Po przeczytaniu tej pozycji długo zastanawiałam się, jak ją skomentować. Bo niby jak ocenić treść, która jest czyimś prawdziwym życiem? Oceniać można jedynie formę, w jakiej zostało zapisane. A z tą chyba nie najlepiej. To, co wyszło Carrie na scenie (kto nie widział show, to polecam, jest na YT "Wishful Drinking" po ang.), jakoś płasko wychodzi na kartkach papieru. Wspomnienia i anegdoty śmieszą, gdy są odpowiednio podane. Owszem, niektóre fragmenty były ciekawe, ale inne się dłużyły, a jeszcze inne doprowadzały do... chyba lekkiego zażenowania. Carrie podchodzi do swojej choroby i uzależnienia z dużą dawką humoru, ale miejscami miałam wrażenie, że to humor czyniony na siłę. Nie dowiedziałam się z tej "biografii" niczego przydatnego o kobiecie, która była nie tylko Leią, ale przede wszystkim sobą, aktorką, pisarką, matką. Rzeczy, które by mnie zaciekawiły, zostały jedynie wspomniane w jednym zdaniu. A jeśli szukacie w tej książce Gwiezdnych Wojen, to nawet po nią nie sięgajcie.

Po przeczytaniu tej pozycji długo zastanawiałam się, jak ją skomentować. Bo niby jak ocenić treść, która jest czyimś prawdziwym życiem? Oceniać można jedynie formę, w jakiej zostało zapisane. A z tą chyba nie najlepiej. To, co wyszło Carrie na scenie (kto nie widział show, to polecam, jest na YT "Wishful Drinking" po ang.), jakoś płasko wychodzi na kartkach papieru....