http://julianabookworm.blogspot.com/

Tak wiele słyszałam o tej książce dobrego na zagranicznym booktubie, że jak tylko usłyszałam, iż zostanie ona wydana w naszym kraju, to chciałam ją kupić i przeczytać. Zastanawiałam się czy będzie podobna do Obsydianu tej samej autorki, miałam nadzieję, że jej przynajmniej dorówna. Czy ta książka spełniła moje oczekiwania? Niestety nie.

Layla to niezwykła nastolatka. Jest pół-demonem i pół-gargulcem. Gargulce to istoty o mocach nadprzyrodzonych, które chronią nasz świat przed demonami. I właśnie stąd się bierze cały konflikt w tej powieści, Layla nie wie sama do której rasy przynależy, nie ma typowych cech żadnej z nich, nie ma ich siły, jednak ma pewną moc, która ją wyróżnia, widzi dusze - dzięki czemu może odróżnić ludzi oraz demony (które duszy nie mają).
Zayne to jej najlepszy przyjaciel - gargulec. Dziewczyna się w nim potajemnie kocha, jednak ich związek z góry skazany jest na porażkę, Layla nie może go przecież nawet pocałować, bo może go pozbawić duszy.
Roth to demon, jeden z najwyżej postawionych. On nie ma żadnych skrupułów przed całowaniem Layli, i korzysta z tego przywileju przy każdej możliwej okazji. Demon pomaga dziewczynie odkryć kim jest naprawdę i razem próbują zapobiec zniszczeniu świata.

Jak już możecie zauważyć po krótkim wstępie, w tej książce jest trójkąt miłosny - którego nienawidzę. Jestem w stanie go zaakceptować jeśli ma jakiś sens dla fabuły, ale tutaj szczerze mówiąc zupełnie nie rozumiałam tego zabiegu, wydawał mi się niepotrzebny i irytujący. Te wewnętrzne zmagania Layli, która sama nie wiedziała czego i kogo chce mnie tylko denerwowały.



Ok, a co z bohaterami? Nie polubiłam ich. Layla jest opisywana jako dziewczyna IDEALNA, wspaniała, o świetnym charakterze i niezwykłych umiejętnościach. Oczywiście jest piękna i oczywiście wszyscy są w niej zakochani. BLEH. Co więcej, tak naprawdę w żadnym miejscu w fabule nie dowiadujemy się sami tego jaka ona jest nadzwyczajna, autorka sama nam o tym mówi.
Zayne to ciacho, OCZYWIŚCIE jest przystojny, mądry, zabawny, dba o Laylę. A Roth to kolejny supermodel, któremu nie sposób się oprzeć. Spotkanie tych dwóch kipiących seksapilem chłopaków kończy się na dziecinnej wymianie zdań, która tylko pokazuje jak dziecinni są jej bohaterowie.

Ta powieść powieść powinna być pełna akcji - tak się jednak nie stało. Akcję mieliśmy w sumie tylko wtedy, kiedy główna bohaterka miziała się z Rothem. Oczywiście były jakieś walki z demonami, ale jak dla mnie były one nieciekawe i nie wywołały we mnie żadnych większych uczuć.

Na osobną wzmiankę zasługuje tłumaczenie. BYŁO OKROPNE. Jeżeli naprawdę chcecie przeczytać tę książkę, może lepiej byłoby sięgnąć po oryginał? Książka ta chyba nie przeszła w ogóle korekty, bo co chwila znajdowałam błędy ortograficzne, stylistyczne a nawet logiczne. Co więcej, wątpię, żeby tłumaczka miała wielką wprawę w tłumaczeniu książek tego typu. Moją specjalizacją jest tłumaczenie tekstów i już jako studentka wiem, że w powieściach NIGDY W ŻYCIU nie używamy przypisów, jeśli nie są one potrzebne i JUŻ W SZCZEGÓLNOŚCI nie piszemy, że źródłem jest WIKIPEDIA!




To tłumaczenie odebrało mi i tak już wątpliwą radość z czytania tej książki, mój egzemplarz jest cały popisany i pozaznaczany zakładkami, bo po pewnym czasie już nie mogłam się powstrzymać przed poprawianiem jej treści. Myślę, że w przyszłości wypiszę wszystkie błędy, które pojawiły się w tej książce, wyślę to wydawnictwu, może wtedy zajmą się korektą na poważnie?

Podsumowując, ta książka nie zrobiła na mnie zbyt dobrego wrażenia. Była nudna, miała źle wyrysowanych bohaterów, nieciekawą akcję. Tłumaczenie woła o pomstę do nieba. Czy polecam? Nie wiem, może młodszym osobom się spodoba ta książka.

http://julianabookworm.blogspot.com/

Tak wiele słyszałam o tej książce dobrego na zagranicznym booktubie, że jak tylko usłyszałam, iż zostanie ona wydana w naszym kraju, to chciałam ją kupić i przeczytać. Zastanawiałam się czy będzie podobna do Obsydianu tej samej autorki, miałam nadzieję, że jej przynajmniej dorówna. Czy ta książka spełniła moje oczekiwania? Niestety...