Książka ta jest krytyczną analizą zjawiska kulturowego zwanego Nowym Ateizmem. Autor próbuje odpowiedzieć w niej na podstawowe dla tego zjawiska pytania: kiedy powstał, czym się charakteryzuje, jakie są jego podstawy polityczne, filozoficzne i kulturowe. Uzyskane odpowiedzi są poddane kulturoznawczej krytyce, m.in. poprzez umieszczenie Nowego Ateizmu w określonym kontekście historyczno-kulturowym i wskazanie na jego uwarunkowania. Praca ma charakter analityczno-opisowy, oparta zaś jest na czterech najbardziej reprezentatywnych dla tego nurtu książkach: Bogu urojonym Richarda Dawkinsa, Pejzażu moralnym Sama Harrisa, Odczarowaniu Daniela C. Dennetta oraz bóg nie jest wielki Christophera Hitchensa, dających wgląd w najistotniejsze cechy Nowego Ateizmu.

To książka wyjątkowa na naszym rynku. Ukazuje ona bowiem Nowy Ateizm nie z perspektywy wyzwań, jakie stawia on wierze, lecz z perspektywy głoszonego przezeń systemu wartości i skrytego za nim projektu zmian kulturowych. Pozwala to nie tylko obserwować mechanizmy „uświęcenia" ateistyczno-racjonalistycznych systemów, ale też pokazuje, czym może grozić fetyszyzacja nauk ścisłych, idei postępu i innych budujących ruch aksjomatów. Równie cenne są rozważania autora na temat „ateistycznej duchowości", a zwłaszcza postaw wobec śmierci czy też etyki.

Prof. Anna Mikołejko

Cztery wybitne umysły, każdy na swój sposób, zmieniły nasz sposób postrzegania zjawiska religii, a zwłaszcza jej wynaturzonych form. Nawet w Polsce wymieniamy ich jednym tchem. To książki Richarda Dawkinsa, Daniela Dennetta, Sama Harrisa i Christophera Hitchensa wzbudzają żywe emocje zarówno u wierzących jak i u ateistów. Warto je poddać spokojnemu oglądowi. Robi to znakomicie Mikołaj Starzyński w swojej książce, Nowy Ateizm. Analiza krytyczna. To nie jest tylko ćwiczenie z lektury zajmujących tekstów, to próba zmierzania się z własnym rozumieniem ateizmu, który nie zawsze odpowiada na istotne pytania. Nawet jeśli jest to nowy ateizm. Książka pokazuje też wartość studiów humanistycznych uczących rozumieć świat coraz bardziej skomplikowany, ale przecież tym bardziej zajmujący.

Prof. Stanisław Obirek