Z „Tajemnicą” miałem problem od zawsze, od pierwszego jej przeczytania. O ile forma jak zwykle jest bez zarzutu, bo mamy tu 100% Chmielewskiej w Chmielewskiej, o tyle z treścią gorzej. Cały czas bowiem nie opuszcza mnie myśl, że to za bardzo przekombinowana historia, grubymi nićmi szyta. Żeby zmieścić w jednej książce, niezbyt obszernej, tyle afer, które się ze sobą łączą i zazębiając to jednak ryzykowne przedsięwzięcie. Bo albo rozwiązania będą mało wiarygodne, albo tempo akcji zbyt szybkie albo całość naciągana. Tutaj niestety widzę wszystko na raz.

Afera w tej książce jest niebagatelna, ale składowych moim zdaniem za dużo. Bo i czego tu nie ma – brylanty, narkotyki, szwindle hazardowe, morderstwa, zaginione dzieci. Materiału na kilka powieści. Chmielewska chciała z tego zrobić jedną, wielką, porządną historię, piętrową i rozbudowaną ale niestety przeceniła swoje siły. Może gdyby książka była dłuższa, bardziej rozbudowana to zdałoby to egzamin. A tak mamy szaleńcze przez co kulejące tempo, za szybko odkrywane kolejne karty i bardzo powierzchownie potraktowane wątki. No i to rozczarowujące zakończenie.

Na plus wspomniana wcześniej forma – wspaniałe poczucie humoru, chwilami czarne, chwilami absurdalne, chwilami złośliwe, do tego jak zwykle skrzące dowcipem dialogi. No i zapadająca w pamięć scena obrony przed napastnikami stojąc na stole i waląc obcasem po łbie, która po zwizualizowaniu sobie w głowie ubawiła mnie do łez. Ale cóż. Genialna forma to nie wszystko.

Zdecydowanie nie polecam tej książki na pierwsze spotkanie z Chmielewską, można się zrazić. Żeby do „Tajemnicy” podejść warto by było najpierw zacząć od takich perełek jak „Wszystko czerwone” czy „Całe zdanie nieboszczyka”.

Z „Tajemnicą” miałem problem od zawsze, od pierwszego jej przeczytania. O ile forma jak zwykle jest bez zarzutu, bo mamy tu 100% Chmielewskiej w Chmielewskiej, o tyle z treścią gorzej. Cały czas bowiem nie opuszcza mnie myśl, że to za bardzo przekombinowana historia, grubymi nićmi szyta. Żeby zmieścić w jednej książce, niezbyt obszernej, tyle afer, które się ze sobą łączą i...