Wydrzyński napisał przed laty "Ciudad Trujiilo", powieść sensacyjną tak wysokiej próby, że od tego czasu (a książka wyszła po raz pierwszy w roku 1981), nie ukazało się w Polsce w tym gatunku nic lepszego, a nawet porównywalnego. Powieść o cezarze wysp karaibskich pisana świetną polszczyzną, znakomicie skonstruowana, z wieloma uwiarygadniającymi szczegółami a przy tym "z oddechem i wizją" zawiesiła wysoko poprzeczkę nie tylko dla innych pisarzy, tworzących w tym obszarze, ale także dla samego Wydrzyńskiego.

Poprzeczka okazała się zawieszona nazbyt wysoko. Wydrzyński nie powtórzył sukcesu "Ciudad Trujiilo". Powieść kryminalna "Czas zatrzymuje się dla umarłych", którą odnalazłem upchaną gdzieś za innymi książkami, przypomniała mi zmarłego przed ponad ćwierćwieczem pisarza i unaoczniła, że dobry język i logiczna akcja nie gwarantują jakości całego dzieła. Jeśli chodzi o bogactwo i plastyczność języka, jest to ten sam Wydrzyński. Ale los księgowego, który zmarł zamknięty w kasie pancernej i tajemnice cudu naukowego, wymyślonego w zakładach "Proton", który chcą ukraść Zachodnie Niemcy, jakoś nie przyciąga i nie emocjonuje. Chociaż na tle większości dzisiejszych polskich kryminałów utwór Wydrzyńskiego można śmiało nazwać dobrą literaturą.
Sześć gwiazdek to, wg mojej skali, wysoka ocena. Głównie - za język i obrazowość. I, niewątpliwie, z powodu sentymentu do autora "Ciudad Trujiilo".

Wydrzyński napisał przed laty "Ciudad Trujiilo", powieść sensacyjną tak wysokiej próby, że od tego czasu (a książka wyszła po raz pierwszy w roku 1981), nie ukazało się w Polsce w tym gatunku nic lepszego, a nawet porównywalnego. Powieść o cezarze wysp karaibskich pisana świetną polszczyzną, znakomicie skonstruowana, z wieloma uwiarygadniającymi szczegółami a przy tym...