„Ponoć nie można być szczęśliwym warunkowo,
czyli zakładając, że do szczęścia potrzeba tego czy tamtego,
bo wtedy takie szczęście nigdy nie nadchodzi.
Należy się nauczyć być szczęśliwym, mając to, co się ma.”

Debiut Kasi Pisarskiej przyszedł do mnie nieoczekiwanie, ale przyznam, że już sama okładka zrobiła na mnie wrażenie. W te przygnębiający deszczowy wieczór cudownie było chociaż przez chwilę pomarzyć o tym zjawiskowym polu lawendy i słonecznej Italii.

Myślę, że warto wyszperać troszkę informacji o Pani Kasi, gdyż autorka jest kobietą pełną pasji do czworonogów, co ewidentnie przekłada się na jej powieść.

„Wiedziałam, że tak będzie” ma niespełna 300 stron z dosyć sporą czcionką. Styl i język autorki jest lekki i przyjemny, co sprawia, że książkę połyka się w kilka chwil.

Jest to opowieść o współczesnym Kopciuszku. Trzydziestoletnia Laura ma nieciekawą pracę z okropnym szefem, kredyty i brak drugiej połówki. Jej życie jest szare i mało wyróżniające się a jedyną odskocznią jest przyjaciółka Weronika, której również w życiu się nie powiodło.

To wszystko zmienia się jak za dotknięciem czarodziejskiej różyczki w chwili kiedy okazuje się, że Weronika wygrała w włoskiej loterii 17 milionów euro. Świat dwóch kobiet zaczyna nabierać kolorów.

Zaczyna się od obowiązkowej wyciecze do Italii, aby odebrać wygraną. W jej trakcie zaczynają zastanawiać się na co przeznaczyć wygrane pieniądze i jak żyć dalej. Podróż z określonym celem zmienia się kiedy na ich drodze zaczynają pojawiać się pierwsze trudności a na horyzoncie pojawia się przystojny Włoch z sympatyczną rodziną oraz urokliwe miasteczko z pięknym zamkiem w tle.

Kasia Pisarska pokazała na co ją stać. Sympatyczną i lekką książkę czyta się błyskawicznie i z kartki na kartkę chce się wiedzieć więcej. Pisarka wplotła fabułę w przepiękną Italię, gdzie ukazała jej uroki, tradycje, potrawy i włoską gościnność. Obok postawiła nam bohaterki, które niespodziewanie spełniają swoje marzenia. Pomysłowość Laury i entuzjazm Weroniki zaraża ciekawością do końca książki. Dodatkowo pojawiają się również przystojni mężczyźni. Nie są to jeszcze bohaterowie, którzy mają świetnie wykreowaną osobowość, ale patrząc w kategoriach debiutu Pani Kasia spisała się bardzo dobrze. Sama fabuła też nie jest nadzwyczajna, ale autorka sprawiła, że nie można było oderwać się od książki. Jednak trzeba przyznać, że historię dwóch przyjaciółek równie szybko można zapomnieć. Autorka pokazała na koniec pazurki zostawiając czytelników w wielkiej niewiadomej. Zakończenie zaskakuje i prowokuje do sięgnięcia po kontynuację.

„Altruizm jest dobry, empatia konieczna,
lecz naiwność połączona z jednym i drugim niewskazana.”

Jeśli masz ochotę na urokliwe czytadło na chłodny, deszczowy wieczór to powieść Kasi Pisarskiej będzie świetnym wyborem. Fantastyczna aura Włoch sprawi, że można zamarzyć o ciepłych i słonecznych dniach a radość i pasja autorki przełoży się na czytelnika.


KSIĄŻKA "WIEDZIAŁAM, ŻE TAK BĘDZIE"
OD DZISIAJ W KSIĘGARNIACH!

„Ponoć nie można być szczęśliwym warunkowo,
czyli zakładając, że do szczęścia potrzeba tego czy tamtego,
bo wtedy takie szczęście nigdy nie nadchodzi.
Należy się nauczyć być szczęśliwym, mając to, co się ma.”

Debiut Kasi Pisarskiej przyszedł do mnie nieoczekiwanie, ale przyznam, że już sama okładka zrobiła na mnie wrażenie. W te przygnębiający deszczowy wieczór cudownie...