Tease
- Kategoria:
- literatura piękna
- Tytuł oryginału:
- Tease
- Wydawnictwo:
- Muza
- Data wydania:
- 2015-09-09
- Data 1. wyd. pol.:
- 2015-09-09
- Liczba stron:
- 320
- Czas czytania
- 5 godz. 20 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788328700055
- Tłumacz:
- Zuzanna Banasińska
Książka inspirowana prawdziwymi zdarzeniami, którą trzeba przeczytać, i o której należy rozmawiać
Powieść, która porusza aktualny problem przemocy psychicznej w szkole.
Sara i troje innych uczniów liceum zostało oskarżonych o psychiczne znęcanie się nad swoją koleżanką, które w konsekwencji pchnęło ją do popełnienia samobójstwa. Sara jest napiętnowana i uznana za winną przez swoich kolegów, miejscową społeczność i media.
W wakacje poprzedzające klasę maturalną, między spotkaniami z prawnikami i sądową psychoterapeutką, Sara musi się zastanowić nad wydarzeniami, które doprowadziły do tej tragedii. Jaką rolę w niej odegrała? Czy znajdzie sposób, aby pójść dalej mimo poczucia, że jej życie się skończyło?
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Mobbing z perspektywy sprawcy
Następnego ranka przed szkołą stoją wozy transmisyjne. Po południu stoją przed moim domem. Pod koniec tygodnia wszyscy wiedzą, że Emma Putnam została w domu w poniedziałek, poczekała, aż rodzice pójdą do pracy i owinęła sobie na szyi długi przedłużacz (…). Emma Putnam nie zabiła się tak po prostu. Zabiła się z konkretnego powodu. A tym powodem była Brielle. Dylan. Kyle. Jacob. I ja.
Powyższy cytat to fragment debiutanckiej powieści Amandy Maciel, amerykańskiej pisarki z Nowego Jorku pracującej w branży wydawniczej. Już sam tytuł powieści, a właściwie jego tłumaczenie, zdaje się sugerować materię poruszanego tematu. „Tease” to bowiem zainspirowana prawdziwymi wydarzeniami historia o okrucieństwie wśród nastolatków, o długotrwałej przemocy stosowanej wśród rówieśników, o tyranizowaniu, nękaniu, znęcaniu się, stygmatyzowaniu. To historia o nienawiści zataczającej szerokie kręgi: przenoszącej się na relacje codzienne, ale funkcjonującej także w przestrzeni wirtualnej. Międzynarodowe (w tym także polskie) statystyki dotyczące przemocy rówieśniczej wśród nastolatków biją na alarm, a media coraz częściej nagłaśniają przypadki mobbingu (czy bullyingu).
Z tym aktualnym zagadnieniem o sporym ciężarze gatunkowym zmierzyła się Amanda Maciel w swojej pierwszej powieści. Dobrze zapowiadająca się młoda autorka z dużą wprawą i wyczuciem opowiedziała historię nastoletniej bohaterki, która stała się obiektem zmasowanego ataku swoich szkolnych rówieśników. Emma Putnam zdecydowała się popełnić samobójstwo nie dlatego, że była fizycznie atakowana. Metody postępowania jej oprawców były znacznie bardziej wyrafinowane: polegały na przemocy słownej, na zmasowanej cyberprzemocy, na wykluczaniu z grupy, izolowaniu. Zachowania pozornie drobne, czasem niezauważalne rozpisane były w kilkumiesięcznej perspektywie czasowej i w ostatecznym rozrachunku doprowadziły do tragedii.
Jednak tym, co w powieści „Tease” wydaje się najcenniejsze, nie jest problem zbiorowej odpowiedzialności, lecz skupienie się na zindywidualizowanej perspektywie jednej ze sprawczyń. Ten przemyślany konstrukcyjny zabieg wypada zdecydowanie z korzyścią dla książki. Główna bohaterka powieści, Sara Wharton, zostaje publicznie oskarżona o śmierć szkolnej „koleżanki”. Pozornie problem wydaje się rozstrzygnięty, jest bowiem ofiara i jest sprawca. Szkoła może uznać incydent za bolesny, ale jednak jednorazowy i przekazać sprawę wymiarowi sprawiedliwości. Jednak w powieści Maciel nic nie jest jednoznaczne. To czytelnik ma sam ocenić, na ile działania sprawczyni lub sprawców były intencjonalne i przemyślane, na ile świadomie dążyli do końcowego dramatu. A jeżeli działali bezrefleksyjnie i pod wpływem chwili, czy to zwalnia ich z odpowiedzialności?
„Tease” Amandy Maciel to zajmująca, przemyślana i niezwykle wiarygodna powieść dla młodzieży. Pomysł, by całą narrację oprzeć na pierwszoosobowej perspektywie głównej bohaterki, a zarazem sprawczyni, wydaje się odważny, a jego realizacja, zwłaszcza jak na debiutanckie dzieło, imponuje swoją bezkompromisowością. Także język powieści zdaje się zapisem bliskim młodzieżowej ekspresji i wywodzącym się niejako z wnętrza nastoletniego świata, a nie produktem stworzonym z pozycji dydaktycznej i w celu udowodnienia z góry przyjętej tezy. Również konstrukcja powieści oparta na dwóch wymiennych perspektywach czasowych (przed i po samobójstwie Emmy Putnam) świadczy o niezaprzeczalnym walorze książki, daje bowiem czytelnikowi szeroki obraz złożonych okoliczności, które przyczyniły się do śmierci dziewczyny.
Najbardziej ujmujący w powieści Amandy Maciel jest jednak fakt, że amerykańska autorka nie idzie na intelektualną łatwiznę i nie udziela prostych odpowiedzi. „Tease” to znakomita młodzieżowa powieść, która niewątpliwie dostarcza czytelnikowi więcej pytań niż odpowiedzi. Autorka woli zadawać pytania i zostawiać ich ocenę czytelnikowi. Strasznie to zapewne irytujące dla tych, którzy po skończonej lekturze chcą mieć wszystko czarno na białym. To nie ten tytuł. I choć młodociani sprawcy w powieści mają konkretne imiona i nazwiska, w rzeczywistości wyrok sądu i rozstrzygnięcie sprawy oznacza dopiero początek zadawania pytań. Czy Sara Wharton winna jest śmierci Emmy Putnam? Czy do śmierci nastolatki przyczynili się także inni rówieśnicy? W jaki sposób? Czy zawiniła również szkoła? A co z rodzicami? „Tease” konfrontuje czytelnika z wątpliwościami, na które nie można odpowiedzieć „tak” lub „nie”. Czasem to jest i „tak”, i „nie”. Choć tęsknota za jednoznacznością, za prostym, czarno-białym światem jest do pewnego stopnia zrozumiała, „Tease” Amandy Maciel zupełnie to pragnienie podważa.
Gorąco polecam!
Ewelina Tondys
Oceny
Książka na półkach
- 597
- 553
- 132
- 19
- 13
- 12
- 11
- 11
- 7
- 7
Opinia
W telewizji coraz częściej słyszy się o samobójstwach uczniów. Jak się okazuje krokiem, który popycha tych młodych ludzi do odebrania sobie życia jest prześladowanie przez kolegów. Amanda Maciel w swojej debiutanckiej powieści skupiła się właśnie na tym problemie. Pisząc książkę inspirowała się prawdziwymi zdarzeniami.
Emma Putnam - nowa uczennica - popełnia samobójstwo, winą za ten czyn obarczona zostaje Sara, jej przyjaciółka oraz dwóch kolegów. Czwórce uczniów zostaje postawiony zarzut psychicznego znęcania się nad koleżanką. Sara lato poprzedzające klasę maturalną - zamiast cieszyć się wakacjami - musi sędzać z prawnikami i terapeutami oraz znaleźć sposób, aby dalej żyć, bo jej dotychczasowe życie już się skończyło.
Historię poznajemy z punktu widzenia Sary. Nastolatka przyjaźniła się z Brielle, która niestety miała na nią zły wpływ. Od początku dokuczały Emmie, nowej uczennicy. Reszta szkoły też nie była święta - jednak miarka się przebrała, gdy Emma odbiła chłopaka Sary. Dziewczyny wyśmiewały Emmę, często były dla niej niemiłe - jednym słowem dokuczały jej na wszystkie możliwe sposoby. Nie dały szansy Emmie na zaaklimatyzowanie się w nowej szkole. W końcu dochodzi do tragedii, Emma nie wytrzymuje i odbiera sobie życie. Osoby posądzone o jej samobójstwo muszą ponieść karę...
Będąc jeszcze przy treści wspomnę bliżej o Emmie, która tak naprawdę nie jest bez winy. Często niestety sama ściągała na siebie gniew innych uczniów. Niestety autorka bardzo skromnie opisała skrzywdzoną nastolatkę, nie przedstawiła jej też w zbyt dobrym świetle, dlatego też mam mieszane odczucia względem tej bohaterki.
Maciel w swojej powieści przede wszystkim skupiła się na Sarze, jej zachowaniu i poczuciu winy. Poznając dogłębnie historię zauważyłam, że Sara nie była tak zła za jaką ją brano, ale wpływ koleżanki, środowiska sprawiał, że ukrywała swoją naturę. W pewnym sensie rozumiem nastolatkę, która została zdradzona przez chłopaka i pragnęła zemsty, odczuwała potrzebę dorównania przyjaciółce; ale wszystko niestety trzeba robić z umiarem. Sara zrozumiała swoje postępowanie, zauważyła błędy - ale za późno.
[...] przez resztę życia będzie mi przykro. Ale także będę ostrożniejsza. Nie będę z góry zakładać, że wszyscy są silni, że wiem wszystko o kimś tylko na podstawie jego postępowania[...]*
Fabuła książki toczy się dwutorowo. Na przemian poznajemy losy Sary po samobójczej śmierci Emmy, z wydarzeniami, które doprowadziły do tej tragedii. Cofamy się w czasie o kilka tygodni, poznajemy szczegóły oraz zachowanie bohaterów... Dzięki temu łatwiej ujrzeć zdarzenia w jasnym świetle.
Powieść utrzymana jest w dość tragicznym klimacie, gdyż większość bohaterów zaznała jakiegoś niemiłego doświadczenia, które w dużym stopniu ich ukształtowało.
Maciel pisze bardzo lekko, ma ciekawy warsztat pisarski, dopieszcza fabułę szczegółami, tempo wydarzeń jest powolne, ale klimatyczne. Czytanie jest bardzo wciągające, gdyż treść pobudza wyobraźnię, a losy Sary zaciekawiają. Słabiej wypada podłoże emocjonalne, ale pisarka ma potencjał, więc wierzę, że kolejne jej powieści bardziej pobudzą emocje.
Minusy. Bardzo dużym minusem jest kreacja bohaterów. Autorka w przeważającej części skupiła się na Sarze, jej psychice, przemyśleniach oraz analizach - tym samym zapominając o innych znaczących postaciach. Najbardziej brakowało mi bliższego poznania osobowości Emmy, wówczas być może bardziej zrozumiałabym jej decyzję, a tak nie za bardzo potraktowałam ją jako ofiarę, nie poznałam jej emocji, ani nie mogłam wyrobić sobie zdania na jej temat. Emma jak dla mnie, jest bezosobową bohaterką.
Temat, który poruszyła twórczyni książki "Tease" jest naprawdę trudny. W żaden sposób nie można tolerować i usprawiedliwiać przemocy psychicznej i fizycznej młodzieży nad słabszymi emocjonalnie uczniami. Maciel napisała dobrą książkę, porusza ważne tematy, ale nie wywiązała się całkiem z zadania. Poprzez jej powieść poznajemy tylko jedną stronę medalu. Po utworze spodziewałam się czegoś więcej,
ale ogólnie jestem usatysfakcjonowana.
Książka nie jest bez wad, ale warto po nią sięgnąć. Szczególnie polecam ją młodym czytelnikom, aby zrozumieli, że trzeba reagować na złe zachowanie kolegów, gdyż czasem sytuacja potrafi się zmienić, a łowca zostaje ofiarą.
* cytat strona 332/333
W telewizji coraz częściej słyszy się o samobójstwach uczniów. Jak się okazuje krokiem, który popycha tych młodych ludzi do odebrania sobie życia jest prześladowanie przez kolegów. Amanda Maciel w swojej debiutanckiej powieści skupiła się właśnie na tym problemie. Pisząc książkę inspirowała się prawdziwymi zdarzeniami.
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toEmma Putnam - nowa uczennica - popełnia samobójstwo,...