Recenzja znajduje się również na moim blogu: http://pasion-libros.blogspot.com/2016/02/164-chce-cie-usyszec-diane-chamberlain.html

Właściwie to od kilku lat miałam w planach zapoznać się z twórczością Diane Chamberlain, która podobno pisze świetne dramaty, głównie dla kobiet. Jednak zawsze coś innego, moim zdaniem lepszego miałam do czytania i na planach się kończyło. Jednak tym razem postanowiłam, że w końcu przeczytam jej książkę wydaną w Polsce w dniu dzisiejszym przez wydawnictwo Prószyński i S-ka i przekonam się, czy jest tak dobrą pisarką, jak sądzi wielu czytelników.

Powiem szczerze, że jużna samym początku przeszły mi ciarki po plecach. Scena płaczącej, skulonej Emmy i odkrycie przez Laurę ciała męża oraz fakt, że Emma była w tym czasie sama w domu z ojcem i prawdopodobnie widziała całe zajście wywołują szok i współczucie dla małej dziewczynki. Co ona musiała czuć, tego nawet nie jestem w stanie sobie wyobrazić. Nic więc dziwnego, że przestała mówić na wiele miesięcy po tym traumatycznych i przerażającym wydarzeniu. Ta książka to prawdziwy dramat, a bohaterka przeżywa ich kilka jednocześnie. Najpierw ciągłe zmagania się z depresją męża, następnie śmierć ojca, który wymógł na niej skontaktowanie się z pewną kobietą z jego przeszłości, później samobójstwo męża i obwinianie siebie za całą sytuację i na sam koniec - zamknięcie się w sobie jej córki z powodu traumy. Laura ma wyrzuty sumienia i czuje się odpowiedzialna, bo według niej mogła być lepszą matką dla małej Emmy i lepszą żoną dla Raya.
A później nagle pojawiają się lata 1931-1945 i dalsze i aż oczy mi się zaświeciły z radości, bo przy takiej historii kompletnie nie spodziewałam się dwutorowej akcji! Sarah Tolley zabrała nas w niezwykle interesującą podróż do lat swojej młodości i pokazała, jak był traktowane kiedyś osoby chore psychicznie i co zrobili w jednym ze szpitali z jej mężem. Ta historia była naprawdę okrutna i czytałam ją z wielkim zdumieniem.

Historia opowiedziana przez autorkę jest wielowątkowa i wzbudza wiele emocji. Są w niej poruszone przeróżne problemy, np. choroby psychiczne, jak trauma może wpłynąć na psychikę ludzką lub patrzenie na przyszłość, jak można idealizować człowieka, gdy wcale nie jest idealny. Jest to również piękna opowieść o poczuciu odpowiedzialności za własne dziecko i wielkiej miłości do niego, mimo krótkiego czasu od poznania go. Autorka stosuje bardzo skuteczne zabiegi wyzwalające emocje i wzbudza wielkie zaciekawienie historią. Bo oprócz głównego wątku, który jest dramatyczny, gdyż bohaterka musi zmierzyć się z wielkim bólem własnego dziecka, mamy również wątek drugi, początkowo poboczny. Laura odnajduje pewną starszą kobietę na życzenie ojca i ta część fabuły ma pewne kryminalne i tajemnicze aspekty. Odkrywanie jej sekretu to jeden z większych plusów tej powieści, bo nie spodziewałam się, że będzie tak szokujący i wstrząsający. Jestem bardzo mile zaskoczona złożonoscią treści. Tyle niespodzianek, tyle zagadek do rozwiązania, tyle powiązań pomiędzy bohaterami i pomiędzy czasami i tyle tragedii... A z tej mieszaniny powstała rewelacyjna powieść.

Niepotrzebnie tak długo zwlekałam z lekturą twórczości Diane Chamberlaine, ale lepiej późno, niż wcale. Teraz na pewno będę wypatrywać następnych powieści autorki, gdyż naprawdę jestem bardzo zadowolona z lektury "Chcę cię usłyszeć". Myślę, że fanów pani Chamberlain nie trzeba przekonywać do jej przeczytania. A osób jeszcze nieznających tej autorki szczerze zachęcam do sięgnięcia po książki pisarki. Myślę, że będziecie mile zaskoczeni, tak jak i ja byłam.

Recenzja znajduje się również na moim blogu: http://pasion-libros.blogspot.com/2016/02/164-chce-cie-usyszec-diane-chamberlain.html

Właściwie to od kilku lat miałam w planach zapoznać się z twórczością Diane Chamberlain, która podobno pisze świetne dramaty, głównie dla kobiet. Jednak zawsze coś innego, moim zdaniem lepszego miałam do czytania i na planach się kończyło....