W pewnym wieku można już do poduszki bezkarnie czytać książeczki dla dzieci. Zawsze można powiedzieć, że to tylko recenzja, nim poda się książkę wnukom :).

Kocham kociaki, zatem historie o nich są na pierwszym miejscu, gdy wybieram lektury dla maluchów.

Cykor jest milusim kociakiem, który się zgubił. Poznajemy jego historię, śledzimy perypetie. I oglądamy bardzo ładne, miłe dla oka rysunki. Nie brak w książce i innych kociaków, ale także przyjaznych psiaków. :)
Polecam.

W pewnym wieku można już do poduszki bezkarnie czytać książeczki dla dzieci. Zawsze można powiedzieć, że to tylko recenzja, nim poda się książkę wnukom :).

Kocham kociaki, zatem historie o nich są na pierwszym miejscu, gdy wybieram lektury dla maluchów.

Cykor jest milusim kociakiem, który się zgubił. Poznajemy jego historię, śledzimy perypetie. I oglądamy bardzo ładne,...

Poznasz przygody kotka Cykora, który zgubił drogę do domu. Nowa rodzina zaobiekowala się nim należycie. Mimo tęsknoty czuje się bardzo dobrze w nowym otoczeniu. Nawet inne zwierzęta domowe przyzwyczajaja się do jego ruchliwości. Przyjemna bajeczka z pięknymi obrazkami dla najmłodszych.

Poznasz przygody kotka Cykora, który zgubił drogę do domu. Nowa rodzina zaobiekowala się nim należycie. Mimo tęsknoty czuje się bardzo dobrze w nowym otoczeniu. Nawet inne zwierzęta domowe przyzwyczajaja się do jego ruchliwości. Przyjemna bajeczka z pięknymi obrazkami dla najmłodszych.

Bardzo przyjemna w odbiorze książeczka. Jak zauważa goskrzys pomimo ważnej tematyki nie ma tam zbędnego dydaktyzmu. Co jak co, akurat tego w literaturze (nie tylko dziecięcej) nie znoszę. "Cykor" jest przykładem literatury dla dzieci, w której da się pisać ciekawie i bez umoralniającego smędzenia o niepełnosprawności, adopcji zwierząt, negatywnych emocjach, opuszczaniu rodzinnego gniazda i relacjach międzyludzkich - jeśli ktoś woli "międzyzwierzęcych" :)

Bardzo przyjemna w odbiorze książeczka. Jak zauważa goskrzys pomimo ważnej tematyki nie ma tam zbędnego dydaktyzmu. Co jak co, akurat tego w literaturze (nie tylko dziecięcej) nie znoszę. "Cykor" jest przykładem literatury dla dzieci, w której da się pisać ciekawie i bez umoralniającego smędzenia o niepełnosprawności, adopcji zwierząt, negatywnych emocjach, opuszczaniu...

Ciepła, pięknie ilustrowana opowieść o kociaku, który padł ofiarą zazdrości. To główny motyw całej historii. Ale oprócz niego w treści odnaleźć można znacznie więcej ważnych zagadnień: konsekwencje wynikające z nieposłuszeństwa, niepełnosprawność, bezdomność, umiejętność przyznania się do winy i świadomość konieczności naprawienia swoich błędów. Wszystko to jednak podane jest między wierszami, bez nadmiernego dydaktyzmu. Dlatego czyta się bardzo dobrze. I zostawia przyjemne ciepełko w sercu :)

Ciepła, pięknie ilustrowana opowieść o kociaku, który padł ofiarą zazdrości. To główny motyw całej historii. Ale oprócz niego w treści odnaleźć można znacznie więcej ważnych zagadnień: konsekwencje wynikające z nieposłuszeństwa, niepełnosprawność, bezdomność, umiejętność przyznania się do winy i świadomość konieczności naprawienia swoich błędów. Wszystko to jednak podane...

Świetna historia dla dzieci, która opowiada historię dzielnego kotka Cykora. Pomimo trudności życiowych, jakie stają na drodze Cykora, kotek nie poddaje się i dzielnie walczy o przyjaźń.

Świetna historia dla dzieci, która opowiada historię dzielnego kotka Cykora. Pomimo trudności życiowych, jakie stają na drodze Cykora, kotek nie poddaje się i dzielnie walczy o przyjaźń.

Niech nikogo nie zmyli ten tytuł. Może niezbyt "grzeczny", ale cała książka jest jak najbardziej odpowiednia dla dzieci. :)

Mały kotek, większe koty, czarne i takie z łatami. Spotkamy tutaj mnóstwo przedstawicieli kociego gatunku. Są też oczywiście psy. Jedne bardziej przyjazne naszym bohaterom, wręcz zastępujące kocich rodziców (tutaj labrador Igor w roli kociego taty :)),inne trochę mniej ochoczo przyjaźniące się z kotami.
Jest cała gromada zwierząt. Historia małego kotka Cykora, rozpoczyna się na wsi, by potem przenieść się do wielkiego miasta. Opowieść czyta się z zaciekawieniem. Mamy współczesne tło blokowiska, w którym przyszło znaleźć się małemu bohaterowi.
Przy okazji poznajemy uczucia kotów :) Dowiemy się, co to zazdrość kocia, zawiść, zaborczość. I chodzi nie tylko o zajmowany teren, ale i zainteresowanie i miłość do swojego ludzkiego właściciela.
Poznamy oczywiście również te dobre kocie cechy, wierność, przyjaźń, lojalność i zwykłe, miłe przytulanie z mruczeniem w tle.

Mądra i ciekawa książka dla przedszkolaków, a nawet trochę starszych dzieci.

Niech nikogo nie zmyli ten tytuł. Może niezbyt "grzeczny", ale cała książka jest jak najbardziej odpowiednia dla dzieci. :)

Mały kotek, większe koty, czarne i takie z łatami. Spotkamy tutaj mnóstwo przedstawicieli kociego gatunku. Są też oczywiście psy. Jedne bardziej przyjazne naszym bohaterom, wręcz zastępujące kocich rodziców (tutaj labrador Igor w roli kociego taty...

Cykor jest małym kotkiem, który mieszka w wielkiej stodole w towarzystwie rodzeństwa, kociej mamy Mrau i innych przyjaznych zwierząt. Wszyscy żyją razem w zgodzie i przyjaźni doglądani i dokarmiani przez właścicieli gospodarstwa. Pewnego dnia zwierzę spragnione przygód wychodzi za ogrodzenie nikogo nie uprzedzając o swojej przechadzce, która niebawem skończy się bardzo daleko...

Koci świat nie wygląda już tak dobrze, gdy nie mamy domu, a właściciel nie przynosi nam jedzenia w misce, no i gdy bliscy są daleko. Cykor ma okazje przekonać się, że wycieczki za płot bywają niebezpieczne i że nie wszystkie zwierzęta są przyjaźnie nastawione dla nowych członków rodziny. Wraz z kolejnymi etapami swojej podróży poznaje nowe zwierzęta o przeróżnych charakterach.

W skutek szczęśliwego zbiegu okoliczności Cykor wylądował w kochającym domu, gdzie wszyscy o niego dbali i miał wyjątkowe względy. Mieszkał w nim również Łatek. Starszy kot niestety nie darzył malca przyjaznymi uczuciami. Z zazdrości o uwagę mieszkańców domu i względy nowego przybysza postąpił bardzo nieładnie. Z pomocą osiedlowych kocurów przegonił Cykora ze swojego domu i rodziny.

Czy Łatek zrozumie swój błąd? Czy uda mu się go naprawić? I co się stanie z biednym, małym i osamotnionym kotem? Tego wszystkiego dowiecie się z książki. Wraz ze swoim maluchem możecie się przekonać, że złość i zazdrość nie są dobrymi partnerami w życiu, a miłość można dzielić na wiele części aby obdarować więcej osób oraz stworzeń. Książka jest napisana ładnym językiem, zrozumiałym dla dzieci, a dodatkowo na każdej stronie znajdziemy przepiękne ilustracje! Jednym słowem: polecam!

Więcej na:
zazakladka.blogspot.com

Cykor jest małym kotkiem, który mieszka w wielkiej stodole w towarzystwie rodzeństwa, kociej mamy Mrau i innych przyjaznych zwierząt. Wszyscy żyją razem w zgodzie i przyjaźni doglądani i dokarmiani przez właścicieli gospodarstwa. Pewnego dnia zwierzę spragnione przygód wychodzi za ogrodzenie nikogo nie uprzedzając o swojej przechadzce, która niebawem skończy się bardzo...

Cykor to pierwsza książka Magdaleny Kulus napisana specjalnie dla dzieci. Autorka jest absolwentką filologii polskiej na Uniwersytecie Śląskim, pisaniem zajmuje się zarówno zawodowo, jak i dla przyjemności. Jest copywriterką, blogerką i recenzentką. Jej debiut powieściowy przypadł na rok 2011, kiedy to wydana została powieść "Blondyn i Blondyna". Po trzech latach na półkach księgarń pojawiła się jej kolejna książka-"Nie tylko o łajdakach".
Magdalena Kulus jest wielką miłośniczką zwierząt, właścicielką goldena Egona i kota Łatka, którzy dostarczają jej nieustannej inspiracji.
"Cykor" to książka w twardej oprawie, wydana po prostu rewelacyjnie. Zachwyca nie tylko mądry, wartościowy tekst, ale ciekawią małego czytelnika i przepiękne, barwne ilustracje.
Cykora, głównego i tytułowego bohatera tej historii, poznajemy w momencie jego narodzin, które mają miejsce w stodole.

"To była naprawdę wielka stodoła, dlatego znalazło się w niej miejsce i dla rodzeństwa Cykora-pięciu rozkosznych kociaków, i dla jego mamy-ślicznej kotki Mrau, i dla jej licznych adoratorów, przybywających co jakiś czas w odwiedziny, i dla myszy, które chowały się po kątach." [1]
Kotek miał wspaniałą, kochającą mamę i rodzeństwo, ale niestety okazał się nieposłuszny i lekkomyślny, ponieważ wybrał się na spacer, z którego już nigdy do tego bezpiecznego domu nie powrócił. Miał wiele interesujących przygód, ale i smutne przeżycia go nie omijały. Na własną rękę poznawał świat i uczył się odpowiedzialności, by wreszcie trafić do miejsca, w którym mieszkał Łatek. Był on kotem starszym od naszego małego, wychudzonego Cykora, dlatego szybko stał się jego idolem. Maluch darzył go wielkim szacunkiem i chciał zasłużyć na jego przyjaźń, niestety Łatek zdawał się tego nie dostrzegać. Zachowywał się egoistycznie, był o mniejszego kota zwyczajnie zazdrosny. Do czego go to doprowadziło?
Czy Łatek będzie miał szansę naprawić swój błąd, czy zrozumie, że nie możemy nikogo z góry skazywać na potępienie tylko dlatego, że go nie znamy?
To historia, która urzeknie niejednego młodego czytelnika, wzruszy go i nauczy wartości, jakich nigdy nie da się przecenić. To opowieść o tym, że prawdziwa sympatia i przyjaźń czasem rodzi się w dziwnych i niesprzyjających okolicznościach, ale i tak warto dać jej szansę. Polecam, polecam i jeszcze raz polecam, bo to lektura, która bawi i uczy jednocześnie.

Miałam przyjemność patronować jej medialnie.



[1] Magdalena Kulus "Cykor", Wydawnictwo Literatura 2016 rok, str.5

Cykor to pierwsza książka Magdaleny Kulus napisana specjalnie dla dzieci. Autorka jest absolwentką filologii polskiej na Uniwersytecie Śląskim, pisaniem zajmuje się zarówno zawodowo, jak i dla przyjemności. Jest copywriterką, blogerką i recenzentką. Jej debiut powieściowy przypadł na rok 2011, kiedy to wydana została powieść "Blondyn i Blondyna". Po trzech latach na półkach...

Fajna książka dla dzieci. O tym żeby nie oceniać po pozorach, że w każdym z nas drzemie trochę zbója, o przyjaźni, przywiązaniu i o tym, że warto słuchać mamy :)

Fajna książka dla dzieci. O tym żeby nie oceniać po pozorach, że w każdym z nas drzemie trochę zbója, o przyjaźni, przywiązaniu i o tym, że warto słuchać mamy :)

Gdy Alicja byłą malutka praktycznie bez przerwy musiałam czytać jej jakieś książki. Niekiedy zasychało mi w gardle podczas takich naszych czytelniczych wieczorów, a jej wciąż było mało. Przywykłam więc do tego, że maluchy lubią słuchać opowiadań na dobranoc i nie tylko. No tak, tylko, że akurat w tej kwestii moja Natalka jest chyba wyjątkiem. Krótkie historyjki słucha chętnie, ale gdy tylko zanosi się na dłuższe czytanie, mała natychmiast jest znudzona i zaczyna dokazywać. Ale ja wciąż nie tracę nadziei i staram się wyszukiwać takie opowiadania, które zajmą jej uwagę na dłużej niż 5 minut. Jestem pewna, że w końcu moje dziecko przekona się do tego. Bo książki ogólnie lubi, stale jakieś przegląda. Gorzej tylko jest wtedy, gdy musi skupić uwagę na moim głosie i troszkę poczekać zanim obrócimy stronę, by zobaczyć co jest dalej.

Dlatego też w naszym domu znów coraz częściej pojawiają się nowe lektury z opowiadaniami dla najmłodszych. Wydawałoby się, że mamy już ich tyle, że i tak znajdziemy wśród nich coś dla każdego. Ale nic z tego. Wśród nowości wydawniczych jest tyle cukierasów, że nie sposób po prostu po nie nie sięgnąć. Ostatnio na przykład wypatrzyłam taką oto fajna książeczkę o uroczym kotku. Jak wskazuje sam tytuł, ten prześliczny czworonożny przyjaciel ma na imię Cykor. Przyznam szczerze, że nie mam pojęcia skąd to imię się wzięło. Autorka nie wyjaśnia nam tego, a ja uważam, że bohater tej książeczki z pewnością nie jest jakiś strasznie bojaźliwy. A przygody, jakie go czekają na pewno nie nadają się dla jakiegoś strachliwego kocurka. Trzeba być. odważnym, by je przeżyć.

Cykor przyszedł na świat w stodole. I tam właśnie waz ze swoimi braćmi i siostrami spędzał czas. Cała jego rodzina była przyzwyczajona do luksusów, gdyż gospodarze bardzo dbali o swoich podopiecznych. Naszym kociakom oraz ich mamie nie w głowie były zatem polowania na myszki. Trzeba przyznać, że wszyscy tam żyli w wielkiej zgodzie. Tak, to był istny raj dla wszystkich zwierzaczków. Cykor miał zatem ogromne szczęście prawda? Niestety kociak nie nacieszył się tym luksusem zbyt długo. Pewnego razu bowiem nie mówić nic nikomu wybrał się na samotną wędrówkę po okolicy. A ponieważ był jeszcze bardzo mały, szybko zgubił drogę do domu. I tak Cykor został zupełnie sam...

Na szczęście ten mały futrzak miał sporo szczęścia. Tułając się w poszukiwaniu czegoś do jedzenia trafił do pewnego nie dużego domku. Mieszkał w nim pewien bardzo sympatyczny dziadek, do którego na wakacje przyjechały dwie urocze wnuczki - Maja, która była chora i jeździła na wózku inwalidzkim oraz Dorotka. Poza nimi w domku były jeszcze dwa psy: Fuks, który uważał się za obrońcę wszystkich domowników oraz Igor - spokojny i łagodny pomocnik Mai. Cykor szybko się u nich zadomowił i czuł wyśmienicie. Niestety wakacje pomalutku dobiegały końca i naszego maluszka znów czekały zmiany. Ale czy na lepsze? Hm... o tym przekonajcie się sami :)

Skłamałabym pisząc, ze ta książka wiele zmieniła w naszym domu i moja młodsza córka z wielkim skupieniem wysłuchała poszczególnych rozdziałów. Ale muszę przyznać, że nie było także aż tak źle jeśli chodzi o jej uwagę podczas mojego czytania. Natalce spodobało się to, że bohaterem książeczki jest mały, uroczy kociak. Podczas czytania czasem zagadywałam moją córkę o to co sądzi o danym fragmencie. Robiłyśmy sobie małe przerwy by po chwili znów wrócić do czytania. I powiem Wam szczerze, że poszło nam całkiem fajnie. Oczywiście lekturę tą czytałam w kilku częściach, ale i tak jestem bardzo zadowolona. Poszło nam znacznie sprawniej i przyjemniej niż dotychczas. Super prawda? Ja bardzo się cieszę. Tym bardziej, że opowiadanie to jest nie tylko fajne i ciekawe, ale również bardzo mądre.

Historia tego małego kotka to przede wszystkim ciekawa przygoda. Poza Cykorem jak wiecie poznamy tu również inne zwierzątka, które nie zawsze będą przyjaźnie nastawione do naszego małego bohatera. I powiem Wam szczerze, że bardzo podoba mi się fakt, że autorka właśnie taki temat wybrała dla swojej książeczki. Opowiadanie to uczy bowiem nasze dzieciaczki tego, że nie zawsze jest tak jakbyśmy tego chcieli. Że czasem możemy spotkać na swojej drodze ludzi, którzy nie będą do nas przyjaźnie nastawieni. Że życie nie zawsze jest różowe. Poza tym nasze brzdące dowiedzą się również tego, ze nigdy nie należy oceniać nikogo zanim się go dobrze nie pozna. Niestety często bywa tak, że pozory mylą, a my możemy tylko kogoś skrzywdzić oceniając go zbyt pochopnie. Jak widzicie więc, ta nieduża lektura to nie takie sobie zwykłe opowiadanie. To także historia z bardzo ważnym i mądrym przesłaniem, które każdy mały człowiek powinien poznać.

Uwielbiam piękne i mądre książki. Ta z pewnością zalicza się do obu tych kategorii. Dlatego też gorąco ją Wam polecam. Jest super! :)

Gdy Alicja byłą malutka praktycznie bez przerwy musiałam czytać jej jakieś książki. Niekiedy zasychało mi w gardle podczas takich naszych czytelniczych wieczorów, a jej wciąż było mało. Przywykłam więc do tego, że maluchy lubią słuchać opowiadań na dobranoc i nie tylko. No tak, tylko, że akurat w tej kwestii moja Natalka jest chyba wyjątkiem. Krótkie historyjki słucha...