Mam problem z tą książką. Z jednej strony jest to jak dotąd moje ulubione - zaraz po Walhalli - dzieło tego autora. Z drugiej strony po prostu nie mogę dać mu wyższej oceny. Nie jest to typowy horror, nawet nie mastertonowski, bardziej dark fantasy. Pomysł, nawiązanie do średniowiecznej alchemii i kryptozoologii - bomba! Bohaterowie są schematyczni, ale budzą sympatię. Akcja trzyma odpowiednie tempo. Tylko to stężenie głupoty... Nie, nie wymagam od Mastertona, żeby sypał nauką z rękawa jak profesor biologii, w końcu to nawet nie science fiction, ale żeby wykładać się na rzeczach, do których nie trzeba mieć specjalistycznej wiedzy i wystarczy otworzyć Wikipedię albo skorzystać ze standardowej encyklopedii... Słowo bazyliszek pochodzi z greki, nie łaciny, i naprawdę, nie trzeba znać ani jednej, ani drugiej, żeby się połapać - wystarczy samo brzmienie słowa (swoją drogą, autorze, mały król po łacinie to "regulus"). Bazyliszek straszył nie w Krakowie, a w Warszawie i jest to na tyle znana w Polsce legenda, że żona Mastertona - Polka! - powinna o tym doskonale wiedzieć i go oświecić, a wtedy jeszcze żyła. Warszawa może nie taka malownicza jak Kraków, ale też znane i zabytkowe miasto. O realiach pracy naukowców wolę nie mówić, zwłaszcza tych Polskich. Książka naprawdę dużo by zyskała, gdyby redaktor po pierwsze nad nią przysiadł, a po drugie sprzedał Mastertonowi solidnego kopa za pociskanie takich głupot. Mimo to chcę mieć "Bazyliszka" na swojej półce, po pierwsze, żeby mi przypominał jak łatwo zabić kawał świetnej beletrystyki brakiem researchu i po drugie, dla czystej masochistycznej przyjemności.

Mam problem z tą książką. Z jednej strony jest to jak dotąd moje ulubione - zaraz po Walhalli - dzieło tego autora. Z drugiej strony po prostu nie mogę dać mu wyższej oceny. Nie jest to typowy horror, nawet nie mastertonowski, bardziej dark fantasy. Pomysł, nawiązanie do średniowiecznej alchemii i kryptozoologii - bomba! Bohaterowie są schematyczni, ale budzą sympatię....