Zajmę się tobą

Duzo slabsza od "Tamtej kobiety".,,zbyt rozwlekle opisy nie dodające charakteru ksiazce,irracjonalne dzialania głownej bohaterki,niedopracowana fabula,zakonczenie w stylu podsumowania i to niedokladne..czytalam z zaciekawienie,omijalam przydlugie opisy,nie bylam pewna kilku wątków prawie do konca,ale ogolnie podsumowując,mozna bylo tą ksiązke lepiej dopracowac,stąd taka ocena.

Duzo slabsza od "Tamtej kobiety".,,zbyt rozwlekle opisy nie dodające charakteru ksiazce,irracjonalne dzialania głownej bohaterki,niedopracowana fabula,zakonczenie w stylu podsumowania i to niedokladne..czytalam z zaciekawienie,omijalam przydlugie opisy,nie bylam pewna kilku wątków prawie do konca,ale ogolnie podsumowując,mozna bylo tą ksiązke lepiej dopracowac,stąd taka...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Druga książki autorki, którą miałam okazje przeczytać. Bardzo dobrze dozowany nastrój i napięcie, dobrze napisana historia pomimo lekkiej przewidywalności. "Tamta kobieta" bardziej mi się podobała ale ta również godna polecenia.

Druga książki autorki, którą miałam okazje przeczytać. Bardzo dobrze dozowany nastrój i napięcie, dobrze napisana historia pomimo lekkiej przewidywalności. "Tamta kobieta" bardziej mi się podobała ale ta również godna polecenia.

Pokaż mimo to

To dobra ksiazka psycholoczna. Nie, ze bardzo gleboka i sklaniajaca do wielkich refleksji. Nie jest to tez za bardzo thriller, bo nie trzyma w ogromnym napieciu. A jednak czyta sie dobrze, szybko (pewnie dzieki krotkim rozdzialom), postaci sa skonstruowane ciekawie. Nie myslimy tutaj tyle o zakonczeniu, a po prostu czytamy, przezywamy dznie i noce z bohaterami, wchodzimy w ich zycie.
Nie bede o niej myslala dlugo, ale spedzilam przyjemne 2 dlugie wieczory z ksiazka i herbata :)

To dobra ksiazka psycholoczna. Nie, ze bardzo gleboka i sklaniajaca do wielkich refleksji. Nie jest to tez za bardzo thriller, bo nie trzyma w ogromnym napieciu. A jednak czyta sie dobrze, szybko (pewnie dzieki krotkim rozdzialom), postaci sa skonstruowane ciekawie. Nie myslimy tutaj tyle o zakonczeniu, a po prostu czytamy, przezywamy dznie i noce z bohaterami, wchodzimy w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo dobrze napisana historia i choć nie było tu większej tajemnicy, czytało się z zapartym tchem i nie mogłam się oderwać. Ta autorka to dla mnie mistrzyni konstruowania napięcia i wartkiej akcji.

Bardzo dobrze napisana historia i choć nie było tu większej tajemnicy, czytało się z zapartym tchem i nie mogłam się oderwać. Ta autorka to dla mnie mistrzyni konstruowania napięcia i wartkiej akcji.

Pokaż mimo to

Bardzo lubię książki pani Kubicy. Są specyficzne, pokazują historie z perspektywy wszystkich głównych osób biorących w nich udział. W swoich książkach Kubica głównie kładzie nacisk na tematy psychologiczne- molestowanie, porwanie, zabójstwa, miłość i nienawiść. W tej książce nie było inaczej. Ciekawe i prawdziwe postacie, trudny temat i satysfakcjonujące zakończenie. Polecam.

Bardzo lubię książki pani Kubicy. Są specyficzne, pokazują historie z perspektywy wszystkich głównych osób biorących w nich udział. W swoich książkach Kubica głównie kładzie nacisk na tematy psychologiczne- molestowanie, porwanie, zabójstwa, miłość i nienawiść. W tej książce nie było inaczej. Ciekawe i prawdziwe postacie, trudny temat i satysfakcjonujące zakończenie. Polecam.

Pokaż mimo to

Czytało się z przyjemnością. Zakończenie lekko zaskakujące. Książka daje do myślenia.

Czytało się z przyjemnością. Zakończenie lekko zaskakujące. Książka daje do myślenia.

Pokaż mimo to

16 letnia bezdomna z dzieckiem na rękach i wyrazem beznadziei w oczach.
Tak ją poznaje Heidi. Chce jej pomóc, ponieważ ma współczujące serce. Bohaterka zaprasza młodą dziewczynę do swojego domu.

Poznajemy historię dwutorowo- zarówno dramatyczną przeszłość Willow czyli stratę rodziców, piekło w rodzinie zastępczej, wykorzystywanie, zastraszanie i o tym jakie wydarzenia doprowadziły do tego, że wylądowała na ulicy. Szczęśliwe dzieciństwo z rodzicami i małą siostrą zostało nagle przerwane. Mieli tylko siebie ale „pewnego dnia nawet tego zabrakło”. Dziewczyna trafiła do ośrodka dla sierot , a potem została adoptowana przez małżeństwo które nie mogło mieć dzieci.

Mąż Heidi uważa że jego żona straciła poczucie rzeczywistości. Heidi nie może mieć więcej dzieci mimo, że bardzo tego pragnie. Bohaterka to empatyczna, cierpiąca, wrażliwa kobieta, która nie przestaje tęsknić za większą rodziną.

„Nasza trójka moja mała rodzina wydawała mi się nagle niewystarczająca. Nie dość dobra. Była w niej pustka.”

Pisarka ukazuje też obraz opieki społecznej- przeciążonych pracą ludzi, którzy chcą po prostu załatwić sprawę. Nie dociekają, nie sprawdzają dokładnie.

„Zajmę się tobą” to mroczny destrukcyjny thriller psychologiczny o kłamstwach, dramatach ludzkich. Bogaty bagaż doświadczeń ludzkich, różne sposoby radzenia sobie z traumą. Zaskakuje rozwiązanie tej historii, zmieniające się oblicze prawdy o tożsamości i rzeczywistości. Czytelnika czekają chwile refleksji, też niedowierzania i szoku, że takie sytuacje tyle czasu mogły trwać i nie było reakcji.

16 letnia bezdomna z dzieckiem na rękach i wyrazem beznadziei w oczach.
Tak ją poznaje Heidi. Chce jej pomóc, ponieważ ma współczujące serce. Bohaterka zaprasza młodą dziewczynę do swojego domu.

Poznajemy historię dwutorowo- zarówno dramatyczną przeszłość Willow czyli stratę rodziców, piekło w rodzinie zastępczej, wykorzystywanie, zastraszanie i o tym jakie wydarzenia...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Powinny być 4 gwiazdki, ale niech będzie o jedną więcej. Książka jest bardzo niedopracowana. Pewnie, gdyby pomysł wziął na warsztat ktoś inny (w sensie: piszący lepiej niż Mary Kubica) to powstałaby całkiem niezła powieść. W sensie głównie psychologicznym, bo od strony sensacji jest marnie. I byłoby marnie, bo potencjału w tym względzie brak. Mnie chodzi głównie o wątek i postać głównej bohaterki przygarniającej dziewczynę z dzieckiem. To powinno być rozbudowane i porządnie opowiedziane. Ale nie jest.

Powinny być 4 gwiazdki, ale niech będzie o jedną więcej. Książka jest bardzo niedopracowana. Pewnie, gdyby pomysł wziął na warsztat ktoś inny (w sensie: piszący lepiej niż Mary Kubica) to powstałaby całkiem niezła powieść. W sensie głównie psychologicznym, bo od strony sensacji jest marnie. I byłoby marnie, bo potencjału w tym względzie brak. Mnie chodzi głównie o wątek i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo angażuje, nie mogłam się oderwać. Ciekawie zarysowane postacie oraz narracja ze strony kilku osób to niewątpliwie plusy tej książki.

Bardzo angażuje, nie mogłam się oderwać. Ciekawie zarysowane postacie oraz narracja ze strony kilku osób to niewątpliwie plusy tej książki.

Pokaż mimo to

Petarda!!!

Petarda!!!

Pokaż mimo to