Nie wiem dlaczego ale, od tego roku szkolnego w jakiś magiczny sposób pozycje obowiązkowe do przeczytania nawet mi się podobają. Pewnie jest to spowodowane tym, że staram się dostrzegać głębię danego utworu. Tak również jest z "Dziejami Tristiana i Izoldy" Josepha Bediera.
Książka ukazuje nam życie silnego i mądrego Tristiana oraz pięknej i spokojnej Izoldy. Utwór ten stanowi przykład średniowiecznego romansu rycerskiego, czyli pięknej powieśći o miłości silniejszej nawet od samej smierci. Problematyką jest miłośc fatalna, zakazna dwóch kochanków, na którą nie mogą nic poradzić. Oboje oni wiedzą, że powinni się rozstać lecz nie potrafią tego uczynić.
Z mojej persektywy trudno mi było ocenić tę książkę. Mimo, że opowiada ona o miłości to trudno mi było ją dostrzec. Dopiero pod koniec była ukazana cała kwintesencja utworu, która mnie urzekła. Istnieje jeszcze jeden minus tej powieści, czyli ogólna przewidywalność. Tylko sama końcówka była dla mnie prawdziwą niespodzianką.
Jednak istnieje tu jeden bardzo ważny wątek, który dało się zauważyć od samego początku. Mówi on o miłości na dobre i na złe, o miłości trwałej, czyli takiej jakiej brakuje w dzisiejszych czasach. Wątek ten jest największym atutem całego utworu.
Sumując wszystko ze sobą, osobiście polecam przeczytać "Dzieje Tristiana i Izoldy".

Nie wiem dlaczego ale, od tego roku szkolnego w jakiś magiczny sposób pozycje obowiązkowe do przeczytania nawet mi się podobają. Pewnie jest to spowodowane tym, że staram się dostrzegać głębię danego utworu. Tak również jest z "Dziejami Tristiana i Izoldy" Josepha Bediera.
Książka ukazuje nam życie silnego i mądrego Tristiana oraz pięknej i spokojnej Izoldy. Utwór ten...