"Co sprawia, że dociera do nas świadomość naszej śmiertelności? Co się wydarza w dniu, gdy nagle już wiemy, że to nie tylko ewentualność, ale cholerny fakt, że nasze życie się skończy?"

To moja pierwsza książka Nesbo, nie mam więc porównania z innymi - i może to nawet lepiej. Nie czuję się więc w żaden sposób zawiedziona, a wręcz przeciwnie - jestem zachwycona wyjątkowym stylem i całą resztą.

Fabuła nie jest skomplikowana. Olav, płatny morderca (jak sam siebie określa - likwidator) dostaje wyjątkowe zlecenie... Ma zabić żonę szefa, kobietę piękną i czarującą. Olav, mężczyzna kochliwy i bardzo podatny na uroki płci pięknej - zmienia plany... Więcej zdradzać nie będę, przekonajcie się sami, bo naprawdę warto.

Dla mnie ta niewielka powieść jest cenna o tyle, że to nie jest typowy kryminał. Olav jako narrator dzieli się z nami swoimi refleksjami o życiu, śmierci, kobietach... A także wspomina... Właśnie dlatego jest tutaj sporo żalu, melancholii, ale jednocześnie nasz morderca ma do siebie sporo dystansu, dzięki czemu nie brakuje tu ironii i humoru, czasem odrobinę czarnego...

Mimo tej pewnej refleksyjności nie brakuje tu akcji i to momentami dość zaskakującej. Nie spodziewałam się takiego zakończenia i pozostawiło ono we mnie jakiś osad smutku.

"...pozostaje po nas tylko kilka kręgów na wodzie, które pojawiają się na chwilę, a potem znikają. Tak jakby nigdy ich nie było. Jakby nas nigdy tu nie było."

Jeśli nie spodziewacie się typowego kryminału, to myślę, że nie poczujecie się rozczarowani. Mnie ujęła właśnie ta melancholia i mądrość, która przebija z każdego słowa...

"Co sprawia, że dociera do nas świadomość naszej śmiertelności? Co się wydarza w dniu, gdy nagle już wiemy, że to nie tylko ewentualność, ale cholerny fakt, że nasze życie się skończy?"

To moja pierwsza książka Nesbo, nie mam więc porównania z innymi - i może to nawet lepiej. Nie czuję się więc w żaden sposób zawiedziona, a wręcz przeciwnie - jestem zachwycona wyjątkowym...