Myślę, że jestem jedną z niewielu czytelniczek Kropek która nie znała vlogowej twórczości Włodka. Nie widziałam żadnego z jego filmów jak i po przeczytaniu książki pewnie żadnego nie obejrzę ale to akurat wynika jedynie z mojej preferencji słowa pisanego nad mówionym.

Na książkę trafiłam tak jak na większość tytułów na moich półkach a więc znajdując w internecie cytat z książki. Jeśli jest on interesujący, ciekawy lub zmusza do refleksji to książka ląduje na półce „chcę przeczytać”.

Powiem szczerze, że Kropki zaskoczyły mnie bardzo pozytywnie. Nie oczekiwałam wiele po tej książce (ot kolejny you tuber będzie przelewał swoje mądrości na papier) jednak dostałam porządną dawkę ciekawych przemyśleń autora. Z częścią z nich jest mi po drodze z innymi niekoniecznie. Ale nie chodzi o to bym zgodziła się z autorem we wszystkim co pisze. To właśnie podoba mi się bardzo w podejściu Włodka - dla niego to są jego przemyślenia, jego wartości i jego poglądy i sposób na życie. I nikt nie musi się z tym zgadzać. Chodzi o otwarcie pewnej dyskusji o to by nasze poglądy, jeśli inne, były silniejsze przez to, że musimy szukać kontrargumentów. Jeśli ktoś oczekuje tutaj oświecenia w sprawach życia, naszej egzystencji i sensu istnienia to pomylił adres. Nie o to tu chodzi bo książka nie jest skierowana do osób które bardzo mocno interesują się tymi tematami a raczej skierowana jest do laika, który jeszcze nie doszedł do tego etapu w swoim życiu. Z drugiej strony mam wrażenie jakby nie było konkretnej grupy odbiorców tego tekstu. Tak jakby chodziło Włodkowi tylko o to przelać parę słów na papier i zobaczyć co się stanie. I z nim i z ludźmi, którzy to przeczytają (i kim będą Ci którzy po kropki sięgną).

Część obszarów jakich dotyka jest przedstawionych w bardzo pragmatyczny sposób i te właśnie najlepiej wypadają w książce. Niestety te związane z np. religią i duchowością wpadają jak dla mnie w zbyt filozoficzny nastrój. Mamy tu dużo haseł jak z pierwszych stron tumblra lub innych tanich motywacyjnych stron. Część z nich Włodek traktuje z przymrużeniem oka ale do części podszedł zbyt poważnie.

Podoba mi się konstrukcja i podział na krótkie podrozdziały. Każdy z nich może istnieć jako oddzielny felieton ale jednocześnie czuć między nimi delikatną nutę powiązania - że jedno jest następstwem toku myślowego z poprzednio rozdziału. Dlatego książkę czyta się szybko i lekko i jest się ciekawym co znajdziemy w następnym rozdziale. Pomaga też język - jest przystępy ale nie prostacki. Duży zarzut mam do niewyjustowania tekstu oraz pozostawienia bardzo dużych marginesów co męczyło moje oczy.

Myślę, że jestem jedną z niewielu czytelniczek Kropek która nie znała vlogowej twórczości Włodka. Nie widziałam żadnego z jego filmów jak i po przeczytaniu książki pewnie żadnego nie obejrzę ale to akurat wynika jedynie z mojej preferencji słowa pisanego nad mówionym.

Na książkę trafiłam tak jak na większość tytułów na moich półkach a więc znajdując w internecie cytat z...