Zaczynam powolnym tempem wchodzić w świat lektur szkolnych. Znowu! a myślałam, że mam to już za sobą. Wszystko powraca niczym w jakimś zaklętym kręgu. Na pierwszy ogień poszła "Zaczarowana zagroda".

Naukowcy na Antarktydzie, chcąc poznać trasy wędrówek pingwinów, wpadają na pomysł, aby je zaobrączkować. W tym celu budują zagrodę z lodowych brył i zapędzają do niej pingwiny. Jednak w tajemniczych okolicznościach każdego wieczoru większość pingwinów znika z zagrody.

Co było ciekawe? Elegancik - sympatyczny, przyjacielski i pomysłowy pingwinek oraz sposób pingwinów na ucieczkę z zagrody, za to dodatkowa gwiazdka. Cała reszta szału nie robi. Strasznie długaśne i zawiłe zdania, zupełnie nie na poziom wiekowy, dla jakiego książka jest przeznaczona, do tego nie doszukałam się w tej opowieści większej wartości w treści. Chęć obserwacji zwierząt, ludzka ciekawość to chyba za mało, przynajmniej dla mnie. Bo chyba nie o przyjaźń człowiek-pingwin tam chodziło? Bo jeśli tak, to nie było to na tyle wyraziste, żeby nadawało się do rozważań w tym temacie.

Ogólnie książka wywarła na mnie dość przeciętne wrażenie. Spodziewałam się czegoś lepszego.

Zaczynam powolnym tempem wchodzić w świat lektur szkolnych. Znowu! a myślałam, że mam to już za sobą. Wszystko powraca niczym w jakimś zaklętym kręgu. Na pierwszy ogień poszła "Zaczarowana zagroda".

Naukowcy na Antarktydzie, chcąc poznać trasy wędrówek pingwinów, wpadają na pomysł, aby je zaobrączkować. W tym celu budują zagrodę z lodowych brył i zapędzają do niej...