Ciepła i optymistyczna opowieść o tym, że to co w pierwszej chwili wydaje nam się życiową tragedią, w rzeczywistości może stać się początkiem zmian na lepsze.

Maja Kwiatkowska, mieszkanka małej podpoznańskiej wsi Chojnówka, wiedzie jako tako poukładane życie. Ma ośmioletniego syna Leona, mieszka na stryszku u teściów i jednocześnie pracuje w ich piekarni. Tylko z mężem niezbyt dobrze jej się układa – Tomasz pracuje za granicą i coraz rzadziej odwiedza swoją rodzinę. Wkrótce kobieta dowiaduje się, jaka jest tego przyczyna. Jej mąż poznał na emigracji piękną Francuzkę i to z nią planuje swą dalszą przyszłość. O rozwodzie informuje swoją żonę przez Skype'a, a Mai z dnia na dzień wali się cały świat. Jednak tylko na chwilę, bo dzięki wsparciu oddanych przyjaciół i rodziny Kwiatkowska szybko staje na nogi i powoli odkrywa, co najbardziej cieszy ją w życiu.

Lubię lekkie powieści obyczajowe, choć czasem brakuje mi w nich pewnego dramatyzmu i rażą mnie one swą niewinnością. Podobnie rzecz się ma z „Ponownie niezamężną”. Główna bohaterka – wbrew temu co mówi – do swojego rozwodu podchodzi z taką obojętnością, że chyba bardziej smuci ją choroba konia czy śmierć psa niż odejście mężczyzny z którym, bądź co bądź, planowała być aż do śmierci. Zaraz po rozstaniu rzuca się w wir nowych znajomości, pracy i pomagania wszystkim w okolicy. W ciągu roku od rozwodu ma już nowego faceta, świetnie prosperujący biznes spożywczy oraz własną fundację, przyjaźni się z byłym mężem, a ich syn, po którym rozwód rodziców spłynął jak woda po kaczce, doskonale dogaduje się z nowymi partnerami matki i ojca. Żyć nie umierać.

Dobrze, nie wszyscy są takimi niepoprawnymi pesymistami jak ja i być może wiele osób podobnie jak Majka uważa, że rozwód to bułka z masłem, Na szczęście póki co nie rozstałam się jeszcze z mężem ale pomimo braku własnych tego rodzaju doświadczeń nasłuchałam się wiele o rozstaniach, o depresjach (często wieloletnich) z nimi związanymi, o buncie dzieci nieakceptujących separacji rodziców ani ich nowych partnerów. Rzadko kiedy jest tak wesoło, jak w życiu Majki, no ale...

Ale może ta książka jest potrzebna właśnie takim osobom, które widzą wszystko w czarnych barwach, myślą, że to co dobre jest już poza nimi, że skończył się ich cały świat. Losy Majki pokazują, że tylko od nas zależy, jaką wybierzemy dalszą drogę – czy ciągłego smutku i zamartwiania się czy też odkrywania nowych pasji, talentów, lepszego ja.

„Ponownie niezamężna' to również książka z pewnym zacięciem feministycznym. Życie bez faceta nie staje się dla głównej bohaterki końcem świata, lecz początkiem nowego życia. Majka zdaje sobie sprawę, że były mąż tylko ją tłamsił, nieświadomie zmuszał do wielu rzeczy do których nie była przekonana i rezygnacji z tego, co kochała. Nie wspierał jej też w kwestiach materialnych, bo choć teoretycznie był głową rodziny, to i tak Majka utrzymywała się z tego co sama zarabiała w rodzinnej piekarni, jej mąż zaś wszystkie swe pieniądze odkładał w zasadzie nie wiadomo na co. Po rozwodzie Kwiatkowska dostrzegła, że wszystko co osiągnęła w życiu zawdzięcza sobie a nie mężowi, że facet tak naprawdę nie jest jej do niczego potrzebny. Sama potrafi na siebie zarobić, sama zajmuje sobie swój czas. Dlatego też nie szuka desperacko nowego partnera, lecz znajduje go gdy jest już przekonana o WŁASNEJ sile i wartości.

Kolejną zaletą tej powieści jest jej świat przedstawiony. Akcja toczy się na małej, sielskiej wsi, na której wciąż, na której wciąż kultywowane są dawne ludowe zwyczaje. Dużo miejsca w książce zajmują opisy tych ciekawych tradycji, a także pięknych krajobrazów Wielkopolski, zmieniających się jak w kalejdoskopie wraz z kolejnymi porami roku.

Wzrusza także wątek rodziny Kolskich, miejscowych pijaczków z gromadą dzieci, bez grosza przy duszy i bez perspektyw. Dzięki pracy, którą Majka ofiarowuje ich najstarszym pociechom w swojej piekarni, ci młodzi ludzie nie są już skazani na przestępczą ścieżkę do której już się przybliżali, lecz poznają smak uczciwej pracy i mają szansę na zdobycie dobrego zawodu i uniknięcia losu swoich rodziców. A i starsi państwo Kolscy nie chcą przynosić wstydu swym przedsiębiorczym dzieciom i radykalnie zmieniają swój styl życia.

Ckliwe obyczajówki są często oderwane od realnego życia, ale często potrafią skutecznie poprawić nastrój, a przy okazji trochę inaczej spojrzeć na swoje problemy i zainspirować się jego na wskroś pozytywnymi bohaterami. A nuż to oni mają rację i prawdziwe życie to nie kłopoty, a właśnie ciągłe spadanie na cztery łapy i śmiech z niepowodzeń?

Recenzja pochodzi z mojego bloga "Świat Powieści":

Ciepła i optymistyczna opowieść o tym, że to co w pierwszej chwili wydaje nam się życiową tragedią, w rzeczywistości może stać się początkiem zmian na lepsze.

Maja Kwiatkowska, mieszkanka małej podpoznańskiej wsi Chojnówka, wiedzie jako tako poukładane życie. Ma ośmioletniego syna Leona, mieszka na stryszku u teściów i jednocześnie pracuje w ich piekarni. Tylko z mężem...

Książka polecona przez bibliotekarkę okazała się idealna do pociągu.

Książka polecona przez bibliotekarkę okazała się idealna do pociągu.

Ta książka to swoista opowieść głównej bohaterki Maji na temat jej życia po rozwodzie. Jest to książka bardzo optymistyczna, lekka i przyjemna w odbiorze. Pokazuje, że czasami w życiu coś tracimy po to, aby wiele więcej zyskać. Dla Maji rozwód wcale nie stał się końcem świata. Z pomocą przyjaciół i syna walczy o siebie i swoją przyszłość. Książka jest bardzo zabawna, ale nie ma tu miejca na banalny humor. Czyta się bardzo dobrze. Polecam.

Ta książka to swoista opowieść głównej bohaterki Maji na temat jej życia po rozwodzie. Jest to książka bardzo optymistyczna, lekka i przyjemna w odbiorze. Pokazuje, że czasami w życiu coś tracimy po to, aby wiele więcej zyskać. Dla Maji rozwód wcale nie stał się końcem świata. Z pomocą przyjaciół i syna walczy o siebie i swoją przyszłość. Książka jest bardzo zabawna, ale...

Zaczęłam czytać tę książkę z sceptycznym podejściem, na szczęście mile mnie zaskoczyła. Rewelacyjna opowieść o wewnętrznej sile każdej zdradzonej kobiety i o drodze, którą owa bohaterka musi pokonać,aby ją w sobie odnaleźć. Bardzo motywująca, poprawiająca nastrój powieść. Polecam!

Zaczęłam czytać tę książkę z sceptycznym podejściem, na szczęście mile mnie zaskoczyła. Rewelacyjna opowieść o wewnętrznej sile każdej zdradzonej kobiety i o drodze, którą owa bohaterka musi pokonać,aby ją w sobie odnaleźć. Bardzo motywująca, poprawiająca nastrój powieść. Polecam!

Główna bohaterka powieści to Maja szczęśliwa matka i żona ale do czasu gdy mąż który pracuje za granicą oświadcza że poznał i zakochał się w innej kobiecie.Załamana kobieta zamieszkuje z teściami i prowadzi piekarnie.Pocieszeniem dla Maji okazuje się jej przyjaciółka Julia która pomaga jej odnależć się w nowej rzeczywistości.Kobieta na nowo odkrywa uroki życia i wierzy w siebie i rozwija swoją karierę bo rozwód to nie koniec świata.Powieść wciąga i napawa optymizmem a piękne opisy krajobrazów i klimat wsi rozbudzają wyobrażnię Polecam.

Główna bohaterka powieści to Maja szczęśliwa matka i żona ale do czasu gdy mąż który pracuje za granicą oświadcza że poznał i zakochał się w innej kobiecie.Załamana kobieta zamieszkuje z teściami i prowadzi piekarnie.Pocieszeniem dla Maji okazuje się jej przyjaciółka Julia która pomaga jej odnależć się w nowej rzeczywistości.Kobieta na nowo odkrywa uroki życia i wierzy w...

Bardzo lekka, przyjemna, zabawna. Ma swój klimat. Mnie wciągnęła

Bardzo lekka, przyjemna, zabawna. Ma swój klimat. Mnie wciągnęła

Maja zamieszkuje z teściami w jednym domu i prowadzi piekarnię na wsi. Mąż wyjechał zagranicę za pracą i niestety ją zdradził. Jest w trakcie rozwodu i próbuje sobie ułożyć życie wychowując syna. Lekka, łatwa i przyjemna książeczka, nie trzeba się zbytnio przy niej umęczać.

Maja zamieszkuje z teściami w jednym domu i prowadzi piekarnię na wsi. Mąż wyjechał zagranicę za pracą i niestety ją zdradził. Jest w trakcie rozwodu i próbuje sobie ułożyć życie wychowując syna. Lekka, łatwa i przyjemna książeczka, nie trzeba się zbytnio przy niej umęczać.

O rozwodzie , który nie zawsze oznacza koniec świata, o Majce, która pomimo przeciwności losu odnajduje w sobie siłę i brnie do przodu .... Bardzo optymistyczna powieść

O rozwodzie , który nie zawsze oznacza koniec świata, o Majce, która pomimo przeciwności losu odnajduje w sobie siłę i brnie do przodu .... Bardzo optymistyczna powieść

Dla większości kobiet rozwód to tragedia, masakra i apokalipsa istna w jednym. Dla Majki dodatkowo, bowiem nie tylko mąż zostawił ją dla francuskiej kochanki (na pewno żywi się tylko szparagami, ścierka jedna!),ale porzucając ich trzyosobową rodzinę wzbudził w niej niepewność- czy nadal ma prawo zamieszkiwać ich malutkie mieszkanko, poddasze domu teściów, które wyremontowali dla siebie? To nic, że od początku to ona pilnowała całego dobytku, ba, dbała również o rodzinną piekarnię. Ale jak sobie poradzić, kiedy głowa rodziny... cóż, buja z głową w obłokach?

Ano, wystarczy mieć odpowiednich ludzi wokół siebie. I trochę odwagi. Dużo chęci oraz... wina.


Temat rozwodów jest dla mnie obcy, właściwie znany jedynie z literatury. Sami wiecie, że obecnie powieści dla kobiet często dość brutalnie ocierają się o schemat: rozwód- walka- szczęście. Tak, tak, wiadomo- książki mają nam pomóc, a nie jeszcze dobijać. Tylko... ileż można?

Majka początkowo totalnie się rozsypała, ale z czasem, analizując swoje małżeństwo wie, że nie było ono idealne. Gdyby jednak nie wsparcie babci, przyjaciółki, teściów i grona nowych znajomych, pewnie nie byłoby tak łatwo.

Sama do końca nie wiem, co mogę o Ponownie niezamężnej napisać. To pozycja pełna ciepła, humoru (kilkakrotnie śmiałam się pod nosem z zabawnych tekstów czy sytuacji),a także nadziei dla każdej kobiety, która musiała -niestety- przejść w swoim życiu uczuciowym etap rozwodu. Z drugiej jednak strony nie jest to czytelnicza perełka, a jedynie dobra lektura na każde popołudnie. Nie gwarantuję, że zostanie mi na dłużej w pamięci, gdyż fabuła jest dosyć... utarta.

Jeżeli lubicie sięgać po książki tego typu, pozostaje mi Was jedynie skierować w tę stronę. Kto szuka czegoś oryginalnego, niech lepiej wybierze coś innego ;)

Dla większości kobiet rozwód to tragedia, masakra i apokalipsa istna w jednym. Dla Majki dodatkowo, bowiem nie tylko mąż zostawił ją dla francuskiej kochanki (na pewno żywi się tylko szparagami, ścierka jedna!),ale porzucając ich trzyosobową rodzinę wzbudził w niej niepewność- czy nadal ma prawo zamieszkiwać ich malutkie mieszkanko, poddasze domu teściów, które...

"Uświadomiłam sobie, że czasu nie można cofnąć.
Nie ma sensu żałować czegoś, czego nie można już zmienić.
Nauczyło mnie to, że człowiek zawsze ma wybór.
Bywa tak, że ktoś wpędza nas w pewien rodzaj zniewolenia, czasami nawet nieumyślnie,
ale ostatecznie to my robimy każdy następny krok.
Problem w tym, żeby nauczyć się słuchać samego siebie.
Zadać sobie pytanie : "Czy ja tego chcę, czy robię to, żeby zadowolić kogoś innego?"."


Uwielbiam książki przepełnione optymizmem, dużą dawką miłości oraz dające nadzieję, że pomimo przeciwności losu, życie może być jeszcze piękne, a może nawet piękniejsze niż wcześniej. Wystarczy tylko zamknąć za sobą drzwi przeszłości, wyznaczyć sobie nowe cele i wartości, wybaczyć, a następnie z uśmiechem na twarzy zacząć życie na nowo bez zbędnego balastu. Oczywiście to nie jest proste, ale warto spróbować. W końcu każdy ma tylko jedno życie i od niego zależy, jak je przeżyje.

Maja jest z pozoru szczęśliwą żoną i matką. Wraz z kilkuletnim synkiem - Leonem i teściami mieszka w niewielkiej wsi Chojnówka. Mąż Tomasz jest weterynarzem, pracuje w Kanadzie, co powoduje, że rzadko bywa w domu. Kobieta prowadzi z jego rodzicami piekarnię, która bardzo dobrze prosperuje. Pewnego dnia Tomek za pomocą Skype'a informuje żonę, że poznał inną kobietę, która jest spełnieniem jego marzeń i którą rzeczywiście pokochał. Ta wiadomość sprawia, że Maja traci grunt pod nogami. Całe swoje życie poświęciła mężowi, zrezygnowała z życia towarzyskiego i znajomych, którzy mu nie odpowiadali. Skupiła się tylko na prowadzeniu domu, piekarni oraz wychowywaniu ich syna. Na początku Maja rozpacza po odejściu męża do innej kobiety, jest na niego wściekła, tym bardziej, że okłamywał ją od dłuższego czasu. Zastanawia się też, jak ma się dalej zachować, przecież mieszka z teściami i prowadzą wspólny biznes. Dzięki przyjaciółce - Julce, Majka w końcu bierze się w garść. Za radą Julki zaczyna coraz bardziej angażować się w prowadzenie piekarni, realizuje kolejne pomysły na wypieki, uczestniczy w wielu imprezach towarzyskich i zaczyna dostrzegać pozytywy z zaistniałej sytuacji.

Jak potoczą się dalsze losy Majki ? Czy pojawi się w jej życiu inny mężczyzna ? Czy będzie potrafiła komukolwiek zaufać ?

Bardzo polubiłam główną bohaterkę. To bardzo sympatyczna, wrażliwa i towarzyska kobieta. Cierpiała po otrzymaniu wiadomości o zdradzie męża, ale nie trwało to zbyt długo. Nie użalała się nad sobą. Doszła nawet do wniosku, że to małżeństwo prędzej czy później by się rozpadło. Tak naprawdę chyba nigdy nie łączyła ich prawdziwa miłość. Zdała sobie sprawę, że będąc w tym związku, zamknęła się w sobie. Utraciła kontakt ze znajomymi z czasów studenckich, nie udzielała się towarzysko, nie realizowała swoich marzeń i planów. Po rozstaniu z mężem zaczęła dostrzegać plusy bycia rozwódką. Zdecydowanie pomogły jej w tym przyjaciółki oraz babcia Hela, z której zdaniem bardzo się liczyła. Coraz bardziej udzielała się w piekarni, czerpała z jej prowadzenia satysfakcję, a ponadto ten mały sklepik zapewniał jej poczucie bezpieczeństwa. Z dnia na dzień przybywało w nim klientów. Dzięki temu Maja uwierzyła w siebie i w zmiany na lepsze.

"Patrząc wstecz, widzę, że mój idealny związek był złudzeniem od samego początku.
Jednak jako młoda i spragniona znalezienia w kimś oparcia dziewczyna uwierzyłam w te ułudę
i straciłam umiejętność osądu.
Pozornie wszystko było w porządku, a tak naprawdę zaczęłam żyć w jakiejś mydlanej bańce. Przestałam potrzebować innych, nie miałam im nic do powiedzenia,
całym moim życiem był mój nieobecny, jak na ironię, mąż.
Kiedy jest się z kimś w związku, to tworzy się wspólna tożsamość.
Ponieważ to, co nas łączyło, było toksyczne, w pełni straciłam swoja integralność
i uzależniłam się od poglądów Tomka.
Obiecałam sobie zachować trzeźwość umysłu
i już nigdy więcej nie dać się wmanipulować w coś podobnego."

Książkę "Ponownie niezamężna" czytałam z ogromną przyjemnością. Napisana jest lekkim i przyjemnym piórem. Przepięknie ujęte są opisy wiejskich krajobrazów, idealnie ukazana została miłość do koni, a także w zachęcający sposób zostały przedstawione formy pieczenia chleba czy bułek. Przyznaję, że nabrałam ochoty na tego typu wypieki, wyobrażając sobie ich zapach i smak. Ponadto można poznać receptury na stworzenie mieszanki ziół, które wykazują różne działania, między innymi koją nerwy i poprawiają nastrój.

Autorka stworzyła niesamowity i magiczny klimat w powieści. Pochłonęłam ją w jeden wieczór. I muszę stwierdzić, że dla mnie ta książka jest po prostu za krótka. Poza tym zauroczona jestem jej oprawą, z której biją ciepło, miłość i szczęście. Na pewno okładka ta przyciąga uwagę, tym samym zachęca do zapoznania się z zawartością książki.

Reasumując, "Ponownie niezamężna" to nie jest nadzwyczajna powieść, ale ma w sobie coś, co sprawia, że na długo pozostanie w mojej pamięci. Zawiera mnóstwo ciekawych i pięknych przemyśleń, skłania do refleksji nad życiem oraz uświadamia, że warto zawalczyć o siebie i o swoje marzenia i pasje. Tak naprawdę człowiek jest tylko wtedy szczęśliwy, kiedy czuje się spełniony, kochany, a jednocześnie wolny.


"... istotne nie jest to, co nas spotyka, ale ważne jest, co my z tym zrobimy."

Serdecznie polecam !

http://wielbicielka-ksiazek.blogspot.com/

"Uświadomiłam sobie, że czasu nie można cofnąć.
Nie ma sensu żałować czegoś, czego nie można już zmienić.
Nauczyło mnie to, że człowiek zawsze ma wybór.
Bywa tak, że ktoś wpędza nas w pewien rodzaj zniewolenia, czasami nawet nieumyślnie,
ale ostatecznie to my robimy każdy następny krok.
Problem w tym, żeby nauczyć się słuchać samego siebie.
Zadać sobie pytanie : "Czy...