Pierwszy: 13.11.2020, drugi: 07.09.2023
Lubię powracać do swoich ulubionych książek. I ta pozycja nadal pozostaje w tym zestawieniu. Jest to przyjemna młodzieżówka a postać Rotha znajduje się w topce książkowych badboyów o miękkim sercu.

Pierwszy: 13.11.2020, drugi: 07.09.2023
Lubię powracać do swoich ulubionych książek. I ta pozycja nadal pozostaje w tym zestawieniu. Jest to przyjemna młodzieżówka a postać Rotha znajduje się w topce książkowych badboyów o miękkim sercu.

Zagubieni, skazani przez pryzmat otoczenia i ich bliskich mający jedynie wewnętrzna pustkę, która woła o pomoc w znalezieniu tego brakującego kawałka duszy.
Humor i niezwykła pewność siebie ukrywające serce łaknące bliskości i akceptacji kontra niepewność i brak wiary w siebie maskujące buzujący wulkan sprzecznych emocji i kipiącego gniewu.
Roth i Layla/mrok ukrywający wybuch słoneczny i słońce maskujące czarną nieprzeniknioną głębię.

Myślę, że każdy ma swoją ulubioną książkę… hmm przy tej serii chyba słowo ulubione nie wystarczy, bo jest to dla mnie jak Dom. Kiedy pierwszy raz sięgnęłam po książki z tej serii, wciągnęłam je błyskawicznie. Wpasowało się to idealnie, biorąc po uwagę to, że miałam wtedy gorszy dzień. Ta seria stala się dla mnie tym, czym serial Friends, pocieszeniem, domem, miejscem, gdzie mogę wrócić, bo znam tych ludzi, to otoczenie i niezmiennie poprawiają mi humor.
Dla jednych to będzie młodzieżówka ze standardowym schematem, ale ja widzę tu trochę więcej. Autorka jest genialna w swoim fachu i potrafi pięknie wpleść zawiłości życia w fabułę, pokazać, że czarne nie zawsze jest czarne, a białe nie zawsze białe, że dobro to kwestia perspektywy, a zło niekiedy nie jest takie, na jakie wygląda. Uwielbiam motyw nieba i piekła, i odwróconych ról dobra i zła wiec pewnie nie jestem zbyt obiektywna w tej kwestii, ale ta seria jest czymś więcej, niż kolejnym młodzieżowym romansem.

Zagubieni, skazani przez pryzmat otoczenia i ich bliskich mający jedynie wewnętrzna pustkę, która woła o pomoc w znalezieniu tego brakującego kawałka duszy.
Humor i niezwykła pewność siebie ukrywające serce łaknące bliskości i akceptacji kontra niepewność i brak wiary w siebie maskujące buzujący wulkan sprzecznych emocji i kipiącego gniewu.
Roth i Layla/mrok ukrywający...

Uwielbiam książki Armentrout, nawet te młodzieżówki. Świetny i lekki styl pisania angażujący w fabułę, która jest bardzo dobra z zakończeniem zostawiającym czytelnika z chęcią sięgnięcia po drugi tom. Główna bohaterka nie nadmiernie idealizowana lub głupiutka, przeżywa normalne rozterki, ale wykazuje się siłą i odwagą, gdy tego trzeba oraz coraz ciekawszy wątek trójkąta miłosnego.
Polecam spragnionym romansu i elementów fantastyczno-demonicznych.

Uwielbiam książki Armentrout, nawet te młodzieżówki. Świetny i lekki styl pisania angażujący w fabułę, która jest bardzo dobra z zakończeniem zostawiającym czytelnika z chęcią sięgnięcia po drugi tom. Główna bohaterka nie nadmiernie idealizowana lub głupiutka, przeżywa normalne rozterki, ale wykazuje się siłą i odwagą, gdy tego trzeba oraz coraz ciekawszy wątek trójkąta...

To już któryś raz jak miałam przyjemność przeczytania tej niesamowitej książki, nawet nie wiem jak opisać emocje, które przy tym mi towarzyszyły.
Na początek zaznaczę, że nie mam już nastu lat więc inaczej odbieram pewne sprawy jednak pomimo tego, uważam "Ognisty pocałunek" za jedna z najlepszych książek mojego życia.
Za co tak ją uwielbiam? Nawet nie wiem od czego zacząć. Na początek styl autorki, lekki a jednocześnie gdy trzeba poważny, zabawny i czasami z "przymrużeniem oka". Książka nie posiada nużących opisów, dialogi konkretne. Opis emocji, które towarzyszą bohaterom są tak ujęte, że aż "namacalne". No i największy plus to wykreowany świat urban fantasy i bohaterowie. Layla słodka dziewczyna, z głęboko skrywanymi sekretami i ogromnym poczuciu niskiej samooceny. Zayn, przystojny, dobry ale nie tak do końca, dający oparcie. No i na końcu Roth, miłość mojego życia ;))) ciemny, władczy książę ciemności, który powoli odkrywa swą prawdziwą naturę, która nie jest taka zła jak on sam ją widzi. Szczerze mówiąc, to Roth jest bohaterem, który powoduje, że tak często sięgam po tą serię. Na miejscu Layli nie miałabym wątpliwości, którego z panów wybrać ;).
Serię Dark Elements uważam, za najlepszą w twórczości autorki. Polecam tym, którzy jeszcze nie mieli okazji przeczytać a lubią tego typu literaturę.

To już któryś raz jak miałam przyjemność przeczytania tej niesamowitej książki, nawet nie wiem jak opisać emocje, które przy tym mi towarzyszyły.
Na początek zaznaczę, że nie mam już nastu lat więc inaczej odbieram pewne sprawy jednak pomimo tego, uważam "Ognisty pocałunek" za jedna z najlepszych książek mojego życia.
Za co tak ją uwielbiam? Nawet nie wiem od czego...

Mówiąc krótko i na temat, moja ulubiona autorka znów mnie nie zwiodła. Pisanie tak genialnych książek powinno być co najmniej zabronione, bo są one zbyt niebezpieczne, ponieważ dałabym się za nie pokroić na kawałeczki i nie gwarantuje jak dla innych skończy się obrażenie przez nich tych książek, a zdecydowanie ktoś powinien temu zapobiec.

Mam zacząć od tego, że bohaterowie są świetnie wykreowani czy od tego, że fabuła jest świetnie zrobiona? A może od tego, że cały klimat książki jest nieziemski? Najprostszym pytanie było by co mi się w tych książkach nie podobało, lecz na to pytanie nie ma odpowiedzi, bo wychwalam pod niebiosa każdy fragment tej serii.

Uwielbiam klimat tych książek, ich chwilami mroczną stronę, która mimo wszystko jest napisana w lekkim klimacie, że aż nie da się oderwać od czytania. Chyba was nie zaskoczę mówiąc, że seria wciągnęła mnie niesamowicie, bo to już chyba jest oczywiste po moim ogólnym zachwycie.

Może i wydarzenia w każdym tomie są w pewnym sensie osobnymi zdarzeniami, a nie jednym długim ciągiem, który bardziej preferuje, ale i tak wszystko się tam ze soną wiążę i łączy, tworząc w całokształcie cudną serie. Uważam, że tamtejszy świat został dobrze zbudowany i po sposobie napisania tej książki widać, że autorka oddała tym książką cząstkę siebie.

Jeśli chodzi o bohaterów, to jeśli miałam bym wybierać między Zaynem, a Rothem, no to cóż... Roth, jestem cała twoja! Uwielbiam jego postać, tą tajemniczość, nieskropioną nature i mroczy klimat jaki wokół siebie rozsiewa. Postacie naprawdę zostały dobrze stworzone, w prawdzie popadają w skrajności, bo Zaynem jest ucieleśnieniem dobra, a Roth zła, ale w żadnym stopniu mi to nie przeszkadzało.

Mówiąc krótko i na temat, moja ulubiona autorka znów mnie nie zwiodła. Pisanie tak genialnych książek powinno być co najmniej zabronione, bo są one zbyt niebezpieczne, ponieważ dałabym się za nie pokroić na kawałeczki i nie gwarantuje jak dla innych skończy się obrażenie przez nich tych książek, a zdecydowanie ktoś powinien temu zapobiec.

Mam zacząć od tego, że bohaterowie...

Z jednej strony nieco trywialna, z drugiej jednak była dokładnie tym, czego oczekiwałam.
Największym plusem jest dobrze wykreowany świat, który daje nam coś nowego. Miło poznaje się świat gargulców i wszelkie powiązania w uniwersum Autorki.
Nieco gorzej wygląda fabuła, choć znaleźć w niej można kilka ciekawych zwrotów akcji. Mimo to nadal jest ona dosyć przewidywalna i płytka.
Najgorsza część to bohaterowie, którzy są wyidealizowani do granic możliwości. Lektura kilkukrotnie doprowadziła się do westchnień zniesmaczenia, gdy poznawałam każdego kolejnego idealnego bohatera. Główna bohaterka to typowa Mary Sue.
Polecam na relaks. Gdy się zbyt wiele nie wymaga, to lektura jest bardzo przyjemna.

Z jednej strony nieco trywialna, z drugiej jednak była dokładnie tym, czego oczekiwałam.
Największym plusem jest dobrze wykreowany świat, który daje nam coś nowego. Miło poznaje się świat gargulców i wszelkie powiązania w uniwersum Autorki.
Nieco gorzej wygląda fabuła, choć znaleźć w niej można kilka ciekawych zwrotów akcji. Mimo to nadal jest ona dosyć przewidywalna i...

Świetnie bawiłam się czytając tą książkę! Polubiłam bohaterów, wciągnęłam się w akcję i czytałam z zapartym tchem, oczekując co wydarzy się dalej. Uwielbiam styl pisania tej autorki i już nie mogę doczekać się sięgnięcia po kolejną część.

Świetnie bawiłam się czytając tą książkę! Polubiłam bohaterów, wciągnęłam się w akcję i czytałam z zapartym tchem, oczekując co wydarzy się dalej. Uwielbiam styl pisania tej autorki i już nie mogę doczekać się sięgnięcia po kolejną część.

Okay. To było naprawdę dobre! Włączyłam ja w sumie bez przekonania, a wyszło na to, że kompletnie nie mogłam się oderwać i już mnie korci, żeby sięgnąć po drugi tom, ale dam sobie z dwa dni ;)).

Fajne postacie - polubiłam każdą z nich, chociaż trójkąt miłosny trochę mnie irytował, ale jest dobrze poprowadzony i przez większość czasu nie trącał moich nerwów.

Strażnicy. Demony. Odwieczna walka dobra ze złem. Ja bardzo lubię te klimaty, ale często się odbijam od tych książek, bo są dziwne, ale tutaj totalnie trafiła w moje gusty. Na początku mocno trąciło mi Shadowhunters, ale chyba po pierwszym rozdziale to wrażenie się rozwiało, a im dalej tym było tylko lepiej 🤩. To jest taka Armentrout, którą uwielbiam!

Okay. To było naprawdę dobre! Włączyłam ja w sumie bez przekonania, a wyszło na to, że kompletnie nie mogłam się oderwać i już mnie korci, żeby sięgnąć po drugi tom, ale dam sobie z dwa dni ;)).

Fajne postacie - polubiłam każdą z nich, chociaż trójkąt miłosny trochę mnie irytował, ale jest dobrze poprowadzony i przez większość czasu nie trącał moich nerwów.

Strażnicy....

Świetna! Czyta się szybko. Na pewno przeczytam kolejny tom.

Świetna! Czyta się szybko. Na pewno przeczytam kolejny tom.

To była dobra książka! Gdy szukam czegoś wciągającego, co samo się czyta, wiem, że mogę liczyć na Armetnrout - i tym razem też to dostałam <3 Naprawdę podobało mi się to urban fantasy, historia była oryginalna i intrygująca, a bohaterowie mieli charakterek.

Na świecie żyją Strażnicy potrafiący przybrać postać kamiennych gargulców, którzy walczą z demonami i pilnują porządku. Layla jednak balansuje na cienkiej granicy, bo tak naprawdę nigdzie nie należy - jest w połowie strażniczką, a w połowie demonem. Chociaż usilnie stara się pomagać strażnikom, którzy dali jej dom, nie czuje się tam w pełni zaakceptowana. Jednak gdy pewnego dnia Roth, demon wyższej kasty, ratuje ją z opresji, wszystko się komplikuje.

Historia była ciekawa i nieoczywista. Świat stworzony przez Armentrout intrygował, bo kamienni strażnicy-gargulce to coś zdecydowanie nowego i świeżego. Zawsze też w książkach Armentrout podobają mi się te liczne przyziemne chwile, takie zwykłe bycie razem, skradzione momenty. Naprawdę dzięki temu widać, jak powoli zmieniają się relacje bohaterów, można na chwilę odetchnąć.

Uwielbiam fakt, że chociaż Layla jest tak naprawdę bardzo niepewna siebie, to tak naprawdę jest silną młodą kobietą i w kryzysowych sytuacjach potrafi to okazać. Zayna, strażnika z którym się przyjaźni, niestety nie zdążyłam specjalnie polubić - brakowało mu charakterku, ale może się to poprawi. Jednak Roth to zupełnie co innego - postać intrygująca od samego początku, która tylko zyskuje z każdą kolejną stroną. I jaki demon nazywa swojego węża-chowańca Bambi po ulubionej bajce Disneya? Chociaż jest demonem, wydawał się bardziej w porządku od wielu strażników i naprawdę podobało mi się, że zawsze akceptuje Laylę taką, jaka jest.

Na pewno przeczytam kolejne tomy i to zdecydowanie prędzej niż później, bo jestem bardzo ciekawa, co jeszcze może się tam wydarzyć! Chcę już wrócić do czytania o losach Layli i dowiedzieć się, co dalej. Chociaż Armentrout nie pisze książek najwyższych lotów, to są naprawdę przyjemne i angażujące, i polecam każdemu! Czytając "Gorący pocałunek" na pewno nie będziecie się nudzić :D

To była dobra książka! Gdy szukam czegoś wciągającego, co samo się czyta, wiem, że mogę liczyć na Armetnrout - i tym razem też to dostałam <3 Naprawdę podobało mi się to urban fantasy, historia była oryginalna i intrygująca, a bohaterowie mieli charakterek.

Na świecie żyją Strażnicy potrafiący przybrać postać kamiennych gargulców, którzy walczą z demonami i pilnują...