Cóż napisać o tej książce? Otóż pierwsze co przychodzi mi do głowy, to, to że jest trudna. Ale nie trudna do czytania czy zrozumienia, lecz trudna dla takich "wrażliwców" jakim jestem ja (choć może tych twardszych też poruszy i w, to nie wątpię).
Czytając opinie i opisy dotyczące tej książki już czułam ogromną ciekawość, szczególnie co do jej zakończenia. Choć czytałam inne książki tej serii i były one różne, nie spodziewałam się tego co odkryłam w "Daj nam ostatnią szansę". Porwała mnie ta książka, pochłonęła, nie mogłam i nie chciałam się od niej oderwać. Niemalże od pierwszych stron walczyłam z dopadającym mnie wzruszeniem, łzami... Przeżywałam razem z bohaterami dane wydarzenia, dramaty.
Harlow wyjechała, tęskni, ale nie chce wracać, bo chce go chronić. Grant szaleje z rozpaczy. Jednak się nie poddaje chce walczyć i przy pierwszej nadarzającej się okazji leci po nią. A ona go po raz kolejny zaskakuje. Im obojgu przychodzi zmierzyć się z czymś więcej niż do tej pory, ich przyszłość staje pod znakiem zapytania. Harlow i Grant cieszą się sobą, oczekiwanie na dziecko okazuje się być wielką próbą nie tylko, dla nich, lecz też, dla ich rodzin i przyjaciół. Grant w mgnieniu oka dorasta, wydał mi się dojrzalszy niż w poprzedniej części, stanął na wysokości zadania, lecz czy to wystarczyło? Czy los pozwolił im cieszyć się wspólnie szczęściem?
Nan zaskoczyła wszystkich i wykazała się bezinteresownością, odkryła rąbek siebie.
Postawa Kiro , nie zaskoczyła mnie, ale ujęła bardzo.
Bardzo ważną i przesympatyczną postacią jest Mase.
W tej książce można zaobserwować zmianę jaka zaszła w Rushu. Jest ojcem i mężem, pomaga innym, doskonale wiedział kiedy co i jak powiedzieć, był z Grantem, wspierał go, zawsze. Taka przyjaźń i oddanie nie zdarzają się często w realnym życiu, ale mimo, że, to fikcja - jest, to piękne.
"Daj nam ostatnią szanse", to według mnie najlepsza ze wszystkich części. Tak, którą człowiek pamięta. Chwyta za serducho.

Cóż napisać o tej książce? Otóż pierwsze co przychodzi mi do głowy, to, to że jest trudna. Ale nie trudna do czytania czy zrozumienia, lecz trudna dla takich "wrażliwców" jakim jestem ja (choć może tych twardszych też poruszy i w, to nie wątpię).
Czytając opinie i opisy dotyczące tej książki już czułam ogromną ciekawość, szczególnie co do jej zakończenia. Choć czytałam...