Książkę czyta się szybko, krótkie rozdziały są w tym bardzo pomocne, a sama fabuła z początku niespieszna, powoli zaczyna wciągać i dawać czytelnikowi do myślenia.
Heidi ma w sobie impuls niesienia pomocy wszystkim. Potrzeby innych zawsze wydawały jej się ważniejsze od własnych. Dlatego też gdy spotyka na peronie przemokniętą, bezdomną nastolatkę, z malutkim niemowlakiem w ramionach postanawia się nią zająć.
Z każdym rozdziałem poznajemy życie nastolatki, smutne, przerażające i mroczne. Jednak sama Heidi też ma za sobą swoją historię, a do tego rodzące się w niej pragnienia i potrzeby ich zaspokojenia.
Odsuwając od siebie niepokojące myśli i głucha na perswazje męża oraz bunt własnej córki, bohaterka z uporem zatrzymuje bezdomną w domu, wraz z jej dzieckiem. Zwłaszcza dziecko.
Co możemy wiedzieć o drugim człowieku? chyba nigdy nie można stwierdzić, że zna się kogoś tak naprawdę dobrze.
I tak jak wspomniałam z początku akcja toczy się powoli, jednak potem nabiera tępa, a pod koniec jest już taki rollercoaster i zagęszczenie akcji, że ze zdziwieniem przed oczami pojawia nam się the end.
Nie jest to dzieło nad dziełami, ale całość jako książka wypada na plus. Histir8a intrygująca.

Książkę czyta się szybko, krótkie rozdziały są w tym bardzo pomocne, a sama fabuła z początku niespieszna, powoli zaczyna wciągać i dawać czytelnikowi do myślenia.
Heidi ma w sobie impuls niesienia pomocy wszystkim. Potrzeby innych zawsze wydawały jej się ważniejsze od własnych. Dlatego też gdy spotyka na peronie przemokniętą, bezdomną nastolatkę, z malutkim niemowlakiem w...