Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Opis wprowadza w błąd - nie jest to bynajmniej żaden zbiór baśni i legend, ale 3 krótkie utwory wierszowane o 3 Ślązakach walczących o polskość w XIX i pierwszej połowie XX wieku - Józefie Lompie, Franciszku Myśliwcu i Wilhelmie Ślezionie. Zostały napisane podczas II wojny światowej zapewne celem podtrzymania ducha w narodzie, ze względu jednak na swój wydźwięk martyrologiczny wątpliwe by dziś ktoś czytał je dzieciom na dobranoc.

Opis wprowadza w błąd - nie jest to bynajmniej żaden zbiór baśni i legend, ale 3 krótkie utwory wierszowane o 3 Ślązakach walczących o polskość w XIX i pierwszej połowie XX wieku - Józefie Lompie, Franciszku Myśliwcu i Wilhelmie Ślezionie. Zostały napisane podczas II wojny światowej zapewne celem podtrzymania ducha w narodzie, ze względu jednak na swój wydźwięk...

Dużym niedopatrzeniem ze strony Autora jest brak zamieszczenia rozkładu pomieszczeń w osławionej willi, oczywiście w sieci jest on do znalezienia, ale jeśli coś się po raz któryś opisuje, to warto byłoby to zamieścić również w książce. Oczywiście można z niej dowiedzieć się dużo więcej niż z kanałów na YT, Autorowi trzeba również oddać, że stara się być obiektywny. Pomimo ogromu materiału mam wrażenie sporej skrótowości i mimo że czyta się to jednym tchem, to jednak pozostaje pewien niedosyt, jak na taką sprawę, trochę za krótka ta opowieść.

Dużym niedopatrzeniem ze strony Autora jest brak zamieszczenia rozkładu pomieszczeń w osławionej willi, oczywiście w sieci jest on do znalezienia, ale jeśli coś się po raz któryś opisuje, to warto byłoby to zamieścić również w książce. Oczywiście można z niej dowiedzieć się dużo więcej niż z kanałów na YT, Autorowi trzeba również oddać, że stara się być obiektywny. Pomimo...

Rzeczywiście dość nudno się zaczyna i początkowo trochę trudno odróżnić jednego księcia od drugiego, tym bardziej, że większość arystokracji została tu przedstawiona raczej groteskowo, a co za tym idzie dość jednowymiarowo, ale im głębiej w las holszański... tym robi się ciekawiej. Co mnie szczególnie ujęło, to tragiczna historia Sumoroków, związanych na śmierć i życie z Holszańskimi, również postać pana Grzymały jest o wiele bardziej zajmująca niż książę Leon. Chociaż sam tytuł sugeruje, że protagonistami są "błękitni", inne postacie wydają się być o wiele ciekawsze i warte bliższego poznania, jednak ich wątki giną gdzieś po drodze, jak np. wspomniana wyżej rodzina Sumoroków. Szkoda też, że pannie Gabrieli jej twórczyni tak miało miejsca poświęciła, już zwariowanej cioteczki Lawinii jest więcej niż - wydawałoby się głównej przecież - bohaterki.

Rzeczywiście dość nudno się zaczyna i początkowo trochę trudno odróżnić jednego księcia od drugiego, tym bardziej, że większość arystokracji została tu przedstawiona raczej groteskowo, a co za tym idzie dość jednowymiarowo, ale im głębiej w las holszański... tym robi się ciekawiej. Co mnie szczególnie ujęło, to tragiczna historia Sumoroków, związanych na śmierć i życie z...