„Ocalałem z Buchenwaldu” jest to historia Louisa Grosa, Francuza, który po tułaczce po więzieniach trafia do obozu koncentracyjnego w Buchenwaldzie. Tam młody Louis otrzymuje numer 51 311. Trafia tam ze swoim ojcem. Podróż spędzają w bydlęcym wagonie wraz z innymi osobami. Opowieść, którą snuje młody Louis jest bogata w szczegóły, w pewnych momentach jest wręcz przerażająca. Buchenwald to obóz, który znajdował się na terenie Niemiec. W to miejsce (tak jak do obozu w Auschwitz) przywożono ludzi różnych narodowości. Jako „pamiątkę” Louis Gros przywiózł pasiak. Przez resztę życia starał się wrócić do normalności – stanu ducha, o jakim w Buchenwaldzie niemalże zapomniał. Historia Grosa jest pozornie podobna do innych. Louis jako Francuz ma zgoła inne spojrzenie na drogę, której musiał doświadczyć w piekle Buchenwaldu.
Książka jest godna uwagi, ponieważ swoją historię opowiada Francuz. Lektura wciąga swoim słownictwem i tym że w tej opowieści również są wspomniane wydarzenia, które nie mieszczą się w głowie. Są to obozowe wspomnienia człowieka (równie przerażające),który nie był Żydem. Gros wspomina sadystyczne zachowanie komendanta Buchenwaldu. Mimo bardzo bolesnych wspomnień, dręczących powikłań w postaci gruźlicy, udało mu się ułożyć sobie życie. Podręcznik zawiera dużo zdjęcia.

„Ocalałem z Buchenwaldu” jest to historia Louisa Grosa, Francuza, który po tułaczce po więzieniach trafia do obozu koncentracyjnego w Buchenwaldzie. Tam młody Louis otrzymuje numer 51 311. Trafia tam ze swoim ojcem. Podróż spędzają w bydlęcym wagonie wraz z innymi osobami. Opowieść, którą snuje młody Louis jest bogata w szczegóły, w pewnych momentach jest wręcz...

„Ocalałem z Buchenwaldu. Moja droga przez piekło”. Buchenwald - niemiecki obóz koncentracyjny założony w 1937 roku w Ettersberg w pobliżu Weimaru. Pierwszym komendantem został Karl Otto Koch, który odznaczał się wyjątkowym sadyzmem i niejednokrotnie patologicznymi zachowaniami. Pierwotnie obóz przeznaczony był dla członków niemieckiego ruchu oporu, Świadków Jehowy czy kryminalistów. W 1940 roku powstał w nim pierwsze krematorium. Przebywający w obozie więźniowe byli poddawani eksperymentom medycznym. Pracowali w komandach fabrycznych przy produkcji sprzętu zbrojeniowego.
.
„Jedem das Seine” (Każdemu to, co mu się należy) - czyli wspomnienia Louis Gros, który przetrwał piekło i wrócił, aby móc opowiedzieć światu, to co widział, to co doświadczył, to co otrzymał od narodu niemieckiego. Człowiek, który „dotknął najgłębszych głębin nicości”. 14 maja 1944 roku trafił do innego świata. Do świata, w którym rządzi brutalny kapo, bezwzględny żołnierz SS, gdzie wielogodzinny apel jest próbą sił i walką o przetrwanie. W prostych słowach opisał to, co zobaczył: dym, krematorium, stosy ludzkich ciał, wykańczający głód, walkę o kawałek „czystego” powietrza i kęs chleba. Przetrwał bombardowanie obozu (24 sierpnia 1944 r.),widział zniszczoną fabrykę, płonące miasto. Widział pociągi „śmierci” jadące z Auschwitz i cudem doczekał wyzwolenia. Kapitan Fred Keffer z amerykańskiej 6. Dywizji Pancernej wojsk lądowych jako pierwszy wszedł do „wolnego” obozu. Dając tym samym wolność przebywającym w nim więźniom. W 1945 roku, wrócił jako żywy. Mimo bolesnych wspomnień, dręczących powikłań w postaci gruźlicy, udało mu się założyć rodzinę. Wybudować dom i żyć …. żyć ze wspomnieniami.
.
„Nie istnieje granica upodlenia człowieka. W którym momencie i według jakich kryteriów człowiek zmienia się w sadystę albo staje się częścią armii sadystów? Czy każdy może się zmienić w potwora, jeżeli jego skryte cechy będą mogły rozkwitnąć we właściwych warunkach?”.

„Ocalałem z Buchenwaldu. Moja droga przez piekło”. Buchenwald - niemiecki obóz koncentracyjny założony w 1937 roku w Ettersberg w pobliżu Weimaru. Pierwszym komendantem został Karl Otto Koch, który odznaczał się wyjątkowym sadyzmem i niejednokrotnie patologicznymi zachowaniami. Pierwotnie obóz przeznaczony był dla członków niemieckiego ruchu oporu, Świadków Jehowy czy...

Książka na prawdę warta przeczytania.

Jak na razie z publikacji i książek o tej tematyce, tą czytało mi się "najlżej". Ale nie w kwestii treści jakie są poruszone, bo to dla mnie cały czas jest niewyobrażalne, jak ludzie mogli zgotować ludziom taki los, na tak wielką skalę do tego. Ale lekko czytało się to poprzez styl w jakim to było napisane.

Nie tylko tragedie jakie się tam działy, ale również kilka "śmiesznych historii" o ile tak można je nazwać, ale jednak są.

To po prostu trzeba przeczytać!

Książka na prawdę warta przeczytania.

Jak na razie z publikacji i książek o tej tematyce, tą czytało mi się "najlżej". Ale nie w kwestii treści jakie są poruszone, bo to dla mnie cały czas jest niewyobrażalne, jak ludzie mogli zgotować ludziom taki los, na tak wielką skalę do tego. Ale lekko czytało się to poprzez styl w jakim to było napisane.

Nie tylko tragedie jakie...

Historia która wciąga 🤗

Historia która wciąga 🤗

Do przeczytania. Wielki plus za utrwalenie wspomnień. Ale nic poza tym.

Do przeczytania. Wielki plus za utrwalenie wspomnień. Ale nic poza tym.

Takie książki czyta się z bardzo dużym ładunkiem emocjonalnym
Warto aby zrozumieć tamte czasy i patologię tych ludzi
Zachęcam

Takie książki czyta się z bardzo dużym ładunkiem emocjonalnym
Warto aby zrozumieć tamte czasy i patologię tych ludzi
Zachęcam