kryminał, a już na pewno nie thriller - zero napięcia i jakichkolwiek emocji. Czytałam i zasypiałam, często wodziłam wzrokiem po tekście, ale myśli uciekały gdzieś indziej, bo zupełnie nic w tej historii mnie nie zainteresowało. Porzuciłam w połowie, bo szkoda mi czasu na tak nijakie lektury.

Główny bohater to taki nieco zmodyfikowany Chuck Norris, tylko bardziej bezczelny i chamski. Cały czas próbuje być zabawny i sarkastyczny, co wychodzi mu z różnym skutkiem. Po 10 latach wraca do Teksasu, by odkryć kto tak naprawdę zabił jego ojca. Niby jest detektywem, ale jednak nie do końca. Prowadzi śledztwo na własną rękę, a dzięki tai-chi rozkłada na łopatki...