„Zły” jest tak ogromną kliszą, że pozostaje dla mnie tajemnicą, jakim cudem uchwał się on przed popkulturą!? Popatrzcie: jest drużyna dobrych bohaterów: olbrzym o gołębim sercu, rajdowiec, pirotechnik weteran i tajemniczy, niewidzialny mściciel. A za nimi wszystkimi podąża jeszcze bardziej enigmatyczna postać. Następnie jest para – on młody, przystojny lekarz i ona, niebanalna piękność; skłaniają się ku sobie mimo przeciwności losu; schodzą się i rozstają. Są też stróże prawa, co do których bezstronności przez długi czas będziemy mieć obiekcje: czy obiorą słuszną drogę prawa czy słuszniejszą drogę sprawiedliwości. Są wreszcie ci prawdziwie źli: szemrany amant, zaufany zabijaka, mechanik psychopata, bufetowa, sprytny kanciarz i ten najgorszy – herszt bandytów… A także czyste zło, które czai się w mroku. Toż to kanwa do historii quasi super-bohaterskiej z pościgami, walkami na dachach budynków towarowych, szemranymi interesami! A jakie tło do tego! Warszawa w powieści Tyrmanda to prawdziwe Gotham City; miasto brudu zepsucia i przemocy. Panowie rysownicy czemu na żadnych digartach nie portretujecie tej tak dobrze uformowanej już masy artystycznej? Panowie z telewizji i kina, ja nawet mam już listę aktorów których można by obsadzić w głównych i drugoplanowych rolach.

Więcej o moich wrażeniach z ... audiobooka tu:
https://librumlegens.wordpress.com/2017/05/19/leopold-tyrmand-zly/

„Zły” jest tak ogromną kliszą, że pozostaje dla mnie tajemnicą, jakim cudem uchwał się on przed popkulturą!? Popatrzcie: jest drużyna dobrych bohaterów: olbrzym o gołębim sercu, rajdowiec, pirotechnik weteran i tajemniczy, niewidzialny mściciel. A za nimi wszystkimi podąża jeszcze bardziej enigmatyczna postać. Następnie jest para – on młody, przystojny lekarz i ona,...