Eleonora. Ruda, przy kości, niesamowita sama w sobie.
Park. Delikatny, miły, inny niż wszyscy.
Powieść opowiadająca o przeznaczeniu, które postawiło na swojej drodze dwie jakże różne od siebie osoby. Dziewczynę z trudnej rodziny i chłopaka poszukującego samego siebie. Wszystko zaczęło się za sprawą szkolnego autobusu, kilku starych komiksów i słów piosenek.
Jak piękna jest ich miłość. Subtelna. Delikatna. Niewinna. Czuć ją w każdym komiksie Parka i najmocniej skręconym loku Eleonory. Przez książkę płynie się w raz z bohaterami, wstrzymuje oddech, kiedy po raz pierwszy łapią się za ręce, płacze z frustracji nad życiem. Nie tylko ich, ale życiem, w którym człowiek jest z góry na przegranej pozycji.
Rainbow Rowell napisała książkę o młodych, niesamowitych ludziach żyjących w zwykłym świecie. Ludziach marzących o niemożliwym i pragnących siebie, swojej obecności i miłości. Jednocześnie pokazała czytelnikowi świat, w którym nieszczęścia dotykają nie tylko dorosłych, ale coraz częściej brutalnie wdzierają się do życia tych najmłodszych.
Jestem pod wrażeniem jak autorka pięknie opisała rodzące się między bohaterami uczucie. Jak w subtelny sposób przedstawiła sytuacje rodzinną Eleonory. Książka zachwyciła mnie od samego początku do ostatnich słów. Pokochałam głównych bohaterów, zamykając ich w swoim sercu na trochę dłużej.
Myślę, że brakuje tego typu książek. Nieprzesadzonych i po prostu prawdziwych, które w swojej fabule nie odbiegają zbytnio od życia, które prowadzimy na co dzień. Kto wie, może to właśnie z nich uda nam się najwięcej nauczyć.
Polecam. Każdemu bez względu na wiek czy płeć. Choć ze świadomością, że nie każdemu się spodoba.

Eleonora. Ruda, przy kości, niesamowita sama w sobie.
Park. Delikatny, miły, inny niż wszyscy.
Powieść opowiadająca o przeznaczeniu, które postawiło na swojej drodze dwie jakże różne od siebie osoby. Dziewczynę z trudnej rodziny i chłopaka poszukującego samego siebie. Wszystko zaczęło się za sprawą szkolnego autobusu, kilku starych komiksów i słów piosenek.
Jak piękna jest...