...Trzeba przyznać, że autorka zgrabnie pożycza od kilkuletniego chłopca jego spojrzenie na świat i płynnym językiem imituje dziecięce myślenie o drobnostkach i sprawach poważnych. Przychodzi jej to tym łatwiej, że Cedric został pozbawiony jakichkolwiek cech, które są dla dzieci naturalne, a które mogą dorosłych drażnić – mały lord czaruje wszystkich rozmową i otwartością, olśniewa młodzieńczą urodą oraz zaskarbia sobie sympatię ludzi nienagannymi manierami, jest w nim zalążek hojnego władcy i dziecięca beztroska. Dobrym uczynkom chłopca nie ma końca, przez co to postać jakby wyjęta z bajki, całkowicie nierealna. Poprzez tę dobroć, którą odmienia rzeczywistość dookoła, zdaje się uszczuplać wydźwięk samego dzieła. Choć budowanie kontaktów dziadka z wnukiem śledzi się wybornie, a obraz budzącego strach w poddanych, cierpiącego na podagrę hrabi, który robi dla wnuczka wszystko, będąc w jego oczach ideałem (a więc Cedrica karmi się, bądź co bądź, kłamstwem), nie pozwala schodzić uśmiechowi z twarzy podczas lektury, to jednocześnie wyrasta z tego pewien mankament – nie ma tu miejsca na dramat, choć pojawiają się osamotnienie czy bieda, jest głównie sielanka, cukierkowa opowieść i świat, w który uwierzy dziecko, ale nawet ono szybko ze swojego odbioru wyrośnie...

Pełna opinia pod tym adresem: http://www.tramwajnr4.pl/2016/03/czytam-uczniom-maly-lord.html

...Trzeba przyznać, że autorka zgrabnie pożycza od kilkuletniego chłopca jego spojrzenie na świat i płynnym językiem imituje dziecięce myślenie o drobnostkach i sprawach poważnych. Przychodzi jej to tym łatwiej, że Cedric został pozbawiony jakichkolwiek cech, które są dla dzieci naturalne, a które mogą dorosłych drażnić – mały lord czaruje wszystkich rozmową i otwartością,...