Kiedy Tymek był mały nie miało dla nas znaczenia, kiedy sięgamy po książeczki. Każda pora była dobra. Ale od momentu, kiedy poszedł do przedszkola w zasadzie na czytanie zostały tylko wyciszające wieczory. I nie chodzi o to, że nie mamy już chęci czy czasu. Raczej ciężko T. wysiedzieć spokojnie nad lekturą, kiedy jest taki ożywiony. Trochę mi było szkoda tych naszych popołudni zakopanych pod kocem z toną książeczek. Ale znaleźliśmy bardzo fajną alternatywę. Książki, które nie służą tylko do czytania. Dziecko jest bowiem współautorem. Tworzy, rysuje, dopisuje, zgaduje. Ale w tle ciągle toczy się historia. Oczywiście uzupełniać można w trakcie czytania, bądź kiedy indziej. Wszystko zależy od chęci dziecka. Widzę, że coraz więcej wydawnictw idzie w tym kierunku i na rynku pojawia się coraz wiele takich książeczek.
My mamy na tapecie świetną pozycję Elżbiety Pałasz i Marianny Jagody Mały ślimak i wielka przygoda od wydawnictwa Adamada. Oczywiście ślimak zrobił furorę. Tymek stęskniony, bo jego przyjaciele przecież teraz śpią zakopani pod ziemią i musi sobie jakoś rekompensować książeczkami i przytulankami.
Mały Jaś przeżywa przygodę, o jakiej T. marzy od dawna. Ratuje ślimaka przed niechybnym rozdeptaniem przez jakiegoś nieuważnego przechodnia i w zamian za to wdzięczny ślimaczek zmniejsza go, aby pokazać mu swoje zabawy i swój świat. Jaś początkowo lekko wystraszony otaczającym go nowym, nieznanym już po chwili świetnie bawi się z nowym przyjacielem. A mały czytelnik razem z nimi. Książeczka jest wielką niespodzianką, ponieważ od nas zależy jej zakończenie. To pozwala dziecku puścić wodze fantazji. Zanim jednak dojdziemy do zakończenia mamy do wykonania kilka bardzo przyjemnych zadań. Rysowanki, zgadywanki, nauka krótkich wierszyków, okrzyki i kolorowanki.
Dodatkową przyjemność dają piękne ilustracje Marianny Jagody. Ciepłe, kolorowe, ale nie krzykliwe. Narysowane przez nią owady tak spodobały się Tymkowi, że ciągle próbujemy jej odrysowywać.
Na końcu książeczki czeka dodatkowy bonus w postaci ciekawostek ze świata ślimaka. Dowiecie się z nich, do czego ślimakowi służy tarka i co ślimaczki robią w zimie.
Polecamy taką formę spędzania czasu. Bo samo czytanie jest fajne, ale jeśli można mieć jeszcze wpływ na przebieg fabuły i świetnie się przy tym bawić to radość jest podwójna.

Kiedy Tymek był mały nie miało dla nas znaczenia, kiedy sięgamy po książeczki. Każda pora była dobra. Ale od momentu, kiedy poszedł do przedszkola w zasadzie na czytanie zostały tylko wyciszające wieczory. I nie chodzi o to, że nie mamy już chęci czy czasu. Raczej ciężko T. wysiedzieć spokojnie nad lekturą, kiedy jest taki ożywiony. Trochę mi było szkoda tych naszych...