"Dwoje pod napięciem" to właściwie krótka nowelka, opisująca jeden epizod - zagubienie się w górach dwojga ludzi, Anny i Wojtka. Ona jest na szkoleniu GOPR i odłącza się od grupy, on - po prostu schodzi ze szlaku.

Obydwoje zetknęli się już wcześniej w dość dramatycznych okolicznościach i nie zapałali do siebie sympatią. Zresztą ja również nie dałam rady polubić Anki - jest wyjątkowo drażniąca, głupia, lekkomyślna i ciągle albo pijana, albo skacowana...Zastanawiam się: jaki cel miała autorka, stwarzając właśnie taką główną bohaterkę?

Prawdę mówiąc, jestem całkowicie rozczarowana tą historyjką. Wydała mi się zupełnie bezsensowna, nijaka, płytka i właściwie nie wiem, w jakim celu powstała... Nie ma tu nawet odrobiny napięcia ani też romansu, jak to sugeruje tytuł. W relacji Anny i Wojtka nie ma właściwie zupełnie nic poza rozdrażnieniem.

Cała ta opowieść jest zbyt pobieżna, zarówno w opisie sytuacji, jak i w wykreowaniu postaci. Nie ujęła mnie zupełnie niczym.

Może to miała być historia z morałem? Nie idźmy w góry na ostrym kacu i to bez wody, nie zbaczajmy ze szlaku... Tylko czy czytelnicy rzeczywiście powinni być pouczani jak małe dzieci?

Przykro mi, ale ta książka to strata czasu. Nie polecam, chyba że ktoś akurat stoi w długaśnej kolejce na poczcie i zupełnie nie ma co ze sobą zrobić...

"Dwoje pod napięciem" to właściwie krótka nowelka, opisująca jeden epizod - zagubienie się w górach dwojga ludzi, Anny i Wojtka. Ona jest na szkoleniu GOPR i odłącza się od grupy, on - po prostu schodzi ze szlaku.

Obydwoje zetknęli się już wcześniej w dość dramatycznych okolicznościach i nie zapałali do siebie sympatią. Zresztą ja również nie dałam rady polubić Anki - jest...