I znów mam dylemat – co napisać, żeby nie zdradzić zbyt wiele, ale żeby zachęcić was do sięgnięcia po tę książkę? Ciężko mi się zdecydować. Mogłabym napisać, że postaci były bardzo wiarygodne, że szybko się do nich przywiązałam... Ale to brzmi sucho. Mogłabym napisać, że parę razy musiałam sięgnąć po chusteczkę, bo Kay potrafi wywoływać takie emocje, ale to z kolei brzmi ckliwie, a ta historia taka nie jest.

Dostałam opowieść o pięknej krainie, która stoi na skraju zniszczenia, o nadciągającej wojnie, o misternie splatanych intrygach, które są w stanie zniszczyć świat, jeśli nie rozsypią się wcześniej na proch. Dostałam to, czego oczekuję od świetnej książki, to, co sprawia, że mogę ją później zaliczyć w poczet "Ulubionych": akcję, która momentami nie pozwalała odłożyć książki, nawet gdy żołądek krzyczał o obiad; postaci, których wybory sprawiały, że wstrzymywałam oddech, obawiając się konsekwencji ich czynów; intrygi, które mamiły niczym pajęcza sieć, tak samo lepkie i zabójcze; złożony świat, który do końca czarował swoim urokiem i kusił, by nie odchodzić.

[Po pełny tekst recenzji zapraszam na Kawę z Cynamonem: http://kawazcynamonem.wordpress.com/2012/07/31/lwy-al-rassanu/]

I znów mam dylemat – co napisać, żeby nie zdradzić zbyt wiele, ale żeby zachęcić was do sięgnięcia po tę książkę? Ciężko mi się zdecydować. Mogłabym napisać, że postaci były bardzo wiarygodne, że szybko się do nich przywiązałam... Ale to brzmi sucho. Mogłabym napisać, że parę razy musiałam sięgnąć po chusteczkę, bo Kay potrafi wywoływać takie emocje, ale to z kolei brzmi...