https://www.facebook.com/KsiazkiIlubCzasopisma

Wiele osób marzy o drogim przyodziewku nie zastanawiając się nad korzeniami konkretnego domu mody, nad jego wzlotami i upadkami, nad tym co kierowało twórcami podczas ich ciężkiej pracy - drogi na szczyt. Dzięki publikacji "Czar Chanel", opublikowanej nakładem Wydawnictwa Literackiego, możemy przyjrzeć się sylwetce Gabrielle Chanel czyli słynnej Coco, twórczyni jednego z wiodących domów mody.

Coco Chanel jest dziś jedną z bardziej znanych kreatorek mody. Niepokorna rewolucjonistka, która zmieniła oblicze mody kobiecej, początki miała raczej skromne. Paul Morand, wieloletni przyjaciel Coco, opisuje życie tej niezwykłej kobiety na podstawie rozmów jakie miał zaszczyt z nią odbyć, przez co cała historia jest bardzo osobista, przywodzi na myśl dyskusję z bliską osobą. Bo z kim innym, jak nie z bliską osobą, rozmawiać o trudnym dzieciństwie, wszystkich przykrościach, których się wtedy doznało? Chanel wspomina osoby jakie spotkała na swojej drodze, uczucia towarzyszące jej w ciągu tych wszystkich lat. Nie szczędzi gorzkich słów, jest mistrzynią złośliwości i celnych spostrzeżeń. Ta na poły autobiograficzna książka pokazuje nam jak inteligentną i niezłomną osobą była Gabrielle Chanel. Nie jest to jednak obraz posągu bez skazy, postaci bez wad i mniejszych bądź większych grzechów na sumieniu. Chanel daleko do spiżowego posągu.

Czytając "Czar Chanel" towarzyszyło mi wielkie uczucie znużenia. Autor pisze w niezwykle senny sposób sprawiający, że mogłem przeczytać zaledwie kilka stron na raz, aby nie poddać się czarowi Hypnosa. Publikacja rzuca światło na życie Coco Chanel, na jej postrzeganie ludzi i świata w ogóle, ale te wszystkie ciekawe informacje, anegdoty i spostrzeżenia, jak napisałem wyżej, są raczej jak sen o Chanel, czaru w tym bardzo niewiele. W dodatku wszystko to jakieś przygnębiająco pesymistyczne, podszyte smutkiem, a czasem nawet cynizmem. Całości książki dopełniają ilustracje wieloletniego dyrektora artystycznego domu mody Chanel Karla Lagerfelda. I co ja tu mogę powiedzieć? W zasadzie mam wrażenie, że te szybkie, czarno-białe ilustracje, pozbawione artystycznego rozbuchania, przygotowane były na kolanie między jednym a drugim łykiem zimnego napoju. Nie powiem żeby mi się nie podobały, Lagerfeld świetnie oddał kilkoma kreskami podobieństwo samej Chanel, ale także Picassa, Dalego czy Colette, jednak czuję niedosyt. I Czar Chanel z takim niedosytem mnie pozostawił.

https://ksiazkiilubczasopisma.blogspot.com/2019/03/czar-luksusu-czar-chanel.html

https://www.facebook.com/KsiazkiIlubCzasopisma

Wiele osób marzy o drogim przyodziewku nie zastanawiając się nad korzeniami konkretnego domu mody, nad jego wzlotami i upadkami, nad tym co kierowało twórcami podczas ich ciężkiej pracy - drogi na szczyt. Dzięki publikacji "Czar Chanel", opublikowanej nakładem Wydawnictwa Literackiego, możemy przyjrzeć się sylwetce Gabrielle...