"Pan Kotek był chory i leżał w łóżeczku..."

W takie dni, gdy zwijam się w kłębek i leżę w łóżku pod kołdrą nie ma lepszego towarzysza niż romansidła. Głowa boli, cieknie z nosa, pod ręką i tak już jest paczka chusteczek, a kaszląc z kubkiem herbaty w ręce, wiesz, że jak zalejesz tą książkę naprawdę nic się nie stanie.

Standardowo - okładka jest okropna. Zawartość nie jest zła, a zawsze spodziewam się najgorszego. Dzieła tej autorki można podzielić na trzy fragmenty. Pierwszy to taki wstęp, który w istocie jest tym najlepszym z książki. Ciekawe wprowadzenie, postacie się poznają, kilka zabawnych sytuacji, czyli w tej książce cały fragment do wyjazdu z rezydencji Sherwooda. Potem następuje część druga, na którą się składają dwa elementy. Pierwszy, to to wydarzenie, które sprawia, że wszyscy wszystko wiedzą i w tej książce to powrót głównej bohaterki do domu. Drugi to przynajmniej 3 strony wyznawania sobie miłości. Tadaaam! Koniec.

Główna bohaterka - z deka nawiedzona, religijna i cnotliwa. Z dużą wiedzą książkową i całkowicie nieświadoma świata wokół niej. Nudna jak flaki z olejem.

Ukochany naszej bohaterki - we wszystkim najlepszy, sypia z najpiękniejszymi aktorkami, a zakochuje się w pięknej wariatce, na dodatek takiej bez ikry.

Najlepsza przyjaciółka głównej bohaterki - to o niej przeczytałabym książkę.

Życzcie mi zdrowia :)

"Pan Kotek był chory i leżał w łóżeczku..."

W takie dni, gdy zwijam się w kłębek i leżę w łóżku pod kołdrą nie ma lepszego towarzysza niż romansidła. Głowa boli, cieknie z nosa, pod ręką i tak już jest paczka chusteczek, a kaszląc z kubkiem herbaty w ręce, wiesz, że jak zalejesz tą książkę naprawdę nic się nie stanie.

Standardowo - okładka jest okropna. Zawartość nie jest...