Lubię czytać książki o minimalizmie. To jest kolejna, po którą sięgnęłam i przyznam, że bardzo przyjemnie przez nią przebrnęłam. Autorka dosyć ciekawie opowiada o samej idei minimalizmu, potem opowiada o pozbywaniu się rzeczy, których nie potrzebujemy i pomaga nam w tym przechodząc z nami od pomieszczenia do pomieszczenia i na końcu proponuje zaszczepienie pomysłu u domowników. Fajne w tej książce jest to, że Jay Francine nie każe nic na siłę. To minimalizm ma nam służyć, a nie na odwrót. Porządkowanie szafy to mój ulubiony dział. Dzielenie rzeczy na do wyrzucenia, skarby, do przekazania i na magiczne pudełko, do którego wrzucamy rzeczy niezakwalifikowane do przeczekania. Tą ideę podchwyciła nawet w swojej książce Joanna Glogaza "Slow fashion". Śmiem twierdzić, że to właśnie od niej, bo nigdzie przedtem tego nie wyczytałam.

Czy nauczyłam się czegoś nowego? Raczej nie. Jest to powtórka o wszystkim tym co już wcześniej czytałam, ale świetnie motywuje do dalszej pracy nad odgruzowaniem swojego domu z rzeczy, których nie potrzebuję w celu stworzenia potrzebnej mi przestrzeni życiowej. Polecam gorąco.

Lubię czytać książki o minimalizmie. To jest kolejna, po którą sięgnęłam i przyznam, że bardzo przyjemnie przez nią przebrnęłam. Autorka dosyć ciekawie opowiada o samej idei minimalizmu, potem opowiada o pozbywaniu się rzeczy, których nie potrzebujemy i pomaga nam w tym przechodząc z nami od pomieszczenia do pomieszczenia i na końcu proponuje zaszczepienie pomysłu u...