Marzyłam o tej książce. Śniła mi się po nocach. Teraz, kiedy ją mam i przeczytałam jestem bardzo szczęśliwa.
Zakochałam się w twórczości Blackwooda, a pośród nich znalazłam prawdziwą perłę jaką jest opowiadanie "Wendigo".
Groza u Blackwooda jest niezwykle subtelna, wpływa głównie na psychikę bohaterów, nie znajdziemy tam natomiast scen obfitujących w krew i przemoc. Autor w niemal większości opowiadań prezentuje tajemną i niewyobrażalną moc Natury, w zetknięciu z którą człowiek jest nic nie znaczącym pyłkiem. Wpływ tej potężnej siły ma przemożony wpływ na jednostki, które tak jak bohater opowiadania pt "Urok śniegu" są rozdarte pomiędzy światem ludzi i Natury. Często poddanie się jej zewowi staje się dla człowieka zgubą, Natura bowiem nie zna uczucia litości.
Blackwood kreuje świat w wyjątkowy, jedyny w swoim rodzaju sposób. Atmosferę niepokoju i niesamowitości tworzy z niebywałym wyczuciem, subtelnie. Scen dramatycznych nie przedstawia wprost, nic tutaj nie dostaniemy na tacy, możemy jedynie snuć domysły i wyobrażać sobie to czego autor nie dopowiedział. Jest to, moim zdaniem, świetny zabieg,który angażuje czytelnika w lekturę, pobudza jego wyobraźnię. Nic tutaj nie jest oczywiste i to stanowi o wartości tej książki. Autor stawia też na psychologizację postaci, dużo miejsca poświęcając temu, jak bohaterowie analizują i przeżywają określone sytuacje.

Jeśli szukać opowiadań o szybkiej, intensywnej akcji nie znajdziecie ich tutaj. Tu opowieść snuje się i powoli oplata czytelnika pajęczyną podskórnego niepokoju. Polecam!

Marzyłam o tej książce. Śniła mi się po nocach. Teraz, kiedy ją mam i przeczytałam jestem bardzo szczęśliwa.
Zakochałam się w twórczości Blackwooda, a pośród nich znalazłam prawdziwą perłę jaką jest opowiadanie "Wendigo".
Groza u Blackwooda jest niezwykle subtelna, wpływa głównie na psychikę bohaterów, nie znajdziemy tam natomiast scen obfitujących w krew i przemoc. Autor w...