Zazdrość to uczucie niszczące, które siedzi w każdym z nas. Odgrywa ona coraz większą rolę w relacjach ludzkich często prowadząc do wielkich katastrof, które potem mają nieodwracalny skutek. Wyróżniamy jeszcze dobrą zazdrość, która sprawia, że cieszymy się wraz z kimś z jego sukcesu. Jest to zdecydowanie mniej spotykane, skądinąd żyjemy w czasach, w których wyścig szczurów jest na porządku dziennym.

Trudno mi ocenić, czy ‘Zazdrośnice’ to niezbyt nieudana powieść Schmitta, czy po prostu przeczytałam już za dużo jego książek w nieco krótkim odstępie czasu i teraz czuje przesyt. Skłaniam się ku temu, że obydwa stwierdzenia są zgodne z prawdą. Powieść zawiera uniwersalne prawdy o życiu i pokazuje ciemną stronę człowieka, choć z drugiej strony napisana jest w nieco nużący sposób a samo zakończenie (jak na Schmitta) wydało mi się trochę naciągane, melodramatyczne i przesadzone. Autor znany jest ze swoich rozmyślań oraz ze snucia licznych metafor. Jak dotąd każda jego książka była dla mnie wyjątkowa mimo, że niekoniecznie mogła mi się podobać, wszystkie miały w sobie pewien urok i niezwykły język. Tym razem historia jest błaha, gdybym nie wiedziała kto jest autorem pomyślałabym, że to jakiś niedoświadczony pisarz próbuje tworzyć dzieła dla młodzieży i jeszcze się w tym gubi. Ale wiem kto to napisał i uważam, że jest to jedna z słabszych pozycji Schmitta.

Wniosek nasuwa się sam: czas zrobić sobie przerwę od jego twórczości i zająć się literaturą innego typu. Na powrót będzie jeszcze pora, bo jak się okazuje co za dużo na raz to nie zdrowo.

Zazdrość to uczucie niszczące, które siedzi w każdym z nas. Odgrywa ona coraz większą rolę w relacjach ludzkich często prowadząc do wielkich katastrof, które potem mają nieodwracalny skutek. Wyróżniamy jeszcze dobrą zazdrość, która sprawia, że cieszymy się wraz z kimś z jego sukcesu. Jest to zdecydowanie mniej spotykane, skądinąd żyjemy w czasach, w których wyścig...